καταστρεφοντας το σωμα μου..

καλησπερα σε ολους..ειμαι 18 χρονων.επειδη διαβαζω αρκετη ωρα και επειδη δεν ειμαι φαν της γυμναστικης τα τελευταια 2 χρονια τρωω αρκετα και ΄΄κακες τροφες΄΄..εβλεπα οτι το σωμα μου αλλαζει αλλα δεν εδινα μεγαλη σημασια καθως στηριζομουν οτι επειδη ειχα ομορφο προσωπο ενιωθα καλα..επαναπαυτηκα μπορω να πω...δοκιμασα αρκετες διαιτες..αλλα δεν μου αρεσουν τα φρουτα και τα λαχανικα...εχασα καποια κιλα τα οποια ξαναπηρα..το θεμα μου ειναι πλεον ψυχολογικο..τρωω παρα πολυ ακομα και αν δεν πειναω..καποιες φορες μαλιστα επιασα τον εαυτο μου να τρωωει τοσο πολυ σαν να θελω να καταστραφω...οποτε μαλωνω με το φιλο μου τρωω η οποτε εχω νευρα και ολα τα σχετικα..πειτε μου τι να κανω..τα κιλα δεν ειναι πολλα..αλλα αρκετα..δυσκολευομαι πααρα πολυ το σκεφτομαι συνεχεια...μου χαλαει συνεχεια την διαθεση μου καταστρεφει την αυτοπεποιθηση και μοθ μειωνει λιγο την διαθεση για σεξ...

Η αυτοπεποίθηση δεν έχει σχέση με τα κιλά μας,αλλά με την αυτοιδέα μας.Το να είμαι αδύνατη σώνει και καλά για να εντάσσομαι στα πρότυπα ομορφιάς που προωθούνται από media και βιομηχανίες μόδας,αυτό το ατέλειωτο πανηγύρι που στήνεται στις πλάτες μας,είναι ένα από τα βάρβαρα χαρακάκια σύγκρισης που καταπιέζουν και κατηγοριοποιούν.Το κυνήγι της τελειότητας ποτέ δε φτάνει στην αγάπη του εαυτού και στην αποδοχή του,πάντα μετράμε και βγαίνουμε λειψοί.Σόρρυ,αλλά άμα είναι να γίνομαι δυστυχισμένη γιατί δεν είμαι συλφίς αλά Τουίγκυ,τότε προτιμώ να είμαι απλά ο εαυτός μου,να αρέσω σε μένα και να μη με μαστιγώνω που δεν έχω την τέλεια γραμμή.Σκέψου το κι έτσι.Κρίνεις με αυστηρότητα εξαιτίας όσων μας ταίζουν κάθε στιγμή κάποιοι,όχι των κιλών σου.

RainAndWind εχεις δικιο, μα ακριβως αυτο ειναι και το ζητημα...να αρεσουμε εμεις τον εαυτο μας, να τον αγαπησουμε...ακριβως οπως ειπες ειναι η αυτοιδεα...και υστερα ολα τα αλλα ερχονται...αλλα ειναι μεγαλη μαχη με τον εαυτο μας αυτη...ισως η μεγαλυτερη...

Quote:

---

Originally posted by Αρτεμις
το θεμα μου ειναι πλεον ψυχολογικο..τρωω παρα πολυ ακομα και αν δεν πειναω..καποιες φορες μαλιστα επιασα τον εαυτο μου να τρωωει τοσο πολυ σαν να θελω να καταστραφω...οποτε μαλωνω με το φιλο μου τρωω η οποτε εχω νευρα και ολα τα σχετικα..

---

Αρτεμις, καλως ήρθες:)

θα θελα πρωτα πρωτα να σου πω πώς θαυμασα την παρατηρηση σου, δλδ το ποτε τρως κ πώς το επιλεγεις σαν διαφυγη. Ισως γιατι προσωπικα μου πηρε πολυ καιρο να παρατηρησω δικες μου αναλογες συμπεριφορες. Το βρισκω λοιπον αξιοθαυμαστο ετσι κ αλλιως κ ειδικα για την ηλικια σου.

