Κρίσεις φοβίας ή πανικού, δεν ξέρω πως ακριβώς είναι ο σωστός όρος...
Αλλά αυτό που εννοώ είναι ότι όταν ταραχτείς ή τρομάξεις με κάτι, σημαντικό ή μη, δεν έχει σημασία αυτό κι αποδιοργανωθείς εντελώς σε σημείο να κλαις, να τρέμεις, να μην μπορείς να ηρεμήσεις και να σκεφτείς ψύχραιμα γιατί σε έχει κυριέυσει φόβος και κάνεις σπασμωδικές κινήσεις σε μια προσπάθεια να εκτονώσεις την ένταση που νιώθεις, πώς το αντιμετωπίζεις αυτό για να σταματήσει; Δεν έχω την πολυτέλεια να αφεθώ σ' αυτό...καταρχήν δεν θέλω γιατί με κάνει να υποφέρω και κατά δεύτερον πρέπει και θέλω να κάνω κάποια πράγματα κι αν παραμείνω σ' αυτή την κατάσταση δεν θα μπορέσω...και θα πάνε χαμένες πολύτιμες ώρες...σίγουρα θα υπάρχει κάποιος που έχει βιώσει ή βιώνει αντίστοιχα συναισθήματα. Πείτε μου, σας παρακαλώ, πώς το αντιμετωπίζετε για να σταματήσει; Κάθε συμβουλή ή πρόταση ή ιδέα είναι πολύτιμη...ευχαριστώ!!! Θέλω να ανακτήσω την ψυχραιμία μου το συντομότερο δυνατό και γι' αυτό βάζω αυτό το θέμα... βοηθήστε με, σας παρακαλώ...