Σχέση χωρίς μέλλον;

Ύστερα από μια δυσκολη καραντίνα,αρκετά χρόνια χωρίς σχέση και αποτυχημένα ραντεβού που κανένας "δεν ήταν σε φάση",λίγο πριν πατήσω τα 30 νιώθω ότι θα ρίχνω τις προσδοκίες μου για να βρω την ευτυχία..Είναι τόσο δύσκολη τελικά;Πριν δύο χρόνια είχα γνωρίσει ένα παιδί που με φλέρταρε,δεν ήθελε καποια δέσμευση γιατί περνούσε μια δυσκολη περίοδο στη ζωή του..Δεν ξεκοψα μου άρεσε η επικοινωνία μας,βρισκόμασταν περιστασιακά και ερωτικά αλλά γινόταν σπάνια αυτό,πιο πολύ ήταν μια καλή παρέα..τα δύο χρόνια πέρασαν έτσι χαλαρά,το θέμα είναι ότι τελευταία άρχισε να είναι πιο εκδηλωτικός,το συζήτησα μαζί του και μου είπε ότι νιώθει ότι είμαστε μαζί σε σχέση,ότι θέλει να βελτιωθεί αλλά δεν θέλει να ανταποκριθεί σε τηλέφωνα με τις ώρες κοκ..Εγώ νιώθω μια ανασφάλεια,εκτός των άλλων δεν είναι άνθρωπος δραστήριος,δεν κυνηγάει τη δουλειά για να είναι οικονομικά ανεξάρτητος,επαναπαύεται στην ασφάλεια του πατρικού,της νοοτροπιας ζω για να περνάω καλα..Εγώ μεγαλώνοντας θέλω κάτι ολοκληρωμένο πλεον,έχω ονειρα για οικογένεια κάποια στιγμή στο μέλλον,να έχω έναν άνθρωπο που να νιώθω συναισθηματική ασφάλεια αλλά και σε θέμα συμβίωσης..Με ενοχλεί να είναι ο άλλος τεμπέλης,να μην έχει στόχους,θέλω να τον θαυμάζω..Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ,νομίζω έχω πέσει στην παγίδα της συνήθειας,της απελπισίας που είμαι μόνη μου χρόνια και έχω κουραστεί να κυνηγάω ανθρώπους.Οποιαδηποτε συμβουλή καλοδεχούμενη..Σας ευχαριστώ..

Quote:

---

Originally Posted by snowhite17

Ύστερα από μια δυσκολη καραντίνα,αρκετά χρόνια χωρίς σχέση και αποτυχημένα ραντεβού που κανένας "δεν ήταν σε φάση",λίγο πριν πατήσω τα 30 νιώθω ότι θα ρίχνω τις προσδοκίες μου για να βρω την ευτυχία..Είναι τόσο δύσκολη τελικά;Πριν δύο χρόνια είχα γνωρίσει ένα παιδί που με φλέρταρε,δεν ήθελε καποια δέσμευση γιατί περνούσε μια δυσκολη περίοδο στη ζωή του..Δεν ξεκοψα μου άρεσε η επικοινωνία μας,βρισκόμασταν περιστασιακά και ερωτικά αλλά γινόταν σπάνια αυτό,πιο πολύ ήταν μια καλή παρέα..τα δύο χρόνια πέρασαν έτσι χαλαρά,το θέμα είναι ότι τελευταία άρχισε να είναι πιο εκδηλωτικός,το συζήτησα μαζί του και μου είπε ότι νιώθει ότι είμαστε μαζί σε σχέση,ότι θέλει να βελτιωθεί αλλά δεν θέλει να ανταποκριθεί σε τηλέφωνα με τις ώρες κοκ..Εγώ νιώθω μια ανασφάλεια,εκτός των άλλων δεν είναι άνθρωπος δραστήριος,δεν κυνηγάει τη δουλειά για να είναι οικονομικά ανεξάρτητος,επαναπαύεται στην ασφάλεια του πατρικού,της νοοτροπιας ζω για να περνάω καλα..Εγώ μεγαλώνοντας θέλω κάτι ολοκληρωμένο πλεον,έχω ονειρα για οικογένεια κάποια στιγμή στο μέλλον,να έχω έναν άνθρωπο που να νιώθω συναισθηματική ασφάλεια αλλά και σε θέμα συμβίωσης..Με ενοχλεί να είναι ο άλλος τεμπέλης,να μην έχει στόχους,θέλω να τον θαυμάζω..Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ,νομίζω έχω πέσει στην παγίδα της συνήθειας,της απελπισίας που είμαι μόνη μου χρόνια και έχω κουραστεί να κυνηγάω ανθρώπους.Οποιαδηποτε συμβουλή καλοδεχούμενη..Σας ευχαριστώ..

