ΥΠΟΦΕΡΩ

Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας για εμένα. Μία άνιση μάχη. Δεν ξέρω πως να συνεχίσω. Παίρνω σολιαν 400 και εφεξορ 300. Είμαι ένα ράκος. Δεν νιώθω τίποτα απολύτως. Ανηδονία, έλλειψη ενέργειας, απουσία συναισθημάτων κ.α. Είμαι μόνος. Θέλω να κόψω τα φάρμακα, αλλά χωρίς αυτά δεν μπορώ να σταθώ με τίποτα. Κάνω παρανοικές σκέψεις. Καπνίζω πολύ. Δεν απολαμβάνω τίποτα. Κοιμάμαι νωρίς και πολύ. Η διάγνωση μου είναι βαριά κατάθλιψη με ψύχωση. Δεν είναι ωραία η ζωή τελικά παιδιά. Μάλλον για κάποιους είναι πολύ άδικη. Δεν θέλω να υποφέρω άλλο, θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος....

δεν φταινε τα φαρμακα, ποσο καιρο εισαι σε θεραπεια

2 χρόνια κοντά

Να συζητήσεις με το γιατρό το ενδεχόμενο να αλλάξεις αγωγή. Για να τα σταματήσεις πρέπει να είσαι ελεύθερος συμπτωμάτων για αρκετούς μήνες. Είναι ένας δύσκολος δρόμος αλλά έχε πίστη και θα τα καταφέρεις

Eίμαι σαν νεκρός, δε ν συμβαίνει τίποτα στη ζωή μου, δεν νιώθω τίποτα, ούτε χαρά, ούτε θλίψη, ούτε ηδονή. Νομίζω ότι ο άλλος κόσμος με βλέπει και βλέπει έναν τρελό, ένα καμένο μυαλό, δεν έχω ενδιαφέροντα.

1) Συζήτησε με τον γιατρό μήπως τροποποιήσετε την αγωγή. Σίγουρα κάποιο λόγο έχει που σου δίνει τόσο βαριά, αλλά η τροποποίηση έρχεται με πειραματισμό, την αλλάζεις και βλέπεις αν έχεις πισωγύρισμα κτλ. Δεν είναι λύση να παίρνεις βαριά αγωγή για να μην έχεις παράνοιες και να ζεις σαν κούτσουρο.
2) Προσπάθησε να αλλάξεις λίγο την καθημερινότητά σου. Ξέρω πως σου φαίνεται βουνό και δεν έχεις διάθεση,/όμως τρώγοντας έρχεται η όρεξη, το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη κτλ. Αν όλη μέρα κοιμάσαι, κάθεσαι και καπνίζεις κοιτώντας τον τοίχο ή πας με το ζόρι στη δουλειά των δικών σου και κάθεσαι σε μια μεριά χωρίς να κάνεις τίποτα, τι ερεθίσματα έχεις, τι περιμένεις να αλλάξει; Άρχισε με κάτι απλό, κάποιο περπάτημα, κάποιο απλό χόμπυ ή ασχολία, περιποιήσου ένα φυτό, πάρε ένα καναρίνι, γράψου σε κάποιο σύλλογο. Κάνε κάτι να σπάσεις την ρουτίνα, όσο δύσκολο κι αν σου είναι στην αρχή.

Καλα σιγα εγω καμενοσ ειμαι βλακα με λενε πωσ κανεισ ετσι slow the vegetables

φιλαρακι κρατα γερα δυναμη χριαζετε αυτο κι θα φανεις ηρωας της δικης σου ζωης ! πολυ πιο δυνατο ατομο εσυ θα γινεις απο αλλους που ολο κλεγοντε για το ενα για το αλλο !! κρατα γερααααααααααααααααααα

Καλησπέρα,

Θα συμφωνήσω με την σονια, βρες ασχολίες για να μην κάνεις όλη μέρα αυτές τις σκέψεις και θα βρεις κ ενέργεια και ευεξία.
Όσο αφορά την αγωγή συζήτησε το με τον γιατρό σου και πες του.

Σου εύχομαι καλή δύναμη κ να βρεις το κουράγιο να το ξεπεράσεις.

Η ζωή είναι όντως άδικη για όσους έχουν ψυχικές διαταραχές και πόσο μάλλον ψυχώσεις. Καλείστε να αντιμετωπίσετε προκλήσεις παντελώς άγνωστες στον γενικό πληθυσμό. Όμως θα τα καταφέρεις. Θα υπάρξουν υποφερτές και μη υποφερτές περίοδοι, αλλά αν παίρνεις τα φάρμακά σου με συνέπεια και κάνεις και ψυχοθεραπεία, θα δεις σύντομα αλλαγή. Μίλα με τον ψυχίατρό σου για αλλαγή δοσολογίας ή αν θες πάρε και τη γνώμη άλλου ψυχιάτρου. Μόλις ρυθμιστεί το θέμα των φαρμάκων και βρουν οι γιατροί τα κατάλληλα για εσένα (δεν είναι όλα για κάθε οργανισμό), θα πάνε όλα προς το καλύτερο. Κουράγιο και κεφάλι ψηλά.

Τι είδους ψυχοθεραπεία μου προτείνετε; Η καθημερινότητά μου είναι πολύ δύσκολη. Οι μέρες μου περνούν πολύ μονότονα. Το χειρότερο απ' όλα είναι ένα αίσθημα κενού που βιώνω, ανυπαρξίας και ανηδονίας. Δεν ξέρω με τι λέξεις να το περιγράψω ακριβώς. Δεν νιώθω πράγματα και καταστάσεις. Δεν ανατριχιάζω πχ με κάτι, με μια είδηση, με ένα τραγούδι, δεν ερωτεύομαι, δεν ζω, δεν γελάω, δεν μπορώ να κλάψω, δεν νευριάζω και αυτό με προβληματίζει πολύ, δεν ξεσπάω. Είμαι στα 28 μου. Έχω υποφέρει πολύ στη ζωή μου. Δεν έχω κάνει ποτέ μου κάποια σχέση. Το μόνο που κάνω είναι να αυτοικανοποιούμαι κοιτώντας γκέι πορνό. Μένω σε επαρχία. Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να το ξεπεράσω όλο αυτό. Είμαι πολύ μοναχικός, πολύ ήρεμος, δεν μπορώ τους καβγάδες και τις εντάσεις, είμαι εσωστρεφής και σκέφτομαι υπερβολικά πολύ. Είναι μέρες που δεν μιλάω με κανέναν. Δεν έχω ανάγκη την παρουσία άλλων στη ζωή μου. Θα ήθελα να γνωρίσω όμως ένα άτομο και να κάνουμε παρέα. Αλλά δεν ξέρω πως να προσεγγίσω κάποιον από τη στιγμή που δεν νιώθω κάτι. Παίρνω ακόμα σολιαν και εφεξορ. Υπήρχαν μέρες στο παρελθόν που δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι μου. Μένω με τους γονείς μου.