\"Έρωτας\" με προβλήματα υγείας!, ...τότε χωρισμός \"κάνει καλό\", όχι σε μένα πάντως...

Γεια σας!
Είμαι 47 χρονών με 6 πολύχρονες σοβαρές σχέσεις στο παρελθόν και με πολλά προβλήματα υγείας τώρα πια.
Τον Δεκέμβριο του 2005 δημιούργησα μια καθοριστική σχέση για μένα και κάτω από δύσκολες συνθήκες εξ αιτίας ενός ατυχήματος. Έσπασα το μόνο καλό πόδι που είχα, το άλλο είναι παράλυτο από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα να χρειαστώ την βοήθεια ειδικού θεραπευτηρίου μέχρι να ξανασταθώ στο πόδι μου.
Εκεί λοιπόν ερωτεύτηκα μια υπάλληλο 37 χρονών παντρεμένη και χωρισμένη δυο φορές με δυο μεγάλα παιδιά 19 και 17 χρονών.
Πέρασα μαζί της γύρω στους 4 μήνες με μπόλικη αγάπη από μέρους της (έτσι ισχυριζόταν τουλάχιστον μέχρι την τελευταία στιγμή) ένα πολύ μεγάλο μέρος το εισέπραττα με τις πράξεις της και το άλλο ήταν «προφορικό», οι πράξεις με έκαναν και την ερωτεύτηκα πάρα πολύ και βαθιά, και πιστεύω ότι είναι ο μόνος και αληθινός έρωτας στη ζωή μου. Ακολούθησαν υποσχέσεις, όνειρα και προγραμματισμός για το πώς θα ζούσαμε από εδώ και εμπρός. Το δικό μου αίτημα ήταν να είναι δίπλα μου, να στέκεται δίπλα μου, να είμαστε μαζί αναλαμβάνοντας όλα τα οικογενειακά της βάρη όποια κι αν ήταν αυτά. Ερωτεύτηκα και αγάπησα αυτήν, τα παιδιά της και τα «βάρη» της. Στην αρχή το μόνο που ήθελα ήταν να συζούσαμε, για την συνέχεια είχε ο θεός και οι επιθυμίες της.
…και ξαφνικά παραμονές της Μεγάλης Εβδομάδος ημέρα Κυριακή και μετά από συνεχές και επίμονο ψάξιμο στο τηλέφωνο μου λέει με συνοπτικές διαδικασίες ότι ο γιος της, της απαγορεύει πλέον να έχει οποιαδήποτε σοβαρή σχέση με άνδρα, και αυτή πλέον θα κάνει ότι επιθυμεί ο γιος της. Μου υπόσχεται ότι θα το ξανασυζητήσει το θέμα πάλι μαζί του μετά το Πάσχα και βλέπουμε…??? Εγώ έχω μείνει παγωμένος και με μια ταχυπαλμία στο φουλ. Μετά δυο μέρες την παίρνω τηλέφωνο με μεγάλη προσπάθεια να την βρω και μου λέει ακριβώς τα ίδια. Της στέλνω τις επόμενες ημέρες μηνύματα αγάπης στο κινητό της και λαμβάνω «με όλη της την αγάπη», μέρες που είναι δηλαδή, ένα μήνυμα πού μου ζητούσε να μην την ενοχλήσω ποτέ ξανά και ότι αυτό είναι το τελευταίο μήνυμα που μου στέλνει.
Τα πόδια μου κόπηκαν η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει, η ταχυπαλμία ανέβηκε στο 180 περίπου, άρχισε να μουδιάζει όλο μου το σώμα και είπα ότι τώρα πεθαίνω.
Αυτή ήταν αρχή του πόνου της ψυχής μου, του πόνου του κορμιού μου, του πόνου της καρδιάς μου, η αρχή του γκρεμίσματος του μέσα μου, του ξεσκίσματος του «είναι» μου, του αβάσταχτου και ατελείωτου «ΓΙΑΤΙ;»
Συναισθήματα και καταστάσεις όπως: Αγάπη, ʼγχος, Αδικία, Ανασφάλεια, Απελπισία, Αυτοκτονία, Εκδίκηση, Έρωτας, Εμπιστοσύνη, Θάνατος, Θυμός, Κατάθλιψη, Μοναξιά, Προδοσία, Υποκρισία, Υποτίμηση, Φόβος και Χωρισμός, φώλιασαν, εγκαταστάθηκαν και στήσανε χορό μέσα στην ψυχή μου.
Από τότε η καθημερινή ζωή μου έχει αλλάξει, το γέλιο έχει φύγει από τα χείλη μου και το δάκρυ με συντροφεύει όπου κι αν πάω, ο πόνος και η θλίψη, αδέλφια μου έχουν γίνει.
Δεν κλαίω και οδύρομαι μόνο για τον χωρισμό, δεν υποφέρω μόνο γιατί έχασα την γυναίκα, τον άνθρωπό και φύλακα άγγελό μου που ερωτεύτηκα και αγάπησα βαθιά κι αληθινά, αλλά και γιατί όλη η πονεμένη και βασανισμένη ζωή μου βγήκε στην επιφάνεια για να μου υπενθυμίσει ότι όλος ο αγώνας και η προσπάθεια που έκανα τόσα χρόνια για να εξαλείψω τον πόνο και την θλίψη της ήταν μάταιος.
…κι αυτό δεν έχει τελειωμό ακόμα.
Πονάω και κλαίω, πονάω και υποφέρω ατελείωτα αγάπη μου…
http://img196.imageshack.us/img196/2...rdiesm3cb7.jpg, http://img196.imageshack.us/img196/9...rdiesm2dy0.jpg, http://img196.imageshack.us/img196/5...rdiesm1rb9.jpg

