Originally Posted by
Poet
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά στη ζωή μου, και μπορώ να καταλάβω τον ανθρώπινο πόνο. Αυτό που αγάπησα πρώτα σε εκείνη, ήταν αυτός ο πόνος! Αν βρισκόταν κάποιος να θέλει να με κάνει χαρούμενο, οταν αισθανόμουν χάλια, θα τον έβαζα στη ζωή μου αμέσως, και θα του ανταπέδιδα την ίδια χαρά! Αυτο είναι! Εκείνη είχε μια μεγάλη επιθυμία να κάνει μια φυσιολογική ζωή, να μειώσει την αγωγή της, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής της, κι εγώ από τη μεριά μου θα ήμουν μαζί της σε αυτή την προσπάθεια! Ακόμη και φάρμακα δεν χρειάστηκε να πάρει μερικές φορές όταν ήμασταν μαζί! Ένιωθε τόσο ευτυχισμένη μαζι μου! Κι εγώ είχα την ελπίδα πως όντως με αγαπούσε, ακόμη και πρόσφατα μου είπε πως δεν ξέρει πως θα το πάρει άν με χάσει εντελώς από τη ζωή της, πως είμαι ο άνθρωπος που αγάπησε πραγματικά, και πως δεν έχει κάποια κακή ανάμνηση από εμένα! Αλλά δεν πήγαινε άλλο επειδή δεν έχω τη δυναμη που χρειάζεται εκεινη, και πέφτω εύκολα! Ειμαι γενικά μελαγχολικός άνθρωπος, όχι πως δεν μπορώ να γελάσω με την καρδιά μου, και να χαρώ τις στιγμές μου, πρώτη φορά στη ζωή μου γέλασα τόσο πολύ, και έκανα πραγματικά σαν παιδί! Όμως όταν ήταν μελαγχολική εκεινη, γινόμουν κι εγώ μαζι της! Επηρεάζομαι πάρα πολύ από τη συναισθηματική κατάσταση του άλλου. Αυτό δεν άντεχε! Ήμουν σε μια σχέση που αγάπησα για πρώτη φορά στη ζωή μου τόσο πολύ έναν άνθρωπο, και από τη μεριά της συνέβη το ίδιο!