Κατάθλιψη συζύγου

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε ένα τέτοιο Forum.
Πρόκειται για τη σύζυγο μου. Είμαστε 12 χρόνια παντρεμένοι. Έχουμε 2 παιδιά 11 χρονών και 3. ,
Πάντα οι σχέσεις μας ήταν τεταμένες αλλά είχαμε και καλες περιόδους. Τα τελυταία χρόνια και συγκεκριμένα αφού έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί είναι πολύ οξύθυμη και με το παραμικρό αντιδράει . Μαλώνει συνεχώς με τους γείτονες χωρίς σοβαρό λόγο (βγαίνει στο μπαλκόνι και φωνάζει) , με εμένα και κα. . Με τα παιδιά δεν μαλώνει ούτε με τους φίλους μας. Είναι πολύ ήρεμη όταν βγαίνουμε έξω για ψώνια ή για βόλτα και στις διακοπές. Πέρσι κατάφερα να την πείσω να πάμε σε ψυχίατρο και έκανε μια θεραπεία 6 μηνών με Zyprexa (2 χάπια την ημέρα). Σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας και για ακόμη 3 μήνες δεν είχαμε πρόβλημα. Όμως τώρα που ήρθε ο Σεπτέμβρης (σχολεία κλπ) άρχισε να αγχώνεται και σιγά-σιγά να πάμε στα παλιά (επιθετικότητα κλπ). Παρακαλώ να με συμβουλέψετε τι να κάνω και αν υπάρχει πιθανότητα να οφείλεται η συμπεριφορά της σε κάτι οργανικό. Έχει χαμηλή πίεση (8-10). Υπάρχει κάποια εξήγηση για το ότι τα συμπτώματα παρουσιάζονται Σεπτέμβριο με Νοέμβριο.

Απ τις γενικές γνώσεις που έχω τόσο δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς αδένα όσο και ανωμαλίες στον κύκλο μιας γυναίκας (άρα προβληματα στις γεννητικές ορμόνες) μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια στην συμπεριφορά και φαντάζομαι να έχετε κάνει τον αντίστοιχο ιατρικό έλεγχο.

Πρέπει να συνεχίσετε θεραπεία. Οι ψυχολογικές διαταραχές επανέρχονται εκει που δεν το περιμένεις σαν το ύπουλο φίδι.

Σου προτείνω να δοκιμάσετε εναλλακτικές θεραπείες : ομοιοαθητική, ψυχανάλυση και βέβαια ένα σύμβουλο γάμου. \"Κάτι\" έχει αποσυντονίσει τη συζυγό σου, κάτι την έχει βραχυκυκλωσει.

Σε συναδιασμό με το ζήτημα που έχεις θέσει και για το μωρό σας, πιστεύω ότι χρειάζεστε άμεσα ίατρική υποστήρηξη. Αυτές οι καταστάσεις επηρεάζουν τα παιδιά. Τα παιδιά αντιλαβάνονται και διαισθάνονται πολλα περισσότερα από όσα οι μεγάλοι. Στα ζευγάρια μια χρόνια τεταμένη κατάσταση συχνά καταλήγει στο να συνθλίψει το αδύνατο μέρος : τον ποιο ευάλωτο και δυστυχώς τα παιδιά.

Ευτυχως που έχεις διάθεση και κουράγιο να φροντίσεις την οικογενειά σου και να συμπαρασταθείς στη σύζυγο. Μην καθυστερείς άλλο, ζήτα ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη . Και εσυ ο ίδιος χρειάζεσαι στήριξη για να τα βγάλεις πέρα με αυτά τα προβλήματα , να προστατέψεις τον εαυτό σου, σε χρειάζονται.

Καλή δύναμη.