Σημ: Δεν έκανα αναφορά σε λεπτομέρειες γιατί είναι πολλές και θα κούραζαν

Ουτε ο φυλακας αγγελός σου ήταν, ούτε η γυναικα της ζωής σου ήταν.

Ηταν μια σχεση που κράτησε όσο κράτησε και ετσι να την δεις. Να κρατήσεις τις καλές αναμνήσεις, τις κάλές στιγμές και άντε... σε άλλα με υγεία!

Δεν θα πεθάνουμε κιόλας αν συναντάμε άτομα που δεν αντέχουν την αγάπη μας πόσο μάλλον για όσα δεν την εκτιμουν.

Βάλε λοιπον αυτή την σχέση στις πραγματικές της διαστάσεις, μην υπερβάλεις στα συναισθήματα σου και ετοιμάσου για νεες εμπειρίες και ... βουτιες!

Ενα συναρπαστικό ταξίδι ειναι η ζωη μας με μερικές επικινδυνες στάσεις! Ας την απολαύσουμε! Εξω καρδιά βρε!

Σ\' ευχαριστώ Black Rose για την υπέροχη διάθεση που έχεις να κάνεις τους ανθρώπους να βλέπουν θετικά τα πράγματα, μα δεν είναι πάντα έτσι.
Για φαντάσου να πληγώνω τις ψυχές τον ανθρώπων, να ματώνω τις καρδιές τους, να γκρεμίζω τα όνειρα τους, να μου δείχνουν εμπιστοσύνη και να τους πουλάω, να μην τους εκτιμώ καν σαν ανθρώπους και σαν οντότητες και.......και ο κατάλογος των πράξεων δεν έχει τέλος. Και μετά τι;
Μετά να τους λέω με χαμόγελο, \"Ένα συναρπαστικό ταξίδι είναι η ζωή μας με μερικές επικίνδυνες στάσεις! Ας την απολαύσουμε! Έξω καρδιά βρε!\".
..γιατί κάπως έτσι λειτούργησε κι αυτή, μόνο που δεν το ξέρει.

Νάσαι καλά.

Υποφέρουμε γιατί μεγαλοποιούμε τα συναισθήματά μας, εναποθέτουμε τις προδοκίες μας σε άλλους και τις περισσοτερες φορές δεν βλέπουμε , δεν αντιλαμβανόμαστε τι πργματικά συμβαίνει στον \"αλλον\" , μπορει και να μην θέλουμε να δουμε τα σημαδια. Γιατί δεν μπορεί, \"σημάδια\" θα είχες αλλά όπως οι περισσότεροι κάνουμε τα αγνόησες.

Τωρα εισαι πληγωμένος , ακόμα αιμοραγεις και υποφέρεις. Οταν όμως η ζωη θα σβήσει τον πόνο , οταν κυλήσει ο χρόνος σαν το βάλσαμο τότε θα δεις και αυτή την σχεση στις πραγματικές της διαστάσεις.

