Σχέση με γονείς

Ρε παιδιά είμαι 25 χρονών σχεδόν και δυστυχώς οι συγκυρίες τα έχουν φέρει έτσι που μένω ακόμα με τους γονείς μου παρόλο που δουλεύω και είμαι οικονομικά ανεξάρτητος. Το πρόβλημα είναι ότι δεν νιώθω καθόλου άνετα μέσα στο σπίτι, γυρνάω από τη δουλειά και ξέρω ότι θα δω τους δικούς μου να κάθονται στον καναπέ και να βλέπουν TV αλλά δεν έχω διάθεση να πω ούτε γεια. Τρώω κάτι και πάω και κλεινομαι στο δωμάτιο η χαζεύω στο κινητό χωρίς να γίνεται κάποια συζήτηση και ακόμα και να με ρωτάνε κάτι απαντάω μονολεκτικά. Δεν μου έχουν κάνει κάτι ίσα ίσα τους υπεραγαπώ και μου έχουν προσφέρει πολλά. Ένα άλλο θέμα είναι ότι δεν έχω συζητήσει πότε κάτι προσωπικό μου μαζί τους. Για το αν είχα ποτέ κάποια σχέση ή γενικά αν έχω κάνει κάτι με γυναίκα μόνο να φαντάζονται μπορούν γιατί ποτέ δεν τους έχω πει τίποτα. Ακόμα και όταν σπούδαζα και ήμουν με την κοπέλα μου σπίτι αν έπαιρνε τηλ η μάνα μου θα της έλεγα ότι είμαι με κάποιο φίλο ή μόνος. Δεν ξέρω τι μπορεί να μου το έχει δημιουργήσει αυτό. Η αδελφή μου αντιθέτως τους τα λέει όλα χύμα και τη θαυμάζω γι'αυτό

Αν δεν νιωθεις ανετα στο σπιτι τοτε να βρεις ενα αλλο σπιτι να μενεις μονος σου.Το να μενεις μαζι τους και να τους αποφευγεις/δυσανασχετεις ειναι λιγο καπως εφοσον λες οτι δε σου δημιουργουν καπου προβλημα.Ειναι μια συμπεριφορα που τη βλεπεις στα 16-17 ειναι μια φαση της εφηβειας.Αλλα λες εισαι 25.Δεν δικαιολογειται.Στο οτι δεν εχεις ανεση να του ςμιλησεις για τα προσωπικα σου εκει ισως η ευθυνη να ειναι μοιρασμενη.Δλδ πρεπει και ο γονιος να το περασει αυτο σε ενα παιδι οτι πρεπει ν αμιλαει στους γονεις του.Η αδερφη σου προφανως ειναι πιο ανοιχτη σα χαρακτηρα σε αντιθεση με εσενα που μαλλον εισαι πιο εσωστρεφης.Και γενικα τα κοριτσια ειναι παντα πιο καλες σε αυτο γιατι τους αρεσειπιο πολυ να μιλανε για τα προσωπικα τους.Μπορεις ωστοσο να το αλλαξεις αυτο.Απαραιτητη προυποθεση βεβαια για ν αμιλατε ειναι να βρισκεστε στον ιδιο χωρο.Αν εσυ εισαι στο δωματιο σου συνεχως η χωμενος στο κινητο λιγο δυσκολο.Το να κατσεις μιση ωρα μαζι τους να δειτε κατι στην τηλεοραση να,να σχολιασετε κατι,να αναφερεις κατι που εγινε στη δουλεια δεν ειναι και τοσο δυσκολο φανταζομαι.

Σωστή η Νικολινα.. κάνοντας αυτήν την μικρή προσπάθεια θα αλλάξει αυτο.. θα πιεστεις 1-2-3 φορές μετά θα το συνηθίσεις κ θα δημιουργήθει ένας τρόπος επικοινωνίας μεταξύ σας.. σίγουρα έχετε κάτι κοινό να πείτε.. πάντως άμα το σκέφτεσαι πριν μπείς στην πόρτα ότι θα μπω μέσα κ δεν θα θέλω να τους μιλήσω κ μπορεί να κατηγορείς κ τον εαυτό σου νομίζω σε έχει κουράσει ήδη στην σκέψη κ δεν έχεις όρεξη για προσπάθεια κάν.. τώρα το γιατί έγινε μπορεί να έγινε κάτι σημαντικό στην ζωή σου κ να επέλεξες να μην το πέις φοβούμενος την κριτική.. η μπορεί να το πες κ να έγινε φασαρία.. η να σου είχαν δείξει με κάποιο τρόπο στο πάρελθον ότι δεν τους ενδιαφέρει η οτι δεν σε ακούνε.. που ξέρεις.. σημάσια έχει πως αλλάζει κ πρεπει να το κάνεις αυτό για τον εαυτό σου γιατί αυτή σου η συμπεριφορά από ότι καταλαβαίνω σε κάνει να νιώθεις τύψεις κ έχεις παραιτηθεί.. πίεσε λίγο τον εαυτό σου κ μέρα με την μέρα θα νιώθεις πιο ελεύθερος μαζί τούς.