Γεια σας. Έχω την εντύπωση ότι ακολουθώ στη ζωή μου το μοτίβο συνεξαρτωμένων σχέσεων άρα δεν είμαι απολύτως σίγουρη θα το περιγράψω όσο πιο σαφώς γίνεται
Γνωρίζω ένα άτομο αρχικά το παίρνω πολύ στο χαβαλέ ότι απλά μιλάμε για να περνάμε καλά και κάθε μέρα είναι μία καινούργια μέρα και μία νέα εμπειρία για να γνωρίσω αυτό το άτομο αρχικά δεν περιμένω τίποτα έπειτα μου έρχεται ένα τεράστιο ενδιαφέρον να γνωρίσω με ποιο άτομο έχω να κάνω έτσι ώστε μπαίνω δηλαδή στη διαδικασία να δω αν το άτομο αυτό αξίζει ή όχι γενικότερα για μένα δηλαδή ,αλλά δεν το κοιτάω αρχικά για να το βάλω στη ζωή μου απλά θέλω κάπως να το αξιολογήσω αρχικά χωρίς να είναι και δική μου δουλειά αυτό να το κάνω.
Δεύτερη συμπεριφορά που παρακολουθώ μετά από αυτήν είναι ότι προσπαθώ να δω αν αξίζει αυτό το άτομο για να το κρατήσω στη δική μου ζωή και ποιο ρόλο θέλω εγώ να το δώσω στη δική μου ζωή . Μπορεί να μου δώσει ή δεν μπορεί να μου δώσει πράγματα που θα ήθελα να έχω εγώ στο ρόλο που θα του αναθέσω;
Μόλις περνάει και αυτό το στάδιο επιτυχώς μετά αρχίζω και δίνω πράγματα σε αυτό το άτομο όχι υλικά αγαθά εννοώ καταλάβατε τι εννοώ αρχίζω και επενδύω το χρόνο μου την ενέργειά μου
Νομίζω μέχρι εδώ όλα νορμάλ μετά όμως αρχίζω και περιμένω να μου ανταποδώσουν κάτι που πιστεύω ότι τους δίνω και εγώ, άσχετα αν αυτοι μου το ζήτησαν ή όχι απλά εγώ πιστεύω ότι μερικά πράγματα είναι καλό να τα δίνεις και έτσι προσπαθώ να τους ψυχολογήσω αν με συμπαθούν και αν και αυτοι πρόκειται να μου δώσουν κάτι αντίστοιχο
Μετά μπαίνει στην ιστορία λίγο το ελεγκτικό κομμάτι του χαρακτήρα μου θέλω εφόσον έχω ήδη επενδύσει σε αυτά τα άτομα να μου δώσουν κάτι παρόμοιο αν δεν μου το δώσουν τότε φεύγω από τη ζωή τους με μεγάλη ευκολία. Όσοι μου δίνουν κάτι κοντά σε αυτό που τους δίνω εγώ ή παραπάνω και αυτό εμένα με ικανοποιεί σε ένα βαθμό τότε τους κρατάω στη ζωή μου αν πιστεύω δηλαδή ότι μου κάνουνε καλό μου βγάζουν τον καλό μου αυτό νιώθω καλά δίπλα τους.
Μετά όμως έρχεται και το άλλο ελεγκτικό κομμάτι θέλω να τους βοηθήσω να αλλάξουν στοιχεία του χαρακτήρα τους που θέλουν φαινομενικά και αυτοι να αλλάξουν χωρίς να το έχουν δηλώσει ρητά άλλα για παράδειγμα αν έχουν κάποιο πρόβλημα θέλω να κάτσω και να επενδύσω το χρόνο να το συζητήσουμε και να προσπαθήσω να βοηθήσω με κάθε τρόπο είτε ακόμα και αν δεν μου ζητήσουν κάποια βοήθεια εγώ πάλι θέλω να βοηθήσω όπως είπα όμως κάποια στιγμή με αντάλλαγμα κάποια στιγμή να μου ανταποδώσουν αυτό το πράγμα.
Μόλις έχει περάσει ο καιρός και έχω αναπτύξει μία σχέση καλή με αυτά τα άτομα θέλω να επιβεβαιώσω ότι κατά κάποιο τρόπο αξίζω να είμαι στη ζωή τους και αυτοί αξίζουν να είναι στη δική μου.