Αν καταφέρουμε εκτιμήσουμε πραγματικά το δώρο της ζωής, θα σούμε και τις εμπειρίες που μας δίνονται με άλλο μάτι. Αλλά μέχρι τότε μας περιμένει πολυ πόνος, θυμός και αγωνία.

Κουράγιο! Ανασυγκροτήσου και κάνε καινούργια σχέδια. Πες ότι η ζωη σου αρχιζει σήμερα και έχεις την δυνατοτητα να την σχεδιάσεις όπως εσυ θέλεις. Ποιος σε εμποδίζει σε αυτό?

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
Πες ότι η ζωή σου αρχίζει σήμερα και έχεις την δυνατότητα να την σχεδιάσεις όπως εσύ θέλεις. Ποιος σε εμποδίζει σε αυτό?

---

Ο χρόνος αγαπητή φίλη, ο χρόνος που περνά και είναι σε βάρος μου. Δεν έχω χρόνο πια για να περιμένω το λεωφορείο να έρθει, όλο και πιο πολύ αργεί, κι έπειτα είναι και η κακή υγεία μου που μπορεί να περιορίζει την ζωή μου σημαντικά και με πολύ άγχος.
Από νωρίς στην ζωή μου έπρεπε να αποδείξω στους άλλους ότι δεν είμαι \"ελέφαντας\", αλλά ένας άνθρωπος όπως όλοι, με μικρές ιδιαιτερότητες έτοιμος να αγαπήσω και να αγαπηθώ, να δημιουργήσω κι εγώ μια οικογένεια. Είναι κάτι που μου έλειψε και όπως φαίνεται ίσως να συνεχίσει να μου λείπει.

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
...και τις περισσότερες φορές δεν βλέπουμε , δεν αντιλαμβανόμαστε τι πραγματικά συμβαίνει στον \"άλλον\" , μπορεί και να μην θέλουμε να δούμε τα σημάδια. Γιατί δεν μπορεί, \"σημάδια\" θα είχες αλλά όπως οι περισσότεροι κάνουμε τα αγνόησες.

---

Ξέρεις όταν μετά από χρόνια επιλέγεις με κάποιες προϋποθέσεις, με ή χωρίς \"σημάδια\" έναν άνθρωπο και του ζητάς να είναι δίπλα σου, να στέκεται δίπλα σου, να περπατά δίπλα σου στη ζωή και δέχεται, τότε κάνεις κατάθεση ζωής στα χέρια της.....κι όταν ξαφνικά χωρίς (;) λόγω αυτό σπάει, χάνεται, εξαφανίζεται και το μόνο που υπάρχει είναι σιωπή, μια ατέλειωτη σιωπή από αυτήν, σαν να μην υπήρξα ποτέ, σαν να ήμουν ένα τίποτα, delete, και μένεις να αναρωτιέσαι \"εεεπ! τι έγινε ρε παιδιά, ποιος έσβησε το φως;\"

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
Υποφέρουμε γιατί μεγαλοποιούμε τα συναισθήματά μας

---

Όταν είσαι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, τότε μπαίνεις σε κινδύνους να μεγαλοποιείς τα συναισθήματα σου, γιατί δεν μπορείς ή δεν ξέρεις να τα ελέγξεις.

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
...εναποθέτουμε τις προσδοκίες μας σε άλλους

---

Ναι, εναποθέτω τις προσδοκίες μου σε γυναίκες γιατί υπάρχουν και ζω με αυτές, σε αντίθετη περίπτωση θα εκπλήρωνα την ανάγκη του έρωτα και τις αγάπης με τον εαυτό μου ή με άλλους άνδρες.

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
Τώρα είσαι πληγωμένος , ακόμα αιμορραγείς και υποφέρεις. Όταν όμως η ζωή θα σβήσει τον πόνο , όταν κυλήσει ο χρόνος σαν το βάλσαμο τότε θα δεις και αυτή την σχέση στις πραγματικές της διαστάσεις.
Αν καταφέρουμε εκτιμήσουμε πραγματικά το δώρο της ζωής, θα ζούμε και τις εμπειρίες που μας δίνονται με άλλο μάτι. Αλλά μέχρι τότε μας περιμένει πολύ πόνος, θυμός και αγωνία.

---

Ναι, το ξέρω, περιμένω πως και πως τις ημέρες αυτές.

Quote:

---

Originally posted by Black Rose
Κουράγιο! Ανασυγκροτήσου και κάνε καινούργια σχέδια.

