Originally posted by John11
Quote:
Originally posted by Soul_Rebel
Τελειώνοντας το σχολειό και περνώντας στην σχολή, συνειδητοποίησα πως αυτό που με ακλουθούσε όλα αυτά τα χρόνια που όλοι ονόμαζαν «ντροπαλότητα» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα είδος φοβίας που δημιουργήθηκε κυρίως από τις τραυματικές εμπειρίες που είχα ως παιδί.
Δε νομίζω ότι η ντροπαλότητα είναι γεννεσιουργός αιτία της κοινωνικής φοβίας. Φυσικά, η μη ντροπαλότητα είναι σίγουρα αποτρεπτικός παράγοντας για κοινωνική φοβία. Δηλαδή αν είσαι ντροπαλός δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχεις κοινωνική φοβία. Από την άλλη όμως, αν δεν είσαι ντροπαλός η πιθανότητα κοινωνικής φοβίας μειώνεται. Το αντίθετο της ντροπαλότητας είναι το ουδέτερο, αλλά το άλλο άκρο η θρασύτητα. \"Ντροπαλότητα\" όπως την ονομάζεις, μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Π.χ. να είσαι πιο προσεκτικός στο πως συμπεριφέρεσαι, να σέβεσαι περισσότερο τους άλλους, κλπ. Η ντροπαλότητα είναι ένας παράγοντας που σε κάνει να μην \"ενσωματώνεσαι\" σε ομάδες, και να δρας σαν άτομο (αυτόνομα στη νοημοσύνη). Είναι πιο πιθανό η ντροπαλότητα να σε κάνει να μην μπεις σε μια ομάδα με ρατσιστική ροπή, όχι γιατί ντρέπεσαι ή φοβάσαι,
αλλά για τα πράγματα που περικλείει η ντροπαλότητα.
Από την άλλη η μη ντροπαλότητα ή η θρασύτητα μπορεί να μην οδηγεί σε κοινωνική φοβία, αλλά αν οι παράγοντες είναι \"κατάλληλοι\" μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα εξ\' ίσου δυσάρεστα. Αν τυχόν το έχεις ψάξει λίγο, θα έχεις διαπιστώσει ότι τα άτομα που σου εντείνουν την κοινωνική φοβία έχουν κάποιο άλλο πρόβλημα. Π.χ. συμβιβασμός σε καταστάσεις και προστατευτισμός.
Γίνονται αυτά κατανοητά ή χρειάζεται να εξηγήσω αναλυτικότερα;
> Τι είδους είναι ; Γενική ή Ειδική ;
Έχει σημασία τι είδους είναι; Νομίζω πως όχι, εκτός αν θελήσεις να μάθεις λεπτομέρειες για κάποιο άτομο.
> Είχε κάποια σχέση με κάποιο τραυματικό γεγονός ή εμπειρία ή ήταν ανεξάρτητη ;
> Κατά τα σχολικά μου χρόνια ήμουν θύμα σχολικού εκφοβισμού «Bullying»
> κάτι που με σημάδεψε για την μετέπειτα ζωή μου.
Όλοι μα
όλοι οι άνθρωποι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν δεχθεί κάποιο ποσοστό βίας στη ζωή τους.
Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Κοινωνική φοβία αποκτάται από \"έλλειψη\" ανθρώπων. Θα εξηγήσω τι εννοώ.
Αναφέρεις bullying. Ας υποθέσουμε δύο περιπτώσεις. Η μία ότι δέχεσαι μόνο εσύ αυτή τη βία σε ένα σύνολο 50 ατόμων. Και σαν δεύτερη περίπτωση ας υποθέσουμε ότι δέχεσαι εσύ και άλλα 9 άτομα σε ένα σύνολο 50 ατόμων αυτή τη βία. Στην πρώτη περίπτωση θα σε επηρεάσει σίγουρα περισσότερο (θα είσαι η μόνη σε 50 άτομα, ενώ στη δεύτερη περίπτωση 10 στα 50 άτομα). Στη δεύτερη περίπτωση θα έχεις συμπάσχοντες, θα μπορείς να το κουβεντιάσεις, δεν θα έχεις την αίσθηση της \"διαφορετικότητας\". Αν αρχίσεις να το βλέπεις έτσι θα δεις ότι η ύπαρξη ατόμων είναι καθοριστικός παράγοντας. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι να έχεις πολύ καλή σχέση και κατανόηση από κάποια άτομα, τότε η βία δεν σε επηρεάζει τόσο πολύ. Το έχεις παρατηρήσει στη ζωή σου;
> Σε τι δυσκολεύει την ζωή σας η συγκεκριμένη φοβία ;
Τι ερώτηση είναι αυτή; Φυσικά και δεν γίνεται να απαντήσει κανείς όχι. Και προφανώς όπου και όσο κανείς έχει φοβία, θα δυσκολεύει στα αντίστοιχα θέματα η ζωή του.
