Κρίσεις φοβίας ή πανικού, δεν ξέρω πως ακριβώς είναι ο σωστός όρος...

Αλλά αυτό που εννοώ είναι ότι όταν ταραχτείς ή τρομάξεις με κάτι, σημαντικό ή μη, δεν έχει σημασία αυτό κι αποδιοργανωθείς εντελώς σε σημείο να κλαις, να τρέμεις, να μην μπορείς να ηρεμήσεις και να σκεφτείς ψύχραιμα γιατί σε έχει κυριέυσει φόβος και κάνεις σπασμωδικές κινήσεις σε μια προσπάθεια να εκτονώσεις την ένταση που νιώθεις, πώς το αντιμετωπίζεις αυτό για να σταματήσει; Δεν έχω την πολυτέλεια να αφεθώ σ' αυτό...καταρχήν δεν θέλω γιατί με κάνει να υποφέρω και κατά δεύτερον πρέπει και θέλω να κάνω κάποια πράγματα κι αν παραμείνω σ' αυτή την κατάσταση δεν θα μπορέσω...και θα πάνε χαμένες πολύτιμες ώρες...σίγουρα θα υπάρχει κάποιος που έχει βιώσει ή βιώνει αντίστοιχα συναισθήματα. Πείτε μου, σας παρακαλώ, πώς το αντιμετωπίζετε για να σταματήσει; Κάθε συμβουλή ή πρόταση ή ιδέα είναι πολύτιμη...ευχαριστώ!!! Θέλω να ανακτήσω την ψυχραιμία μου το συντομότερο δυνατό και γι' αυτό βάζω αυτό το θέμα... βοηθήστε με, σας παρακαλώ...

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

επισκέψεις σε ειδικό κ θα σου υποδείξει τρόπους που αρμόζουν στην περίπτωση σου.Όχι μια κ δύο επισκέψεις αλλά τακτικές κ με πρόγραμμα.εμένα μου πήρε περίπου 6 μήνες για να μάθω να διαχειριζομαι τις κρίσεις με επισκέψεις δύο ανά εβδομάδα.

---

Αυτό το παλεύω ήδη με την έννοια του όπως είπα βλέπω ήδη κάποιον και μου έχει προτείνει λύσεις όπως η αποστασιοποίηση από το γεγονός που με τάραξε αλλά το θέμα είναι ότι όταν με πιάσει αυτή η κρίση, δεν μπορώ καν να θυμηθώ τα λόγια του γιατρού, πόσο μάλλον να τα κάνω πράξη...εσύ πώς κατάφερνες να τα θυμάσαι ακόμα και σ' εκείνη τη στιγμή; Τώρα είμαι λίγο πιο ήρεμη επειδή μίλησα με κάποιον στο τηλέφωνο και μου είπε αυτούς τους τρόπους περίπου και βοήθησαν λίγο αλλά εγώ θέλω μονίμως να μην αποδιοργανώνομαι εντελώς όποτε ταραχτώ ή τρομάξω από κάτι και να θέλω ώρα για να συνέλθω χάνοντας χρόνο από όσα πρέπει να κάνω...ή να μην τα κάνω καλά τελικά...γίνεται αυτό;

Από την εμπειρία μου, σε περιπτωσεις που βιωνα για καποιο πραγμα έντονο άγχος μαζι με φοβία και δεν μπορουσα να ηρεμήσω, έβρισκα σαν λύση, μου ερχόταν σχεδον ενστοκτωδως δλδ μεσα στο όλο χάλι, αυτο που σου έχουν προτείνει: αποστασιοποίηση. Για κατι που κάνω που όμως κατά βάθος δεν ειμαι βεβαιος και βλεπω να επηραζομαι ως άτομο τοσο απεναντι στους στοχους μου όσο και απεναντι στην ελευθερια μου, σηκώνομαι και φεύγω, είτε το αναβάλλω αν δεν φυγω οριστικα μέχρι που να δω αν θα ειμαι πιο βεβαιος. Προτιμώ να βρεθω ακομα και εκτεθειμενος απεναντι σε άλλους, ακόμα και να χω κόστος παρα να κάνω κάτι που δε θα με γεμίζει ή θα ναι όλο αβεβαιότητα το αυριο μου. Προτιμώ τη στασιμότητα παρα κατι τετοιο, κι ας έχω κόστος απ τις γκαφες μου. Αν θες πάρε τη συμβουλη και καποιου ειδικού όπως σε συμβουλευει το Ξωτικό, γιατι σε τετοιες περιπτωσεις η ηρεμία για να πάρουμε σωστες αποφάσεις εξαφανίζεται από τη σκέψη μας και οι συμβουλες φανταζουν θεωρία. Να ξερεις όμως ότι σε κατασταση έντασης είναι καλύτερο να αποφευγουμε να παρουμε αποφασεις.