---

Σ\' ευχαριστώ πολύ καλή μου Black Rose, αυτό προσπαθώ να κάνω εδώ και τόσο καιρό αλλά και κάθε μέρα.
:( :( :( :( :(

Bluenote η Blackrose τα τοποθετεί πολύ σωστά και λογικά τα πράγματα. Σε τέτοιες καταστάσεις σαν αυτή που έχεις βρεθεί εσύ τώρα έχουμε πολλοί βρεθεί. Σε εσένα περισσότερο λειτουργεί ίσως το συναίσθημα και για αυτό δε μπορείς να φιλτράρεις λογικά τα όσα έχουν συμβεί. Σωστά αναφέρθηκε ότι δε μπορούμε να εναποθέτουμε τις προσδοκίες μας στους άλλους. Ζούμε με τους άλλους, επικοινωνούμε με αυτούς και μοιραζόμαστε μαζί τους. Όμως πρώτα και πάνω από όλα από όσο έχω καταλάβει στα 33 μου πρέπει να βασιζόμαστε και συναισθηματικά σε εμάς. Αν δε μας γεμίζει ο εαυτός μας και προσπαθούμε να γεμίσουμε συναισθηματικά από άλλους τότε όταν ο άλλος φύγει μέσα μας δημιουργείτε ένα μεγάλο κενό και ένας έντονος πόνος. Επένδυσες πολλά στη γυναίκα αυτή, την ανέβασες μέσα στην καρδιά σου πιο ψηλά και από εσένα, την αγάπησες πιο πολύ και από εσένα και αν πονάς τώρα πονάς γιατί άφησες τον εαυτό σου πιο κάτω από εκείνη. Μην το δεις εγωιστικά. Αλλά τον εαυτό μας όταν δεν τον έχουμε στο ύψος του τότε κάποια στιγμη θα πονέσουμε όταν μείνουμε μόνοι μας. Έχω περάσει ερωτική απογοήτευση. Δύο χρόνια έκανα να το ξεπεράσω. Ξέρεις πότε το ξεπέρασα; Όταν κατάλαβα πόσο κακό έκανα αυτά τα δύο χρόνια στον εαυτό μου σκεπτόμενος μια κοπέλα που πλέον δεν ήταν μαζί μου. Και το κατάλαβα αυτό όταν το στομάχι μου από το ποτό, τα ξενύχτια τους καφέδες και τα τσιγάρα είχε γίνει κοματια και η ψυχική μου διάθεση είχε πιάσει πάτο. Ο χρόνος αν σκεφτείς λογικά και με γνώμονα το δικό σου καλό θα είναι υπέρ σου και οι αναμνήσεις θα αρχίσουν να ξεθωριάζουν. Για την ηλικία και τις επιθυμίες σου για οικογένεια. Ποιος σου είπε φίλε μου ότι και άλλοι άνθρωποι δεν έχουν μείνει με ανεκπλήρωτες επιθυμίες; Ποιος σου είπε ότι υπήρξαν παιδιά που σε ένα δευτερόλεπτο από τη θέση του αρτιμελούς πέρασαν στη θέση του παράλυτου σε ένα αναπηρικό καροτσάκι; Γιατί το αναφέρω αυτό. Γιατί πρέπει να κοιτάμε και λίγο γύρω μας για να διαπιστώνουμε τι έχουμε που δεν έχουν οι άλλοι και όχι μόνον τι μας λείπει. Δες τι έχεις. Αξιοποιησέ το και μη μένεις στο χτες. Αυτό πάει πέρασε. Μπορεί τώρα να σε πικραίνει. Ποιος όμως μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αν συνεχίζατε θα ήταν καλυτερα; Μπορεί και να ήταν χειρότερα και αυτό το εμπόδιο να βγει σε καλό όπως λένε. Δέξου τη ζωή όπως έρχεται με την έννοια της θετικότητας. Η αρνητικότητα δε βοηθάει. Δες τη θετική πλευρά και σε κάθε πρόβλημα ψάξε να βρεις την ευκαιρία που κρύβει. Μπορεί να σου φαίνονται φιλοσοφικές προτάσεις. Πίστεψέ με όμως ότι στα γράφει κάποιος που τα πέρασε τα έζησε και τα είδε και τα βλέπει καθημερινά στη ζωή του. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Και όταν το διαβάσεις αυτό μη βάλεις στο μυαλό σου το κακό. Μπορεί να σου επιφυλάσει κάτι καλύτερο. Κουράγιο, υπομονή και αγάπη στον εαυτό σου που την έχει ανάγκη από εσένα. Στήριξέ τον.
Φιλικά
Αλεξ30