Για το θεμα που θιγεις, ηθελα να πω πώς αφου βλεπεις οτι τρως οπως λες για να καταστραφεις, ειναι σαν να θες να τιμωρησεις τον εαυτο σου. Ισως να θυμωνεις μαζι σου, να μην ξερεις πώς να εκφρασεις συναισθηματα που δεν τα θεωρεις \"καλα\" (πχ. Θυμος) και ετσι μη ξερωντας πώς αλλιως να τα διαχειριστεις να στρεφεσαι εναντιον του εαυτου σου. Αυτα βεβαια ειναι καθαρα υποθετικα....το μονο βεβαιο ειναι οτι πολλοι απο μας αντι να στρεψουμε τον θυμο μας ή αλλο αρνητικο συναισθημα στον αποδεκτη που πχ φοβομαστε, αποφασιζουμε να στραφουμε στον εαυτο μας, τιμωρωντας εμας.

Ειναι ετσι κ αλλιως σημαντικο λοιπον να παρατηρησεις τον εαυτο σου. Να δεις πώς αντιδρας, ποτε κ που. Κ εχει αξια, αν δεις οτι η συμπεριφορα σου δεν σε βοηθα να κανεις ενα παραπανω βημα με την βοηθεια καποιου ειδικου.

Καλη φροντιδα λοιπον στο σωμα σου κ στην ψυχη σου, που οντως εχουν τοσο στενη σχεση...

Μήπως λέω είναι εκτός απο τιμωρία προ τον εαυτό σου και ένα τρόπο να πάρεις λίγη ευχαρίστηση;Κάτι που συμβαίνει σε μένα.Το να παίρνω κιλά με ελάχιστο φαγητό ή καθόλου όλη μέρα και να το έχω αντικαταστήσει με γλυκά.Επειδή το πέρασε έντονα αυτό πριν 2 χρόνια με αποτέλεσμα να πάρω 10 κιλά σε 3 μήνες.Εκείνο μετά που αισθανόμουν ήταν λύπη για μένα.Ηταν τόσο εύκολο να κάνω ζημιά στο σώμα μου και γενικότερα στην ψυχολογία μου και πολύ δύσκολο να απαλλαγώ (ακόμη προσπαθώ χωρίς να τα έχω καταφέρει)απο το βάρος που πρόσθεσα.Μετά την πρόσκαιρη ευχαρίστηση, ακολουθούν και οι τύψεις γιατί το πρόβλημα δεν λύνεται και το ξέρουμε καλά.

Η σχέση μας με την τροφή είναι ένα πολυσύνθετο,πολυδιάστατο ζήτημα,που μέσα της μπορεί να διαπλέκονται ως αίτια και διαμορφωτές της σχέσης αυτής γενετικοί παράγοντες(κληρονομικότητ� �),επίκτητες συμπεριφορές που ορίστηκαν μέσα στην οικογένεια,ιδιοσυγκρασιακ� �ί παράγοντες(προσωπικότητα),� �λλά και κοινωνικοί επίσης(διαμόρφωση στάσεων μέσω αλληλεπίδρασης σε κοινωνικές ομάδες,επηρεασμού από μέσα \"ενημέρωσης\",διαφήμιση και στερεοτυπικές προπαγάνδες κλπ).
Αν πραγματικά αυτό επιμένει και σου δημιουργεί πρόβλημα εαυτού ή ακόμη και στις σχέσεις σου με το άλλο φύλο(που είναι πιθανό,αφού η αυτοεικόνα μας πάντα επηρεάζει τον τρόπο διαχείρισης του σώματός μας και των αναγκών του),τότε ένας ειδικός πάνω σε διατροφικές διαταραχές θα ήταν ο πλέον αρμόδιος να σε βοηθήσει να ανακαλύψεις τα αίτια και άρα τρόπους να αποσβέσεις τις αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό και να βελτιώσεις ό,τι εσύ επιθυμείς στη σχέση με το σώμα σου.:)