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

η αποστασιοποίηση χρυσωνει το χάπι. υπάρχουν ειδικές ασκήσεις κ μέθοδοι για τις κρίσεις. χρειάζεται ψυχολόγο ψυχοθεραπευτ η αυτό. η μέθοδος που αναφέρεις δεν επιλύει το πρόβλημα κ την θεωρώ επιφανειακή αν μη τι άλλο. πήγαινε σε ειδικό κανονικό αν όντως θες να πάψει να υποφερεις .

---

Αυτό έχει ήδη δρομολογηθεί...καλά που μου το θύμισες γιατί πρέπει να κάνω μερικές ενέργειες ακόμα αλλά τουλάχιστον η αρχή θα γίνει πολύ σύντομα εκτός απροόπτου...(αν δεν δειλιάσω δηλαδή)

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Από την εμπειρία μου, σε περιπτωσεις που βιωνα για καποιο πραγμα έντονο άγχος μαζι με φοβία και δεν μπορουσα να ηρεμήσω, έβρισκα σαν λύση, μου ερχόταν σχεδον ενστοκτωδως δλδ μεσα στο όλο χάλι, αυτο που σου έχουν προτείνει: αποστασιοποίηση. Για κατι που κάνω που όμως κατά βάθος δεν ειμαι βεβαιος και βλεπω να επηραζομαι ως άτομο τοσο απεναντι στους στοχους μου όσο και απεναντι στην ελευθερια μου, σηκώνομαι και φεύγω, είτε το αναβάλλω αν δεν φυγω οριστικα μέχρι που να δω αν θα ειμαι πιο βεβαιος. Προτιμώ να βρεθω ακομα και εκτεθειμενος απεναντι σε άλλους, ακόμα και να χω κόστος παρα να κάνω κάτι που δε θα με γεμίζει ή θα ναι όλο αβεβαιότητα το αυριο μου. Προτιμώ τη στασιμότητα παρα κατι τετοιο, κι ας έχω κόστος απ τις γκαφες μου. Αν θες πάρε τη συμβουλη και καποιου ειδικού όπως σε συμβουλευει το Ξωτικό, γιατι σε τετοιες περιπτωσεις η ηρεμία για να πάρουμε σωστες αποφάσεις εξαφανίζεται από τη σκέψη μας και οι συμβουλες φανταζουν θεωρία. Να ξερεις όμως ότι σε κατασταση έντασης είναι καλύτερο να αποφευγουμε να παρουμε αποφασεις.

---

Μπα, δυστυχώς εγώ όπως είδες αδυνατώ να καταφέρω την αποστασιοποίηση οπότε μάλλον άκυρο αυτό...όσο για το ότι είναι καλύτερο να αποφεύγουμε να πάρουμε αποφάσεις σε κατάσταση έντασης, τί γίνεται όταν υπάρχει αυτή η ένταση αλλά παράλληλα πρέπει να πάρουμε κάποιες αποφάσεις; Δεν θα τις πάρουμε ποτέ; Δεν γίνεται αυτό...
Όσο για τον ειδικό (ή μάλλον κάποιον πιο ειδικό) ισχύει η απάντηση που έδωσα στο ξωτικό...και να δούμε που θα βγάλει...δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι κι ότι θα πιεστώ για να πάω...