---

καλησπερα.
δεν ξερω αν περασε αυτος ο καιρος των 2 χρονων επειδη δεν ειχες αλλες επιλογες, η επειδη τον ερωτευθηκες και ηθελες να εισαι συγεκριμενα με αυτον και οχι με καποιον αλλον, αλλα αυτος, ειναι ακομα στην φαση που ηταν στην αρχη απο αποψη δεσμευσης, δλδ αν και εχετε δεθει μετα απο 2 χρονια παρεας, αυτος ακομα δεν αναλαμβανει περισσοτερες δεσμευσεις (δεν θελει πολλα πολλα με τηλεφωνα κλπ) κι αφετερου απο τα ιδια σου τα λογια προκυπτει οτι ειναι κατι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικο απο αυτο που περιγραφεις να ψαχνεις, το δε οραμα για το αμεσο μελλον πουε χεις, δεν το βλεπει καν...
επομενως, τι να σου πουμε;
δεν μπορεις να αλλαξεις ουτε την προσωπικοτητα , ουτε τις επιθυμιες καποιου επειδη δεν ταιριαζουν με τις δικες σου, η με τους στοχους σου. μπορεις μονο να συμβιβαστεις η να πας παρακατω...

Quote:

---

Originally Posted by snowhite17

Ύστερα από μια δυσκολη καραντίνα,αρκετά χρόνια χωρίς σχέση και αποτυχημένα ραντεβού που κανένας "δεν ήταν σε φάση",λίγο πριν πατήσω τα 30 νιώθω ότι θα ρίχνω τις προσδοκίες μου για να βρω την ευτυχία..Είναι τόσο δύσκολη τελικά;Πριν δύο χρόνια είχα γνωρίσει ένα παιδί που με φλέρταρε,δεν ήθελε καποια δέσμευση γιατί περνούσε μια δυσκολη περίοδο στη ζωή του..Δεν ξεκοψα μου άρεσε η επικοινωνία μας,βρισκόμασταν περιστασιακά και ερωτικά αλλά γινόταν σπάνια αυτό,πιο πολύ ήταν μια καλή παρέα..τα δύο χρόνια πέρασαν έτσι χαλαρά,το θέμα είναι ότι τελευταία άρχισε να είναι πιο εκδηλωτικός,το συζήτησα μαζί του και μου είπε ότι νιώθει ότι είμαστε μαζί σε σχέση,ότι θέλει να βελτιωθεί αλλά δεν θέλει να ανταποκριθεί σε τηλέφωνα με τις ώρες κοκ..Εγώ νιώθω μια ανασφάλεια,εκτός των άλλων δεν είναι άνθρωπος δραστήριος,δεν κυνηγάει τη δουλειά για να είναι οικονομικά ανεξάρτητος,επαναπαύεται στην ασφάλεια του πατρικού,της νοοτροπιας ζω για να περνάω καλα..Εγώ μεγαλώνοντας θέλω κάτι ολοκληρωμένο πλεον,έχω ονειρα για οικογένεια κάποια στιγμή στο μέλλον,να έχω έναν άνθρωπο που να νιώθω συναισθηματική ασφάλεια αλλά και σε θέμα συμβίωσης..Με ενοχλεί να είναι ο άλλος τεμπέλης,να μην έχει στόχους,θέλω να τον θαυμάζω..Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ,νομίζω έχω πέσει στην παγίδα της συνήθειας,της απελπισίας που είμαι μόνη μου χρόνια και έχω κουραστεί να κυνηγάω ανθρώπους.Οποιαδηποτε συμβουλή καλοδεχούμενη..Σας ευχαριστώ..

