Εντονη καταθλιψη και ψυχοσωματικα :(
Καλημερα ρε παιδια.
Ειμαι πολυ απογοητευμενος με τον εαυτο μου κυριως. Βιωνω εντονα καταθλιπτικα συμπτωματα και ποναει ολο μου το κορμι. Εδω και δυο εβδομαδες η μεση μου κι ο αυχενας μου βρισκονται σε μαυρο χαλι. Επισης συνοδευονται απο τρομερο αγχος και καψιμο στο στομαχι... Φοβαμαι μην αρρωστησω...
Ανεργια, ελλειψη ενεργειας να παω τη ζωη μου πιο περα, ασχημος σχεδον σπασμωδικος χωρισμος... Ο φοβος οτι εχω χασει πολυτιμο χρονο και η αρνηση μου να αποδεχτω οτι μεγαλωνω κι οτι περασα τοσα χρονια της ζωης μου στην αβεβαιοτητα και την ελλειψη του εαυτου μου με εχουν γονατισει...!!! Νιωθω σαν να μην εχω ζησει τη ζωη μου και πως συνεχως εμπιπτω σε κανονες, στανταρ αλλων, κοινωνικες πιεσεις...Εχουν ριζωθει τοσο μεσα μου που και το γεγονος οτι μαλλον ειμαι αμφισεξουαλικος με εχουν βυθισει σε μια θαλασσα αμφιβολιας και κολληματος... Γιατι αλλοι δεν το βλεπουν ετσι...? Δεν καταλαβαινω...Ενω εχω ολα τα εχεγγυα γιατι βλεπω αλλους να παιρνουν τη ζωη στα χερια τους, να ειναι αυθορμητοι, να εχουν ενεργεια..? Μια ζωη ετσι ημουν... με μισω βαθια γιαυτο... Θα αλλαξω ποτε? Θα γινω φυσιολογικος ανθρωπος??
Ειναι και η συμβιωση με τους γονεις που με εχει τρελανει!!! Δεν αντεχεται αλλο... Δεν μπορειτε να φανταστειτε για τι πρηξιμο μιλαμε... Εγω να ειμαι στα ορια της αυτοκτονιας και το περιβαλλον μου να γινεται ολο και πιο πιεστικο!!! Τι θα γινει? ΠΟΥ θα παει ολο αυτο?? Φοβαμαι μην χασω καθε ελεγχο και καταληξω σε τρελαδικο αληθεια!!
Μου ρχεται να ξεσπασω σε κλαματα...φοβαμαι, τσατιζομαι και υποφερω παρα πολυ.! Ακομα και αυτο το μυνημα να γραψω θελει πολυ κοπο γιατι η μεση κι ο αυχενας μου με εχουν τρελανει στον πονο!!!!
:((((( Γιατι ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΖΩΗ??? ΓΙΑΤΙΙΙ???