Φίλε bluenote....είναι λογικό να αισθάνεσαι αυτά που αισθάνεσαι...και παρότι συμφωνώ με τα όσα είπαν η ΜΠΛΑΚ και ο ΑΛΕΞ....καταλαβαίνω και την δικιά σου κατάσταση καθώς και γιατί δεν είσαι ακόμα σε θέση να συντονιστείς με τις θέσεις που οι παραπάνω εκφράζουν.
Η γυναίκα αυτή είχε ήδη δυο χωρισμούς....πράγμα που μπορεί να λέει κάτι ή να μην λέει και τίποτα....Μπορεί κάποιος να έχει 10δες χωρισμούς και όταν βρεί αυτό που ψάχνει...να κολλήσει για την υπόλοιπη ζωή του...άν πάλι δεν το βρεί να συνεχίζει το ίδιο μοτίβο.Απ την άλλη πλευρά η γυναίκα αυτή είχε και δυο πολύ σοβαρές δεσμεύσεις,τα παιδιά της, που για μια μάνα τα παιδιά είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας στη ζωή της.Για κάποιους λόγους λοιπόν δικούς της (ψυχολογικούς,οικογενειακο ύς ίσως και άλλους) έδωσε τέλος στη σχέση σας...συμβαίνουν κι αυτά.Αυτοί οι λόγοι υπήρχαν πριν απο σένα...ίσως πολλά χρόνια πιο πρίν...και ίσως γι αυτό και επικράτησαν.Εσύ για όλα αυτά δεν φέρεις καμμία απολύτως ευθύνη....αλλά μεταξύ μας....ακόμα και να έκανε κάποιους συμβιβασμούς η γυναίκα αυτή συνδυάζοντας όλους αυτούς τους λόγους μαζί με σένα......θα ήταν πολύ πιθανό η σχέση σας να κατέληγε μαρτύριο και για τους δυο και ο \"παράδεισος\" να μετατρέπονταν σε \"κόλαση\"...κι αυτό θα ήταν πολύ πιο επώδυνο μιας και θα ήταν πιο απελπιστικό (αφήνοντας σου την εντύπωση οτι ακόμα και οι άγγελοι μπορεί να είναι μεταμορφωμένοι σατανάδες).

Ήταν μια ακόμα εμπειρία στη ζωή σου.....που σου χάρισε όμορφες στιγμές...αλλά δεν μπορούσε να κρατήσει παραπάνω.Ήταν ένα μήνυμα στις δύσκολες εκείνες μέρες της ζωής σου (όταν υπέφερε και το σώμα σου) ότι παρά τις δυσκολίες η ευτυχία μπορεί να υπάρχει.Τώρα μπορεί τα σωματικά σου πόδια να είναι σε καλύτερα κατάσταση...υποφέρουν τα συναισθηματικά σου άκρα...όμως κι αυτά χρειάζονται κάποιο χρόνο ανάρωσης και την υποστήριξη σου.Ανοίξου στις εμπειρίες...δώσε στον εαυτό σου ευκαιρίες...και σίγουρα θα πάρεις αυτό που ζητάς και σου αξίζει.

Quote:

---

Originally posted by BlueNote
Γεια σας!
Είμαι 47 χρονών με 6 πολύχρονες σοβαρές σχέσεις στο παρελθόν και με πολλά προβλήματα υγείας τώρα πια.
Τον Δεκέμβριο του 2005 ....

---

Αγαπητέ φίλε Blue Note... Αν και το να πω \"σε νιώθω\" φαντάζει ουτοπία, γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εισέλθει στην ψυχούλα ενός άλλου ανθρώπου και να καταλάβει απόλυτα πως νιώθει, εν τούτοις θα σου πω πως το μήνυμά σου εδώ με συγκίνησε για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω...
Αυτό που θα ήθελα να παρατηρήσω είναι οτι ακόμα υπάρχουν ανθρωποι που πιστεύουν στον έρωτα και στους άλλους ανθρώπους και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για τον άνθρωπό τους...
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που \"βλέπουν με την καρδιά\"... Γιατί μόνο με την καρδιά \"βλέπεις καλά\"...
Σίγουρα ανήκεις στους ανθρώπους αυτούς...