Εξετάζω δηλαδή εξονυχιστικά κάθε φορά που αλληλεπιδρούμε το αν η συμπεριφορά τους αρμόζει στα δικά μου θέλω κι αν αξίζει να συνεχίσω να επενδύω σε αυτά τα άτομα αυτό δηλαδή δεν τελειώνει σαν αξιολόγηση.
Θέλω όμως την επιβεβαίωση να είμαι σίγουρη ότι αυτά τα άτομα θεωρούν ότι αξίζω και ότι κατά κάποιο τρόπο με έχουν ανάγκη γιατί αλλιώς εγώ θα νιώθω ότι δεν χωράω στη ζωή τους ότι είμαι άχρηστη ότι δεν έχω κάποια θέση στη δική τους ζωή και ότι δεν χρειάζεται να με κρατάνε αν δεν με έχουν ανάγκη αν δεν τους καλυπτω κάποια ανάγκη οποιαδήποτε και αν είναι αυτή
Όσο προχωράει ο καιρός θέλω να τους δίνω ακόμα πιο πολλά πράγματα έτσι ώστε να με έχουν ακόμα πιο ψηλά και σε μεγαλύτερη εκτίμηση και όταν βλέπω ότι έχουν άλλα άτομα πιο ψηλά από μένα ενώ εγώ έχω προσφέρει πιο πολλά και αυτοί πιο λίγα τότε νιώθω ότι και ότι αυτό πρέπει να αλλάξει επειγόντως γιατί πατάει τα κουμπιά μου. Όσο ανεβάζω τα στάνταρντς τόσο θέλω και οι άλλοι να μου δίνουν πιο πολλά χωρίς αυτοί να είναι του ίδιου στυλ.
Συμπέρασμα
Παρατηρώ μία τάση να θέλω να ελέγχω τους άλλους να θέλω να τους πω τι είναι σωστό στη ζωή και τι όχι, πώς πρέπει να μου συμπεριφέρονται αλλά και γενικά και να θέλω με το ζόρι να τους κάνω να με εκτιμήσουν και να δουν την αξία μου και να μου προσφέρουν αυτά που αξίζω.
Να μη με αδικούν και γενικά αν δεν αλλάξουν συμπεριφορά τότε απομακρύνομαι από τη ζωή τους γιατί νιώθω ότι δεν αξίζω. Αυτό σαν αποτέλεσμα μπορεί να πιέζει κάποιους ανθρώπους και να μη θέλουν τα ίδια πράγματα που θέλω εγώ δηλαδή deep connections και να νιώθω ότι αξίζω.. Ενδεχομένως αυτοί οι άνθρωποι να μην είναι ευτυχισμένοι δίπλα μου να κάθονται στη ζωή μου μόνο επειδή με λυπούνται ή επειδή δε θέλουν να με πληγώσουν ή δε βρήκαν κάτι καλύτερο ή απλά είναι κι αυτοί αυτού του στυλ της συνεξαρτησης.
Δε θέλω να πληγώνω κανέναν αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής νομίζω πως δεν έχω δώσει αρκετά τα περιθώρια για να νιώθουν ελεύθεροι. Δε θέλω να πιέζω κανέναν, είναι απαίσιο και ούτε θέλω να με πιέζουν αλλά έχω την εντύπωση ότι μάλλον αυτό κάνω και θέλω να το αλλάξω.
Μάλλον η αυτοπεποίθησή μου είναι τόσο χαμηλή που πιστεύω ότι αν δεν τους προσφέρω κάτι θα φύγουν αλλά πρέπει να με έχουν και ανάγκη (που είναι χειρότερο) γιατί αλλιώς δεν αξίζω όπως κι αυτοί δεν αξίζουν να είναι στη ζωή μου αν δε μου προσφέρουν κάτι. Αυτό το κάτι πχ κατανόηση, συμπόνοια, αξία κτλ. Οι σχέσεις έχουν πάρε δώσε και συμφέροντα ούτως ή άλλως αλλά μάλλον εγώ το πάω σε άλλο επίπεδο. Μάλλον μέσα από αυτό χάνω τον εαυτό μου. Συμφωνείτε; Διαφωνείτε; Αν ναι, πού;
Θέλω να αλλάξω οπότε παρακαλώ μη με κρίνετε αυστηρά.