---

Από την στιγμή που έχεις κάποιο πρότυπο συντρόφου στο μυαλό σου, κοίταξε να βρεις τέτοιον.
Ο οποίος βέβαια θα πρέπει να τηρήσει την ίδια συνθήκη.
Με το να οριοθετείς και να θες πως θα είναι ο άλλος, θα βρίσκεις τοίχο.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τον βασικό τους κορμό παρά μόνο σε ελάχιστα πράγματα και υπό αίρεση.
Οι γυναίκες συνήθως έχουν περισσότερη υπομονή και προσπαθούν να φέρουν τα πράγματα όπως τα επιθυμούν.
Ως συνέπεια, σας βαριόμαστε και λέμε οκ για να σας αποφύγουμε ενώ παράλληλα έχουμε βρει την επόμενη
χωρίς να έχετε πάρει πρέφα τίποτα. Όχι ότι μας νοιάζει κι αν το καταλάβετε.
Καμιά φορά μάλιστα σας την δείχνουμε κιόλας για να σας τερματίσουμε αν δεν στροφάρετε να φύγετε.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι όταν λήξουν τα συναισθήματα, το καλύτερο είναι η αποδοχή της αλήθειας.
Για μένα η καλύτερη λύση είναι να βρεθεί κοινή γραμμή πορείας μιας που μόνο ένα άβουλο πλάσμα
θα έλεγε ναι σε ότι θέλουμε επειδή έτσι λένε τα άρθρα των ουτοπικών περιοδικών.
Προσπάθησε να καταλάβεις ότι όσο περισσότερα θες και τα ζητάς
θα θέλει κι ο άλλος πολλά. Μπορεί και περισσότερα. Οπότε...όπως νομίζεις κάνε.

Quote:

---

Originally Posted by user name

Από την στιγμή που έχεις κάποιο πρότυπο συντρόφου στο μυαλό σου, κοίταξε να βρεις τέτοιον.
Ο οποίος βέβαια θα πρέπει να τηρήσει την ίδια συνθήκη.
Με το να οριοθετείς και να θες πως θα είναι ο άλλος, θα βρίσκεις τοίχο.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τον βασικό τους κορμό παρά μόνο σε ελάχιστα πράγματα και υπό αίρεση.
Οι γυναίκες συνήθως έχουν περισσότερη υπομονή και προσπαθούν να φέρουν τα πράγματα όπως τα επιθυμούν.
Ως συνέπεια, σας βαριόμαστε και λέμε οκ για να σας αποφύγουμε ενώ παράλληλα έχουμε βρει την επόμενη
χωρίς να έχετε πάρει πρέφα τίποτα. Όχι ότι μας νοιάζει κι αν το καταλάβετε.
Καμιά φορά μάλιστα σας την δείχνουμε κιόλας για να σας τερματίσουμε αν δεν στροφάρετε να φύγετε.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι όταν λήξουν τα συναισθήματα, το καλύτερο είναι η αποδοχή της αλήθειας.
Για μένα η καλύτερη λύση είναι να βρεθεί κοινή γραμμή πορείας μιας που μόνο ένα άβουλο πλάσμα
θα έλεγε ναι σε ότι θέλουμε επειδή έτσι λένε τα άρθρα των ουτοπικών περιοδικών.
Προσπάθησε να καταλάβεις ότι όσο περισσότερα θες και τα ζητάς
θα θέλει κι ο άλλος πολλά. Μπορεί και περισσότερα. Οπότε...όπως νομίζεις κάνε.

---

Εσυ τι ακριβώς δείχνεις; την μια παλαμη σου στην αλλη;

Σνοου μαλλον δεν εχεις αλλες επιλογές στον κύκλο σου ισως γιατι μπορεί να χεις περιορισμένο κύκλο λογω εσωστρέφειας ή συνθηκών. Μπορείς να κάνεις μια συζήτηση μαζι του και αν κάνει βήματα να το ξαναδείς. Ισως να του προτείνεις ενα διάλειμμα. Το κυριότερο ομως ειναι να δικτυωθείς κοινωνικά γιατι μεσα απο κει κατα κανόνα γνωριζόμαστε.

Κοπέλα αυτό που περιγράφεις δεν είναι "σχέση" και δεν το βλέπω και να γίνεται. Όμως γιατί αναφέρεις ότι κυνηγάς ανθρώπους; Γιατί μιλάς για απελπισία; Θες οικογένεια ΟΚ, σεβαστό, αλλά 30 είσαι, δεν είσαι 45 ξέρω κι εγώ. Θες να αναλύσεις λίγο τι εννοείς; Όσο παίζει αυτή η φάση με τον συγκεκριμένο τύπο ταυτόχρονα βγαίνεις "αποτυχημένα ραντεβού όπου ο άλλος δεν είναι σε φάση" ή μιλάς για παλιότερα; Και σε τι φάση να είναι κάποιος σε ένα πρώτο ή δεύτερο ή τρίτο ραντεβού δηλαδή; Μήπως πριν καλά καλά γνωρίσεις τον άλλο του πετάς τις βόμβες, του λες για την φάση στην οποία θα ήθελες να είσαι, βγαίνει έντονα και τον τρομάζεις τον άλλο;