Μεγάλωσα με την πεποίθηση και τη σιγουριά ότι θα κληρονομήσω μια ικανοποιητική περιουσία από την οικογένειά μου. Είχαμε στην κατοχή μας τέσσερις επιχειρήσεις οι οποίες δούλευαν μια χαρά. Μέχρι που ο πατέρας μου ανακάλυψε ότι η συνέταιρος του και θεία μου τον έκλεβε και έκτοτε έχουμε μπει σε μια ατέλειωτη δικαστική διαμάχη αμέτρητων δικών. Η θεία μου, με την οποία ήμασταν πολύ κοντά, έκλεψε πολλά λεφτά, τόσα πολλά που μπορεί να ζει άνετα μέχρι να πεθάνει, να παντρέψει την κόρη της πλουσιοπάροχα (όπως θα κάνει σε μερικούς μήνες) και να χρυσοπληρώνει ακριβούς δικηγόρους για την υπόθεση. Για να καταλάβετε, τα ποσά που έχει καπιλευτεί προορίζονταν για την οικοδόμηση ενός ακόμα ξενοδοχείου προκειμένου να μοιραστούν δικαιότερα τα περιουσιακά στοιχεία σε εμάς τα παιδιά, δλδ εμένα, ττις αδερφές μου και τις δύο ξαδέρφες μου. Μεγάλωσα λοιπόν με την πεποίθηση ότι το μέλλον μου ήταν εξασφαλισμένο, μιας και είχαμε επίσης μία επιχειρηση και από τη μεριά της μαμάς μου και γενικά άκουγα από την οικογένειά μου επιχειρηματικά σχέδια τα οποία θεωρούσα πως μου έδιναν το ελεύθερο να γίνω δανδής και να απασχοληθώ με τα ενδιαφέροντά μου. Όλα αυτά έληξαν το 2016 όπου και ξεκίνησαν οι δικαστικές διαμάχες και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις, εκτός του ξενοδοχείου που δουλεύουμε τώρα, έκλεισαν λόγω της διαμάχης τους.
Ο πατέρας μου έχει παντρευτεί δεύτερη (όταν ήμουν μικρός, όχι πρόσφατα) φορά και έχω μια μικρή ετεροθαλή αδερφή η οποία σπουδάζει πλουσιοπάροχα στο Λονδίνο (ενώ εμένα ο πατέρας μου ποτέ δεν με εμπιστεύτηκε για σπουδές στο εξωτερικό, παρόλο που είχα τα φόντα) και στην οποια η μητριά μου τον πιεζει να γράφει περιουσιακά στοιχεία (πχ της έχει γράψει ήδη το σπίτι του, το γραφείο του κλπ,καθώς και ένα οικόπεδο που αγόρασε οσο ήταν παντρεμένος με τη μαμά μου)
Τέλος πάντων, ας μην μπαίνω σε ανούσιες λεπτομέρειες, το θέμα είναι πως δεν θα είμαι πια αυτό που με μεγάλωσαν να πιστεύω πως θα είμαι. Το πιο πιθανό είναι πως όλα αυτά θα πουληθούν γιατί ποτέ δεν θα χωρίσουν τις επιχειρήσεις συναινετικά (για αυτό τσακώθηκαν εκτός των άλλων άλλωστε, γιατί η θεία μου σχεδίαζε να πάρει και μεγαλύτερο μερίδιο) και εγώ θα καταλήξω με ένα μικρό χρηματικό μερίδιο. Έχω δύο διαμερίσματα πάνω μου, κάτι χωράφια, μερικά οικόπεδα κλπ. Ίσως μου γράψει ο πατέρας μου κανένα διαμέρισμα ακόμα, αν δεν του τα φάει όλα η γυναίκα του. Το σπίτι μου δεν είναι ακόμα πάνω μου, καθώς ήμουν ανήλικος όταν το ξεκίνησε ο πατέρας μου και τώρα μου λέει ότι οι μεταβιβάσεις είναι ακριβές και να περιμένω. Δεν θέλω να μου το αφήσει σε διαθήκη γιατί έτσι χάνω ποσοστό από τη νόμιμη μοίρα. Τέλος πάντων, έχω κάποια μικρά περιουσιακά στοιχεία που θα μου επιτρέπουν να έχω μικρά εισοδήματα, αλλά νιώθω θλίψη.
Ζω σε ένα τουριστικό μέρος που όλοι έχουν επιχειρήσεις. Κάποτε η οικογένειά μου ήταν η πρώτη, τώρα είμαστε οι τελευταίοι. Βλέπω ανθρώπους που είχε βοηθήσει ο παππούς μου να κάνουν περιουσίες, να ανοίγουν κι άλλα ξενοδοχεία και θλίβομαι. Με εκνευρίζει ο νεοπλουτισμός τους. Όχι πως είμαι φιλοχρήματος ή πως ζούσα ποτέ ακριβά. Απλώς με ενοχλεί ο χυδαίος καταναλωτισμός τους.
Μεγάλο μέρος χρημάτων που είχα στην άκρη τα ξόδεψα σε γάτες, γιατρούς και βιβλια. Το μέλλον μου προτάσσει ότι θα γίνω κάποιος θλιβερός μισθωτός σαν τον Κάφκα και δεν θα έχω χρόνο ούτε να διαβάζω ούτε να γράφω.
Εκτός αυτού, η οικογένειά μου βιώσε μια ακμή και μετά μια ραγδαία ηθική πτώση αλά Μπρούτεμπρουκ, κάτι που το χάρηκαν όλοι στην περιοχή. Άραγε εγώ είμαι ο μικρός Χάνο; Πώς μπορώ να ανακάμψω από τη διάλυσή της; Η θεία μου έλεγε ότι είναι δεύτερη μάνα μας μέχρι που βάλαμε κοριούς στης γιαγιάς μου και ακούσαμε να μας βρίζει και να δολοπλοκεί εναντίων μας λες και είμασταν οι φτωχοί συγγενείς και δεν είχαμε δικαιώματα. Mε τις ξαδέρφες μου ήμασταν σαν αδέρφια και τώρα δεν μιλάμε. Όλοι στην οικογένειά μου είναι φιλοχρήματοι και κανείς δεν νοιάζεται για μένα. Κατά βάθος ούτε και ο πατέρας μου. Μόνο την μεσαία αδερφή μου εμπιστεύομαι, αλλά και αυτήν όχι πλήρως.