Δίαιτα και ψυχολόγο? Ο συνδυασμός που...

που εύχομαι να φέρει αποτέλεσμα...
Αυτή τη φορά νοιώθω αποφασισμένη... Παρακαλάω το Θεό να μη τα εγκαταλείψω....αλλά να βρω κουράγιο και δύναμη να πέσω τουλάχιστον κάτω από τα 100 (ρεαλιστικός στόχος), τώρα είμαι κάτι λιγότερο απο 140!
Οπότε ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος...και το ξέρω...Γιαυτό εξάλλου έχω στο ιστορικό μου άπειρες προσπάθειες/αποτυχίες.
Κάποιος από εδώ που προσπάθησε αυτόν τον συνδυασμό και που θα ήθελε να μοιραστεί εδώ την εμπειρία του?
Ευχαριστώ

καλη επιτυχια!!!!!!!!!!!!!

ευχαριστώ πάρα πολύ Laluna (συνονόματη σε άλλη γλώσσα :yes:)!!!!!
και σε σένα!!!!

Όντως ο συνδυασμός διαιτολόγου και ψυχολόγου λογικά πρέπει να είναι φοβερός.Αλλά είναι λίγο δύσκολο να δίνεις κάθε εβδομάδα σε διατροφολόγο καμιά 30 ευρώ και στον ψυχολόγο άλλα 50.Θα μου πεις,το αποτέλεσμα θα είναι ικανοποιητικό και δεν αξίζω κάτι τέτοιο?? Ναι δε διαφωνώ,αλλά δε γίνεται.Μακάρι να μπορούσα.Πολλές φορές έψαξα κάποια γραμμή τηλεφωνική,μπας και βρω έναν άνθρωπο να μιλήσω αλλά τίποτα.

Συννεφούλα σου ετοίμασα ένα μήνυμα και εγώ (το πρώτο που προσπάθησα καθότι νεούδι) και δεν εχω ιδέα αν τελικά σου το έστειλα.... Σε ευχαριστώ πάντως πολύ για τις συμβουλές και φυσικά θα ξεκοκκαλίσω το topic που είχες ανεβάσει.

Θάνο, εχεις απόλυτο δίκιο είναι μεγάλο το κόστος. Απλά θα προτιμήσω να πάω κάθε βδομάδα σε ψυχολόγο (ειδικευμένο/η σε θέματα παχυσαρκίας) και να κάνω μία μηνιαία επίσκεψη σε διατροφολόγο για να κατεβάσω λίγο το κόστος.
Κάθε βδομάδα και τα δυό ούτε να το διανοηθώ.
Σε ευχαριστώ

Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως αντιμετωπίζει το θέμα της παχυσαρκίας κάποιος που είναι ειδικευμένος σε αυτή.

Καλημέρα σε όλους....
Είμαι το Νεραϊδάκι και είμαι 30 χρονών.
Έχω κάνει Αααααααπέιρες προσπάθειες για να χάσω κιλά, δεκάδες δίαιτες - διατροφές, γυμναστήρια κτλ κτλ...
Εχθές ξεκίνησα τη διατροφή ( έκανα και το τεστ τροφικής δυσανεξίας) και επισκέπτομαι και ψυχολόγο?
Παρόλο που έχω πετύχει πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μου, το να χάσω βάρος είναι κάτι το οποίο πολλές φορές προσπάθησα και ποτέ μέχρι τώρα δεν πέτυχα?
Εχθές είχα την τρίτη συνεδρία με την ψυχολόγο και σκέφτηκα να σας μεταφέρω την εμπειρία μου...
Μου είχε ζητήσει να γράψω 15 λέξεις για το τι είμαι, 15 φράσεις για το τι θέλω και 15 φράσεις για το τι έχω πετύχει?
Στην κατηγορία έχω πετύχει έγραψα μόνο 8!!!
Μίλησα λίγο μαζί της και με ρώτησε εάν μαγειρεύω? Της είπα ναι! Και με ρώτησε «Αυτό δεν είναι επιτυχία?»?
Εγώ το θεωρώ δεδομένο της απάντησα και εκείνη μου είπε ότι είναι ένα επιπλέον προσόν το οποίο δεν έχω αναγνωρίσει? (και πόσα ακόμα άραγε???)
Χαμηλή αυτοεκτίμηση μου είπε? Δεν έχει άδικο! Πρέπει να αναγνωρίσουμε πρώτα τις επιτυχίες μας και να επιβραβεύσουμε (εμείς οι ίδιοι) τον εαυτό μας!
Επίσης από τις συζητήσεις μας καταλαβαίνω πόσο συνδέεται η ψυχολογία με τη βουλιμία? Και θεωρώ ότι έχω πολλά ακόμα να μάθω?
Η αλήθεια είναι πάντως ότι δεν έχω και πολύ εμπειρία σχετικά?
Εννοώ ότι έχω κάνει μόνο 3 συνεδρίες και δε μπορώ να ξέρω τι αποτέλεσμα θα έχω αλλά επειδή με όλες τις άλλες μεθόδους δεν τα έχω καταφέρει δοκιμάζω και αυτό? Αισθάνομαι ότι θα πάει καλά γιατί ανακαλύπτω τους λόγους που έτρεχα στο ψυγείο κυρίως όταν δεν ήμουν καλά ψυχολογικά?
Τέλος θέλω να πιστεύω ότι και το forum θα βοηθήσει πολύ όλους μας?
Καλή δύναμη και Υπομονή!!!
Εύχομαι να πάμε όλοι καλά!

