Κατάσταση έκτακτου ανάγκης
Τον γνώρισα πριν από δύο χρόνια.... Εγώ 19 εκείνος 32, αστυνομικος, με σταμάτησε στον δρόμο δήθεν για εξακρίβωση στοιχείων αλλά τελικά για να ζητησει το insta μου. Μιλούσαμε συνέχεια και κάποια στιγμή βρεθήκαμε στο σπίτι του. Εγώ ήμουν αδιάθετη και απλά καθίσαμε και μιλούσαμε με τις ώρες στο κρεβάτι χωρίς να με αγγίξει, και έκανε κίνηση μόνο όταν έδωσα εγώ ξεκάθαρο μήνυμα. Προφανώς δεν έγιναν όλα. Στη συνέχεια με πήγε σε μια στάση λεωφορείου για να μου πει ποιο λεωφορείο να πάρω και εκεί με αγκάλιασε και μου είπε τώρα πότε θα σε ξαναδώ; Έστειλε μετά να δει αν έφτασα σπίτι, καρδιές κλπ. Εγώ είχα κολλήσει με την πρώτη ματιά... Ύστερα χάθηκε.... Σταματήσαμε απότομα να μιλάμε. Λίγο καιρό μετά εγώ διέγραψα τα social media και άλλαξα νούμερο γιατί μου συνέβη κάτι. Έτσι δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του. Όμως, λίγους μήνες μετά, εντελώς ξαφνικά συναντήθηκαμε τυχαία σε ένα μαγαζί στο κέντρο, εγώ απ τη μία άκρη της Αθήνας εκείνος από την άλλη. Θεώρησα ότι είναι καρμικο... Άφησε την κοπέλα που συνόδευε, έτρεξε αμέσως σε μένα να με ρωτήσεις πού χάθηκα, τι κάνω αν άλλαξα κινητό τι έγινε κλπ. Έτσι άρχισαμε ξανά να μιλάμε. Κάποια στιγμή τραυματιστηκε στο χέρι και του κρατούσα παρέα με μηνύματα όσο έμενε σπίτι. Κάποια στιγμή πήγα, και εκεί επιτέλους ολοκληρώσαμε. Πέρα απ αυτό, για μια ακόμα φορά μιλούσαμε με τις ώρες, μου άνοιξε την καρδιά του για πολλά θέματα, με ρώτησε αν μπορώ να έρχομαι πιο τακτικά και με πήγε με τη μηχανή στη στάση του ηλεκτρικού. Για μια ακόμα φορά χάθηκε, αλλά κάποια στιγμή εν τέλει μιλήσαμε με μηνύματα. Μια μερα τον πήρα τηλέφωνο και εκεί τσακώθηκαμε γιατί μου είπε να μην τον παίρνω και ότι μπορεί να μην είναι μόνος. Επέμεινα και μου εξήγησε ότι έχει σχέση.... Μου είπε να του στέλνω μηνύματα μόνο στο βαιμπερ, όχι κλήσεις αλλά εγώ του είπα ότι δε θέλω καμία επαφή γιατί μου είπε ψέματα. Δυσκολεύομουν να το ξεπεράσω γιατί μ άρεσε απίστευτα πολύ, αλλα παρόλα αυτά προσπάθησα να κάνω μια σχέση με ένα παιδί που ήξερε πως το ήθελε αυτό μαζί μου. Είχα σχέση τρεις μήνες όταν εκείνος έστειλε μήνυμα και μου είπε να πάω από κει γιατί θέλει να με δει. Του είπα ότι και να ερχόμουν είμαι αδιάθετη, θέλοντας να ειρωνευτώ το ότι μάλλον μόνο για το σεξ με ήθελε. Μου λέει δε με νοιάζει, δε θέλω το σεξ από εσένα. Πήγα εκεί και μου εξομολογηθηκε για τη σχέση του, μου ζήτησε συγγνώμη για το πώς μου φέρθηκε μου είπε ότι δεν τα πάνε καλά. Τελικά έγινε κάτι μεταξύ μας, όχι ολοκληρωμένο, και του είπα ότι ήταν λάθος και μάλλον είναι η τελευταία φορά γιατί εχω σχέση και δε μ αρέσει να έρχομαι σπίτι του για να γίνεται κάτι. Μου είπε ότι δε θέλει να κόψουμε και ότι αν θέλω να αρχίσουμε να βγαίνουμε έξω και με παρακαλούσε σχεδόν
Δεν τον άφησα να με πάει με τη μηχανή στη στάση, έφυγα μόνη μου. Οι τύψεις δε με άφηναν να ηρεμήσω, οπότε το είπα στη σχέση μου ζητώντας συγγνώμη κι χωρίσαμε. Έκτοτε εγώ συνέχισα μαζί του, βρισκόμασταν αρκετά συχνά, κάναμε τέλειο σεξ αλλ το βασικό ήταν ότι μου ανοιγόταν σε όλα. Για την άσχημη κατάσταση στην οικογένειά του, προβλήματα με τη δουλειά και οικονομικά, τη σχέση του, αλλά και την εμμονή του να πηγαίνει με πολλές (την απατούσε συστηματικά), τις οποίες όμως είχε για ένα βράδυ και μόνο εγώ είχα μείνει τοσο καιρό. Με την κοπέλα του ήταν μια μαζι μια χώρια, εγώ σταθερή, να μου εκμυστηρευεται πράγματα με τις ώρες, να γελάμε, να πηγαίνουμε βόλτες με τη μηχανή, τα Χριστούγεννα του έκανα ένα δώρο και συγκινήθηκε πολύ, μου είπε ότι αναγνωρίζει όσα κάνω και με θέλει στη ζωή του και τον στήριξα πολύ όταν έχασε τον κολλητό του φίλο. Ωστόσο, πρόσφατα μου είπε ότι παρολο που με την άλλη ειχαν χωρίσει κάποιο καιρό και δεν τα πάνε τόσο καλά, εκείνη ήρθε να μείνει σε αυτόν. Του είπα ότι αν το πάνε σοβαρά δε θέλω να του δυσκολέψω τη ζωή όμως εκείνος επιμένει να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε. Εγώ είμαι πολύ ερωτευμένη, αυτή η κατάσταση διαρκεί δύο χρόνια τώρα και συνεχίζεται, τον έχω αγαπήσει, ειδικά με το ότι είναι τόσο ευάλωτος και ευαίσθητος σε μένα πάρα τη σκληρή εικόνα του. Εγώ τον θέλω για μένα, με κίνδυνο βέβαια να με απατά λόγω των βιωμάτων του από την οικογένεια, αλλά και λόγω συνήθειας. Πιστεύω όμως ότι μπορώ να αγκαλιάσω τις σκοτεινές πλευρές του. Για την ώρα όμως πώς να το χειριστώ;