Αρρυθμιες, κρισεις πανικου, φοβια θανατου
Γεια σας ειμαι 28 χρονων
Ειμαι απο την Κυπρο..υποφερω απο αρρυθμιες και κρισεις πανικου..Εχω παει σε 3 καρδιολογους.. ειναι ολα οκ δεν βρισκουν κατι.. εβαλα και holter.. μου ειπαν να μην παρω κατι για αρρυθμιες και οτι ειναι αγχος και ειναι στο μυαλο μου.. οτι ειναι ακυνδυνες και η καρδια μου ειναι τελεια..Oμως ειναι πολυ συχνα και πολυ τρομακτικο...τις νιωθω εντονα..φτερουγισματα ακανονιστο ρυθμο.. και με πιανει και οταν ειμαι χαλαρη και δεν σκεφτομαι κατι.. ετσι ξαφνικα σαν καθομαι κτλ.. χαλαει ολη η μερα..kαθε φορα που με πιανει η αρρυθμια φοβαμαι τοσο πολυ που παθαινω κριση πανικου και φοβαμαι οτι θα πεθανω.. και εχω συχνα δυσπνοια..μου ειπαν οτι εχω συνδρομο υπεραερισμου..πηγα σε ολους τους γιατρους να δω αν εχω κατι παθολογικο..δεν εχω..πηγα σε εναν γιατρο ο Θεος να τον κανει. Δεν ειχα αρρυθμιες τοτε.. ειχα το αγχος και λιγες κρισεις καποτε αραια αλλα οχι τοσο..παθολογος ειναι..δεν ηταν η ειδικοτητα του ομως μου εδειξε πως ξερει τι κανει και εγω στην απελπισια μου τον ακουσα..μου εδωσε cipralex. 10mg.. .που να ξερω απο δοσολογιες.. επρεπε να με ξεκινησει με λιγο λιγο απο οτι εμαθα μετα... μου ειπε να πιω ενα 10mg..ηταν πολυ για μενα απο οτι φανηκε δεν ξαναπηρα τετοια ουσια..επαθε shock το σωμα μου. Πηγα κλινικη με 160 παλμους kριση πανικου και ενιωθα καψιμο στους πνευμονες και στο λαιμο... φοβηθηκα νομισα οτι ειδα τον θανατο..μου εβαλαν οξυγονο και με βοηθησαν να ηρεμησω σιγα σιγα εμεινα πολλες ωρες μεσα..δεν τα ξαναπηρα..ομως χειροτερεψα απο εκεινο το shock.. απο τοτε εχω συνεχεια κρισεις πανικου αρρυθμιες.. επαθα κλειστοφοβια σαν δεν ειχα.. επαθα φοβιες που δεν ειχα.. ειμουν του εξω της παρεας κτλ.. τωρα δεν μπορω πολυ ωρα εξω στο κοσμο ουτε στους κλειστους χωρους.. οτι πονο νιωσω πανω μου η αισθανθω κατι νεο στο σωμα μου αμεσως νομιζω οτι ερχεται θανατος..ρε παιδια ακομα και ενα τσιμπημα απο ενα απλο κουνουπι φοβαμαι οτι θα αρρωστησω και θα πεθανω.. νιωθω οτι εχω κατι και δεν το βλεπουν.. οτι νιωσω πανω μου το ψαχνω στο google.. μεγα λαθος το ξερω.. αλλα το κανω..πολλες φορες κλαιω απο απελπισια...βλεπω εναν ψυχολογο με βοηθαει λιγο... για λιγες μερες μπορει να νιωσω λιγο πιο καλα αλλα μετα παλι το ιδιο. Δεν θελω να ξαναπαρω φαρμακα φοβαμαι.. απο εκεινη τη μερα με το cipralex φοβηθηκα τοσο και δεν τα θελω φοβαμαι παρα πολυ δεν μπορω να το ξεπερασω και να δοκιμασω φαρμακα ξανα..προσπαθω μονη μου..καποτε ξυπνω και ειμαι καλα και λεω α.. θα φυγει.. αλλα παλι ερχεται..μαρτυριο νιωθω φυλακισμενη δεν μπορω να ζω ετσι προτεινετε μου κατι