Νεραιδάκι καλώστο! αχχχχχ μου θυμίζεις εμένα πριν περάσω τα 100 (πριν 11 χρόνια δηλαδή) αυτό το καταραμένο τριψήφιο μαγικό νουμεράκι...
Αν έκανα τότε αυτό που προσπαθώ τώρα (δίαιτα ΚΑΙ ψυχολόγο) είμαι σίγουρη ότι δεν θα τα περνούσα ποτέ τα 100, πόσο μάλλον να φτάσω ελαφρά τη καρδία 1 4 0 ολόκληρα κιλά και το βασικό να μην έχω πάρει καν μυρωδιά του τι μου συμβαίνει, φαντάσου ότι ούτε το φαί δε χάρηκα.......
Απλούστατα κάθε μου συναίσθημα το κουκούλωνα με φαί και έτσι δεν αισθανόμουν τίποτα, ούτε φόβο, ούτε χαρά, ούτε θλίψη, ούτε πόνο.
Αυτή τη φορά με την βοήθεια της ψυχολόγου μου απελευθερώθηκα και ήδη έχω χάσει σχεδόν 10 κιλά και συνεχίζω ακάθεκτη μέχρι το τέλος!!!!!
Υπόσχεση: Του χρόνου θα είμαι μία άλλη (όχι αδύνατη ποσώς με ενδιαφέρει) αλλά μία υγιής υπέρβαρη (και όχι νοσογόνα παχύσαρκη) δώρο από μένα για μένα και κυρίως για το γιό μου που λατρεύω!!!!!!
Υπομονή και κουράγιο και σε σένα κοπέλα μου και εδώ θα είμαστε να τα λέμε :starhit::starhit:

Κι εγώ γύρω στα 130 είχα πάει σε ψυχολόγο, κάναμε ασκήσεις παρόμοιες με αυτές που περιγράφει το στρουμπουλό νεραιδάκι (ακόμα χαμογελάω όταν βλέπω το nickname) με είχε βοηθήσει πολύ, δηλαδή κατάλαβα γιατί έτρωγα και άρχισα να πολεμάω την πηγή του προβλήματος και όχι το σύμπτωμα (πείνα).
Ούτε εγώ χάρηκα το φαί, έφτασα στα 130 πολύ γρήγορα, σε λιγότερο από ένα χρόνο είχε ολοκληρωθεί η "μεταμόρφωση". Δες το βιντεάκι που έβαλα στην υπογραφή μου μόλις σήμερα, λέει γιατί δεν ευχαριστιόμαστε το φαγητό. Και αυτό το άρθρο το βρήκα σε άλλο σημείο του φόρουμ λέει επιγραμματικά ό,τι και το βιντεάκι http://ygeia-enarmonisi.gr/boulimia.htm

Η δική μου διαιτολόγος δεν με είχε βοηθήσει και τόσο, ΠΕΙΝΟΥΣΑ, επίσης μου είπε κάτι που θεώρησα λιγάκι προσβλητικό και ήταν η τελευταία φορά που συμβουλεύτηκα "ειδικό".