Δύο λέξεις θα σου πω... \"Ελπίδα\"... και \"Πίστη\"...

vathy mple

Παιδιά, alex, Logopsyxe και vathymple σας ευχαριστώ για τα υποστηρικτικά σας λόγια. Πραγματικά όταν τα διαβάζω ρουφάω κάθε τους λέξη και θα το επαναλάβω χωρίς να κουράζομαι ότι λειτουργούν σαν βάλσαμο μέσα στην ψυχή μου.
Ήθελα να πω όμως ότι δεν είναι η πρώτη φορά που χωρίζομαι από μία γυναίκα. Και στις έξι προηγούμενες σχέσεις μου ήμουν αυτός που εγκαταλείπεται, αλλά αυτή η τελευταία έχει εκτός των άλλων έχει μία σημαντική διαφορά. Ήταν επιλογή μου για πρώτη μου φορά στη ζωή μου, στις προηγούμενες σχέσεις ήμουν επιλογή τους.
Εγώ την επέλεξα και κριτήριο ήταν ή συμπεριφορά της, η προσωπικότητά της και οι πράξεις της, την ίδια στιγμή που δεχόμουν μεγάλο ενδιαφέρον από μία πολύ εντυπωσιακή όμορφη γυναίκα της ίδιας κατάστασης (χωρισμένης με δύο παιδιά).
Θέλω να ξέρετε ότι ένα και μόνο χαμόγελο της μου έκανε το “clik”. Είμαι πολύ και τρελά ερωτευμένος μαζί της. Δεν ξέρω αν ο χρόνος θα σβήσει αυτό το αίσθημα, και θέλώ να πιστεύω πως όχι, αλλά ξέρω ότι, εγώ πρέπει να αγωνιστώ με νύχια και με δόντια για αυτό που νιώθω κι αγαπώ, γι’ αυτό που ακούμπησε την καρδιά μου για πρώτη φορά στη ζωή μου, έστω και στα 47 μου χρόνια, αλλά….. δεν θέλω να νιώσει πνιγμένη από εμένα, δεν θέλω να νιώσει ότι απειλείται, ότι εγκλωβίζεται, ότι παθαίνει κάτι…κακό. Σ’ αυτήν την περίπτωση θέλω να την αγαπώ και να την στηρίζω από μακριά.
Ξέρετε πόσο μου στοιχίζει αυτό το «…από μακριά»; Πολύ, μα πάρα πολύ.
Ω! Πόσα στ’ αλήθεια συναισθήματα, σκέψεις και γεγονότα θέλω να εκφράσω σε σας, εδώ στο «φόρουμ». Μόνο τότε η σκέψη μου και η καρδιά μου αποφορτίζεται, είναι σαν να της μιλάω και να μου μιλάει, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει με ευκολία.
Ξέρω καλά, είναι καλός άνθρωπος, μα πονεμένη κι από πολύ νωρίς μητέρα με ότι κι αν σημαίνει αυτό, κι αυτό με κάνει να θέλω να της χαρίσω ότι μπορώ για να την βλέπω να είναι ευτυχισμένη ή έστω να είναι καλά…

Quote:

---

Originally posted by BlueNote

Ήθελα να πω όμως ότι δεν είναι η πρώτη φορά που χωρίζομαι από μία γυναίκα. Και στις έξι προηγούμενες σχέσεις μου ήμουν αυτός που εγκαταλείπεται, αλλά αυτή η τελευταία έχει εκτός των άλλων έχει μία σημαντική διαφορά. Ήταν επιλογή μου για πρώτη μου φορά στη ζωή μου, στις προηγούμενες σχέσεις ήμουν επιλογή τους.

Ξέρω καλά, είναι καλός άνθρωπος, μα πονεμένη κι από πολύ νωρίς μητέρα με ότι κι αν σημαίνει αυτό, κι αυτό με κάνει να θέλω να της χαρίσω ότι μπορώ για να την βλέπω να είναι ευτυχισμένη ή έστω να είναι καλά…

---

Αγαπητέ μας φίλε..άν η παρέα μας μπορεί να σου προσφέρει ένα φιλικό περιβάλλον στο οποίο να μπορείς να διοχετεύεις αυτό που σε προβληματίζει τότε η δική μας ευχαρίστηση είναι ακόμα πιο μεγάλη.Κάπως έτσι όμως κι εγώ το βλέπω σε κάθε θρέντ που συμμετέχω....είμαστε μια παρέα που πίνουμε το καφεδάκι μας (..εεε κάποιοι κάνουν και κανένα τσιγαράκι) κι εκεί ο ένας ακούει τον άλλον..και όλοι μαζί συμμεριζόμαστε τον προβληματισμό του αλλά και συνεισφέρουμε σε αυτόν.

