σχεσεις και φιλιες

τι συμβαινει οταν αισθανεσαι γενικα μονος για το περισωτερο απο τον χρονο σου? δλδ εχω ατομα για παρεα οχι αμαν πολλα αλλα δεν ειναι αυτο που θελω... πιστευω ειναι λιγο σαν χαζα η στον κοσμο του και παιδιαριζουν μηλαω για ηλικια 25+ και επεισης και απο καποιες κοπελες ειχα ευκαιριες αλλα οι ευκαιριες δεν μαρεσανε τοσο...αλλα απο την αλλη αισθανωμαι περιορισμενος σε οτι αφορα τις δυνατοτιτες μου για καινουρια πραγμνατα αι ατομα.. . γενικα γιατι πλεον ειναι τοσο δυσκολα ολλα στοις μερες μας δεν ξερω... τι πιστευετε και εσεις?

Με το να το λέμε απλά δεν αλλάζει κάτι. Σκοπός είναι να κινητοποιηθούμε κιόλας προς την κατεύθυνση να γνωρίσουμε, να προσεγγίσουμε. Ουρανοκατέβατα δύσκολα έρχονται άτομα. Μόνο στις ταινίες!

Είναι δύσκολη πολύ η κοινωνία μας και ακόμα πιο δύσκολες οι διαπροσωπικές σχέσεις. Βρίσκομαι κι εγώ σε παρόμοια φάση. Εγώ το είχα περιορίσει αυτό και είχα δώσει δύναμη στον εαυτό μου αλλά μια σειρά αρνητικών γεγονότων επανέφερε όλους τους προβληματισμούς μου πίσω στο κεφάλι μου. Αν νιώθεις εξαιρετικά μόνος και ότι δεν σε ευχαριστει τίποτα μια επίσκεψη στον ψυχολόγο δεν θα ήταν κακή. Και εγώ σκέφτομαι να το κάνω αμεσα

με τους ψυχολογους σε λιγο να κοβουμε τουρτα γεγεθλιων, οσο για σενα ναι να πας... σε καποια θεματα ειναι τοσο απλα που αν τα καταλαβεις και βλεπεις μετα αλλους να μην τα καταλαβαινουν νευριαζεις,... αναφερωμαι φυσικα στοις προκαταληψεις που υπαρχουν γυρο απο τους ειδεικους και ακους φιμες που φενεται οτι ξεφυτρωνουν απο σκετη αγραματοσυνη.. ειδικα κατι που με εσωσε απανωτα την ζωη ναι θελω να το υποστιριξω ακομα και αν νευριασω.. και να σημειωσω οτι ημουβν απο τους δυσκολους ασθενεις σε οτι αφορα τις αντιστασεις μου που εβαζζα στον ειδεικο

Quote:

---

Originally Posted by iasonas44

τι συμβαινει οταν αισθανεσαι γενικα μονος για το περισωτερο απο τον χρονο σου? δλδ εχω ατομα για παρεα οχι αμαν πολλα αλλα δεν ειναι αυτο που θελω... πιστευω ειναι λιγο σαν χαζα η στον κοσμο του και παιδιαριζουν μηλαω για ηλικια 25+ και επεισης και απο καποιες κοπελες ειχα ευκαιριες αλλα οι ευκαιριες δεν μαρεσανε τοσο...αλλα απο την αλλη αισθανωμαι περιορισμενος σε οτι αφορα τις δυνατοτιτες μου για καινουρια πραγμνατα αι ατομα.. . γενικα γιατι πλεον ειναι τοσο δυσκολα ολλα στοις μερες μας δεν ξερω... τι πιστευετε και εσεις?

---

Πώς ήταν η ζωή σου; και για μένα ήταν δύσκολο πολύ να κρατήσω φίλους και αντιμετωπιζα μοναξιά για μεγάλες περιόδους. Όχι ομως επειδή δεν μπορούσα να κάνω φίλους, το αντίθετο είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος,εξωστρεφής και ζωηρός πάντα εβρισκα παρέες. Όμως η ζωή μου έπρεπε να αλλάζει συνέχεια γιατί σχεδόν κάθε 3 χρόνια επρεπε να ζω και σε άλλο μέρος. Δεν υπήρξα σταθερά κάπου. Με το που έχτιζα κάτι έπρεπε να το αφήσω για να πάω παρακάτω.

Εσένα πως είναι η δική σου ζωη;

τπτ ιδιετερο ομως εγω σε γενικες γραμμες ειμια καλα, οκ δεν ημουν οπως καποιες φασεις στο παρελθον και ουτε υπαρχει λογος πλεον.. αλλα πλα η εξωτερικη μου ζωη ειναι δυσκολη σε θεματα να την κοντρολαρω σε ολλα τα θεματα... δλδ και η θεση μου οτι σε νεαρη ηλικια ξες ολλα τρεχουν γρηγορα και αλαζουν γρηγορα, γενικα θα ελεγα πως ενω ειχα διαφορα με τα ψυχικα μου παντα ειχα δυναμη και τα ξεπερνουσα απλα απο εκει και περα ενα παραπονο λιογ ειναι οτι δεν βοηθουσαν καθολου μα καθολου ο περυγυρος και οι καταστασεις.. ομως αν αρχθισουμε να κανουμε εμεις πραγματα με τον καιρο αφου δημηουργησουμε μια ροη στην ζωη ερχωνται και καλα μετα και απο ολλα... δλδ γινεται παλι πιστευω πιο νορμαλ η ζωη

εσυ ποσο εισαι βασικα? και γιατι πρεπει να αλαζεις τοσο πολυ? στον στρατο δουλευεις?