Και για να δώσουμε τα γεγονότα σωστά, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κοινωνική φοβία! Ίσως παραξενευτείς μ\' αυτό που λέω. Όλοι έχουν έστω ένα μικρό ποσοστό. Π.χ. αν ρωτήσεις 100 ανθρώπους αν θα μπορούσαν να πάνε μόνοι τους σε μια τηλεοπτική εκπομπή θα παραξενευτείς αν διαπιστώσεις ότι ούτε το 90% δεν θα πήγαινε. Αυτό δεν είναι κοινωνική φοβία; Μπορεί να είναι μικρότερο \"ποσοστό\" αλλά πάλι κοινωνική φοβία είναι!
> Προσπαθήσατε να θεραπευτείτε (με οποιοδήποτε τρόπο) ;
> Είχε τελικά αποτέλεσμα;
Έχω ακούσει λύσεις με φάρμακα, με βοήθεια ψυχιάτρου, με βοήθεια ψυχολόγου (της μιας ή της άλλης σχολής), με διάφορα τρικ, με συμβουλές για τον τρόπο σκέψης, με ομοιοπαθητική, με, με, με... Έχω την αίσθηση ότι αν με όμοιο τρόπο καταλάβεις, θα διαπιστώσεις και τη βέβαιη λύση.
> Αν ήταν να δώσω μια βιαστική απάντηση, θα έλεγα πως η επιλογή μου ήταν
> πως τα έπαιρνα όλα πολύ στα σοβαρά και έδωσα το δικαίωμα να με επηρεάσουν
> τα λόγια και οι σκέψεις (υπαρκτές ή μη) των άλλων.
Όχι. Το ότι έπαιρνες/παίρνεις στα σοβαρά πολλά πράγματα, είναι το αποτέλεσμα του προβλήματος και όχι η αιτία. Φυσικά και θα πάρω πολύ σοβαρά
όλα τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου αφού έχω κοινωνική φοβία. Αλλά και άλλα προβλήματα να είχα το ίδιο θα έκανα. Πώς αλλιώς θα τελειώσω με αυτό αν πρώτα απ\' όλα δεν το γνωρίζω πολύ καλά και αν δεν προσέξω τις αιτίες; Όσοι το καταφέρνουν αλλιώς είναι γιατί έτυχε να αλλάξουν τα δεδομένα (δες παρακάτω).
> Ασυνείδητα επιλέγεις το φόβο.Γιατί? Κάτι κερδίζεις. Τι? Ποιό είναι το ώφελός σου
> αν δεν πεις την γνώμη σου στην παρέα σου?
Eίναι συνηθισμένο φαινόμενο, κάποιος που την έχει \"πατήσει\" σε κάποιο τομέα, και στη συνέχεια έχει βρει μερική ή ολική λύση, να βγαίνει μετά και να εξηγεί πώς το ξεπέρασε και να περηφανεύεται σε κάποιες περιπτώσεις επίσης. Π.χ. κάποιος που ήταν φτωχός, και μετά πέτυχε να έχει αρκετά χρήματα. Αν δεν έχει καταλάβει το \"μηχανισμό\" του γιατί ήταν φτωχός, θα δίνει εξηγήσεις του τύπου \"τι βλακεία που είχα πριν\", αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Κάποιες φορές η δικές μας ενέργεις μας βοηθάνε, ενώ σε άλλες και η τύχη βοηθά.
.
