Πως αντιδράτε στην απιστία; Την συγχωρείτε, ή προχωράτε παρακάτω;
Printable View
Πως αντιδράτε στην απιστία; Την συγχωρείτε, ή προχωράτε παρακάτω;
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Μου έχει τύχει να συγχωρήσω, αλλά ήταν πολύ ψυχοφθόρο στην πορεία.
Δεν ξέρω αν έχει νόημα να συνεχίσεις μια σχέση όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.
Αν υπήρχαν παιδιά, θα προτιμούσα να ζω ψυχοφθόρα απο το να περάσουν τα παιδιά τη διαδικασία του χωρισμού.
Αυτό όμως το λεω στη θεωρία. Στην πράξη μπορεί να μην το άντεχα. Δεν έχω δοκιμαστεί σε αυτό.
Αν υπήρχαν παιδιά και χωρίζατε πολιτισμένα χωρίς καβγάδες δεν θα είχες πρόβλημα. Το κακό είναι να μεγαλώσει το παιδί σε ένα «κακοποιητικό» περιβάλλον με εντάσεις, ξύλο και φωνές. Αν έπεφτε στην αντίληψη σου ότι η σύζυγος σου σε απατάει έχεις κάθε δικαίωμα να χωρίσεις. Και τα παιδιά θα μπορούσαν να σε επισκέπτονται εκεί που θα έμενες. Ο πατέρας είναι πατέρας. Δεν αλλάζει
Δυστυχώς στη πράξη τα πράγματα είναι διαφορετικά απο ότι τα σκέφτεσαι..
Για να φτάσει ένα ζευγάρι στον χωρισμό ή την απιστία συνήθως υπάρχουν τριβές.
Μετά τον χωρισμό συνήθως τα παιδιά χρησιμοποιούνται σαν μοχλός πίεσης-τιμωρίας ή έπαθλο διεκδίκησης.
Είναι και αυτό ένας απο τους μεγαλύτερους φόβους μου.. δεν θα ήθελα να το ζήσω.
Είμαι σίγουρος πως ανήκεις στις εξαιρέσεις απο αυτά που λες, αλλά αυτά που σου είπα είναι ο κανόνας βάση αυτών που δει.
Μπορεί στατιστικά να κάνω λάθος. Δεν ξέρω, αλλά το ελπίζω να κάνω λάθος.
Παρά είσαι ψαγμένος εσύ!
Χαχαχα
Ίσως να φταίνε τα ψυχολογικά βιβλία που έχεις διαβάσει!