Printable View
Εχω προσεξει στον εαυτο μου πως σε οποιαδήποτε σχεση κανω,μετα απο καποιο διαστημα νιωθω την αναγκη να χωρισω και να μεινω μονη μου.Στην σχεση που βρισκομαι τωρα,οι επαφες δεν με κανουν να νιωθω ευχαριστηση με αποτελεσμα να δυσχεραινει την κατασταση.Το εχω συζητησει μαζι του και το προσπαθουμε αλλα δεν παιρνει πρωτοβουλίες
Δηλαδή έχεις ένα θέμα τόσο καιρό και περιμένεις να στο λύσει κάποιος άλλος?
Πόσο χρόνων εισαι;Quote:
Originally Posted by Nikoleta st
Μήπως βιάζεσαι να κάνεις σχέση, έχεις δηλαδή κάποιο συγκεκριμένο "μοντέλο" άντρα στο μυαλό σου και επειδή δεν βγήκε έτσι όπως τον σκέφτεσαι, σηκώνεσαι και φεύγεις?Quote:
Originally Posted by Nikoleta st
Μιλάω για προηγούμενες σχέσεις..Επειδή λές ότι μετά από κάποιο διάστημα θέλεις να χωρίσεις..
Τι πρωτοβουλίες να πάρει? Αφού σε βλέπει ότι πλεον δεν γουστάρεις και είσαι με το ένα πόδι έξω, όπως λες ότι συμβαίνει πάντα δηλαδή.
Θεματοθέτρια έκανες εγγραφή για να γράψεις μία σκέψη σου και να φύγεις ή θες να συζητήσουμε κάτι;
Έχω και εγώ τάσεις φυγής για να το πω σύντομα αν και δε νομίζω να είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Όταν νιώθω ότι δεν εκπληρώνω τις προσδοκίες κάποιου ενώ μπορεί και να μη συμβαίνει αυτό,γιατί εγώ νιώθω έτσι,θέλω να φύγω και σαν φυσική παρουσία και νοητικά απο εκεί γιατί πιέζομαι απίστευτα και χάνω τη γη κάτω απο τα πόδια μου. Ή όταν κάποιος με "πειράζει" στην παρέα δεν το αντέχω με τίποτα και ψάχνω τρόπο διαφυγής. Τα "χάνω" όταν δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις κάποιου σε θέματα εργασίας,και τότε θέλω να τα παρατήσω και να φύγω μη μπορώντας να εξηγήσω τι νιώθω εκείνη τη στιγμή. Νιώθω ότι κανένας δεν με καταλαβαίνει όταν νιώθω έτσι και ειδικά οταν πρόκειται για δικούς μου ανθρώπους είναι ακόμα χειρότερο. Και όταν είναι σε εργασιακό επίπεδο που πρέπει να συνεργαστείς με άλλους ανθρώπους,ο μόνος δρόμος που σκέφτομαι είναι της παραίτησης.Δεν ξέρω πως τιθασεύσω τον εαυτό μου και τις τάσεις φυγής.