Αναφέρεις ότι ήταν η πρώτη φορά που επέλεξες εσύ την κοπέλα.Παρότι πάντα κάτι επιλέγουμε κι εμείς (επιλογή είναι και το να αφηνόμαστε να μας επιλέγουν ή να επιλέγουμε αυτούς που μας επιλέγουν) ίσως αυτή τη φορά η επιλογή σου να εκφράστηκε πιο ξεκάθαρα προς το άτομο που σε ενδιέφερε και να το βοήθησες έτσι κι αυτό να ανοιχτεί σε σένα.Συγχαρητήρια κατ αρχάς για την επιλογή σου...και νομίζω ότι αυτή σου η εμπειρία και μόνο πρέπει να σου έδωσε ένα έναυσμα να επιλέγεις συχνότερα με αυτόν τον τρόπο.Όπως όμως και κάθε τι άλλο στη ζωή μας...έτσι και το επιλέγειν βελτιώνεται με την εμπειρία..άν λοιπόν αυτή η φορά ήταν η πρώτη φορά που εσύ επέλεξες και ξεκίνησες με τόσο καλές επιδόσεις...στο μέλλον οι επιλογές σου θα είναι ακόμα καλύτερες.Πρόσεξε μην πέσεις στην παγίδα να \"θεοποιήσεις\" αυτήν την πρώτη σου φορά...και μέσα σε αυτό που νιώθεις ως ακαταμάχητη έλξη για τη γυναίκα αυτή να είναι προσμεμιγμένη και η ικανοποίηση ότι εσύ ήσουν αυτός που επέλεξες.Συμβαίνει πολλές φορές να δενόμαστε με κάτι..όχι μόνο εξαιτίας της ίδιας του της αξίας αλλά και για τον τρόπο με το οποίο το πετύχαμε μιας και το θεωρούσαμε ακατόρθωτο για εμάς.Έτσι με αυτό το δέσιμο...στήνουμε \"αδριάντα\" και στον ίδιο μας τον εαυτό πολλές φορές.Κι όμως φίλε μου....όσο ζούμε έχουμε την ευκαιρία να πετύχουμε ακόμα μεγαλύτερα κατορθώματα...γιατί ακριβώς διδασκόμαστε απ τις προηγούμενες εμπειρίες μας και γινόμαστε έτσι ακόμα πιο \"δεξιοτέχνες\".

Τελειώνεις το μήνυμα σου εκφράζοντας την επιθυμία σου να της χαρίσεις ότι μπορεί για να είναι ευτυχισμένη.Ένα απ τα πιο πολύτιμα αγαθά που μπορούμε να προσφέρουμε σε έναν άνθρωπο (και αποτελεί και δείκτη ανώτερης αγάπης) είναι η κατανόηση και συνεπώς η ελευθερία να σκεφτεί και να δράσει.Η γυναίκα αυτή....έκανε μια επιλογή σε ότι αφορά τη σχέση σας και σε καμμιά περίπτωση κανείς δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος για το τι την οδήγησε σε αυτην την επιλογή ακριβώς γιατί κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται μέσα στο κεφάλι της.Ωστόσο...ακόμα και αυτή η επιλογή είναι μέρος του είναι της και η αγάπη σου οφείλει να αγκαλιάσει κι αυτό υπο μορφή κατανόησης.Σίγουρα στην παρούσα κατάσταση της δεν μπορεί να σου προσφέρει τη σχέση που επιθυμείς...καμμία αντίρρηση ...τώρα ξέρεις ότι έχεις ταλέντο στο επιλέγειν.Σίγουρα όμως η παρούσα κατάσταση της σου προσφέρει την ευκαιρία να γυμνάσεις και την κατανόηση σου προς τους άλλους..οι οποίοι άλλοι κατευθύνονται απο ένα σωρό διαφορετικούς παράγοντες που μπορεί να ζούνε βαθειά μέσα τους και πολλές φορές να είναι και ισόβιοι.