Καλησπέρα όμορφοι και όμορφες!
Πάλι εδώ, δε σας ξέχασα...
Οι συνεδρίες με την ψυχολόγο συνεχίζουν και νιώθω άλλος άνθρωπος!!!
όντως Μοοn μου η ελευθερία που νιώθω και εγώ είναι μοναδική!
Κατ΄αρχήν έχω απεξαρτηθεί από τη ζάχαρη... Εννοώ ότι δεν έχω ανάγκη τα γλυκά που τόσο πολύ αναζητούσα και αυτό γιατί είχε συσσωρευθεί μέσα μου τόση θλίψη που κατέφευγα σ' αυτά για να γεμίζω τα συναισθηματικά μου κενά...
Οι σχέση μου έχει πάρει την ανιούσα το ίδιο και η ψυχολογία μου...!
Πλέον δεν έχω άγχος να χάσω άμεσα κιλά, αντίθετα έχω την αίσθηση ότι κάνω μια σωστή διατροφή και έχω καταφέρει να χάσω 3 κιλά χωρίς να νιώσω πείνα και χωρίς να έχω ανάγκη να φάω γλυκό!!!
Otiosa μου νομίζω ότι αν νιώθεις την αίσθηση της πείνας όσο κάνεις διατροφή μάλλον κάτι δεν πάει καλά... Εμένα η διατροφολόγος μου μου έχει γεύμα κάθε τρεις ώρες και δεν προλαβαίνω να νιώσω πείνα... Επίσης πίνω πολύ νερό και νομίζω ότι με βοηθάει πολύ και αυτό... ʼσε που έχει ρυθμιστεί η λειτουργία του εντέρου γιατί είχα μεγάλο πρόβλημα.
Την Παρασκευή είναι η δεύτερη συνάντηση με τη διατροφολόγο μου και δεν έχω άγχος γιατί ξέρω ότι ακολούθησα το πρόγραμμα που μου έχει δώσει και δεν αισθάνθηκα στιγμή στέρηση...
Όλα στο μυαλό μας είναι παιδιά μου! Χαίρομαι πολύ που έχω την αίσθηση ότι δεν ακολουθώ μια δίαιτα παρά μόνο ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής!
Είδα τα βιντεάκια σου τα οποία είχαν απίστευτο ενδιαφέρον, όπως επίσης και το άρθρο για τη βουλιμία και τη ζάχαρη!
<<Όταν νιώθουμε θλίψη ή κατάθλιψή τα επίπεδα της σερατονίνης είναι πολύ χαμηλά όπως και όταν η διατροφή μας δεν είναι ισορροπημένη και έχουμε έλλειψη άσκησης. Τι σχέση έχει αυτό τώρα με την ζάχαρη? Η ζάχαρη εκκρίνει κάποια ποσότητα σερατονίνης, άλλα μόνο για μικρή διάρκεια που έχει για αποτελέσματα να ξανά αναζητάμε γλυκό!>>
Φαύλος κύκλος είναι... Μόνο αν βρούμε τα πραγματικά αίτια του κακού θα καταφέρουμε να το νικήσουμε...
Εύχομαι να σας πέρασα λίγη από τη διάθεση μου και να σας έδωσα κουράγιο για να συνεχίσετε...
Εξακολουθώ και σας χρειάζομαι... Είστε μέρος της προσπάθειας μου...
Ευχαριστώ πολύ,
Πολλά πολλά φιλιά!

Thano αν τα οικονομικά σου δε σου επιτρέπουν να το κάνεις αρχικά πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι και ο μόνος...
θα σου προτείνω μια άσκηση.
Λοιπόν όταν αισθανθείς την ανάγκη να φας γλυκό μελέτησε λίγο τι έχει συμβεί. Συνέβη κάτι το οποίο σε πλήγωσε, σε απογοήτευσε? Δυσαρεστήθηκες από κάτι μήπως? Μπορείς να σημειώνεις τα συναισθήματα σου πριν σου έρθει η διάθεση να φας οτιδήποτε και τα συναισθήματα σου εφόσον φας. Κάνε το για λίγες ημέρες και σημείωνε τι τρως και τα συναισθήματα σου πριν και μετά.
Αν μελετήσεις τη διατροφική σου συμπεριφορά το πιο πιθανό είναι να διαπιστώσεις ότι σε περιόδους στρες, πίεσης, θλίψης κτλ έχεις την τάση να καταναλώνεις περισσότερο...
Ελπίζω να δεις το μήνυμα μου και δοκιμάσεις αυτή την άσκηση...
Θα χαρώ πολύ να δω μήνυμα σου με τα αποτελέσματα της...
Να είσαι καλά!