Ενδοοικογενειακη βια

Οταν ημουν μικρη , γυρω στα 5-10 , δε θυμαμαι ακριβως ηταν καποιο διαστημα που ο πατερας μου βαραγε ( οχι σε σημειο τραυματισμου) τη μανα μου, την μειωνε, την εβριζε και αυτη εκλαιγε και μπροστα μου η επαιρνε τηλεφωνο τη μανα της( τη γιαγια μου ) και της ελεγε μου συμπεριφερεται σα σκουπιδι κ εκλαιγε.Εγω ημουν μαρτυρας αυτων των περιστατικων κ μαλιστα εμπαινα μπροστα στη μαμα μ για να μην την πειραξει κ παντα ειχα συναισθηματικη αποστασιοποιηση απο το μπαμπα μου κ θυμο. Αναρωτιεμαι αν αυτες οι εικονες σε τρυφερη ηλικια ηταν ενας παραγοντας που συνεβαλλε στον σεξ.μου προσανατολισμο.( μαρεσουν οι κοπελες και δε νοιωθω ανετα μαυτο , ενοχες κτλ).Εχει αντιμετωπισει κανεις αναλογα περιστατικα κι αν ναι πως σας εχουν επηρεασει;

Ευχαριστω.

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Ιωάννα μου ο πατέρας μου ήταν πάντα αυταρχικός και η μάνα μου ήσυχη, ήρεμη, άβουλη.. Είμαι το μικρότερο παιδί με 10 χρόνια διαφορά από τα αδέρφια μου.. Θυμάμαι πάντα φασαρίες, πάντα να φωνάζει για τις πιο γελοίες αφορμές.. Για μένα το χειρότερο ήταν να βγαίνω έξω κ να μου λένε τα παιδιά της γειτονιάς ”Παλι φώναζε ο πατέρας σου χτες;"
Θυμάμαι τη μητέρα μου να κλαίει πολύ συχνά..
Ήμουν μπροστά σε όλες τις φασαρίες που έδειξε πρόθεση να τη χτυπήσει κ τα αδέρφια μου σήκωσαν ανάστημα και του είπαν να μην τολμήσει.. Όταν τα αδέρφια μου έφυγαν από το σπίτι για να ζήσουν μόνα τους, σήκωσα κ γω ανάστημα.. Δεν θυμάμαι πόσο ημουν, 10- 12 το πολύ..
Απ' όσο ξέρω δεν την έχει χτύπησει, πιστεύω θα μου το είχε αναφέρει κάποια στιγμή η μαμά μου.. Αλλά πολλή πολλή λεκτική , ψυχολογική βία κ φυσικά σωματική σε μας ( κανένα χαστούκι που κ που).
Στην προεφηβεία, μην έχοντας φυσικά εμπειρίες με κανένα φύλο αναρωτιομουν που ανήκω, τι μαρεσει κ τι θέλω.. Αργότερα ξεκαθάρισε το πράγμα και με τις εμπειρίες σιγουρευτηκα ότι είμαι στρέιτ..


Εγώ είμαι πάλι...

Τι εννοεις εσυ εισαι παλι;

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Το έχω βάλει σαν υπογραφή κ καλά.. αντί να γράφει το κινητό μου, όπως σε σένα.. Μπαινει αυτόματα κάθε φορά που γράφω κάτι..

Εγώ είμαι πάλι...

Καποιος αλλος εχει να πει κατι;

.................................................. ....

Αυτό που ρωτάς, εγώ πιστεύω πως θα μπορούσε να ισχύει. Δηλαδή από την συμπεριφορά του πατέρα σου, ένιωσες μια απέχθεια προς τους άντρες αλλά ταυτόχρονα δεν νιώθεις άνετα στην ιδέα πως σε έλκουν οι γυναίκες. Μήπως εννοείς πως όλα αυτά σε έστρεψαν προς τις γυναίκες "αναγκαστικά". Και είσαι μπερδεμένη. Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι αυτό που λες.

Το θεματακι ειναι περιπλοκο.θα κανω οτι νοιωθω για να μαι υγιης ακομα κι ετσι να ναι δλδ, να με επηρεασε αυτο.παραλληλα θα το παλεψω με ψυχαναλυση
Δε χρειαζεται να λογοδοτησω σε κανεναν για τις επιλογες μ.Αρκει να κοιμαμαι τις νυχτες

Quote:

---

Originally Posted by iwannaaa

Το θεματακι ειναι περιπλοκο.θα κανω οτι νοιωθω για να μαι υγιης ακομα κι ετσι να ναι δλδ, να με επηρεασε αυτο.παραλληλα θα το παλεψω με ψυχαναλυση
Δε χρειαζεται να λογοδοτησω σε κανεναν για τις επιλογες μ.Αρκει να κοιμαμαι τις νυχτες

---

Εννοείτε πως δεν χρειάζεται να λογοδοτήσεις σε κανέναν. Ακόμα και αν σε επηρέασε αυτό ή όχι εσύ να κάνεις όπως νιώθεις και στην τελική τι σημασία έχει αν φταίει αυτό ή κάτι άλλο ή συνδυασμός των βιωμάτων σου. Αρκεί να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και να είσαι εντάξει, όπως λες. Δεν μπορούμε σε όλα τα πράγματα να βρίσκουμε με τις αιτίες που συνέβησαν.

Quote:

---

Originally Posted by iwannaaa

Καποιος αλλος εχει να πει κατι;

---

Εγώ έχω φυσικά να πω...!!! Έχω να πω το εξής, γιατί συνδέεις γεγονότα και πασχίζεις να βρεις τι είναι αυτό που σε έκανε να είσαι λεσβια; δηλαδή η αλληλουχία σκέψεων σου είναι άτοπη

το βιώνω κι εγώ συνέχεια προσβολές απειλες υβρεις από τον πατέρα στην μάνα ο ένας είναι του ύψους ο άλλος είναι του βάθους αυτό εμένα σαν εμπειρία είναι ψυχοφθόρο δεν ξέρεις ποιον να ακούσεις και μπερδευεσαι

Είμαι και εγώ παιδί ενδοοικογενειακής βίας, με έναν πατέρα αλκοολικό που χτυπούσε τη μητέρα μου. Έχουμε υποστεί με την αδερφή μου υπερβολικές δόσεις λεκτικής βίας και αρκετές φορές υπο την επίδραση του ποτού μας χτυπούσε. Τα παιδικα-εφηβικά μου χρόνια έχουν στιγματιστεί απο απαίσιες και τρομακτικές εμπειρίες. Ο πατέρας μου είναι ένα ρεμάλι που έχει χρεώσει τη μάνα μου ένα σωρό δάνεια και εκείνη μια ζωή μια απαθής γλάστρα. και φυσικά εκείνος παρασιτεί. Και τώρα στα 23 μου υποφέρω απο κατάθλιψη, ΙΔΨ και ΓΑΔ.

Λυπαμαι πολυ για την σχημη παιδικη σου αναμνυση και ταυτοχρονα ανευθυνη πραξη των γονιων σου να κανουν τετοια πραγματα μπρωστα στα ματακια σου.
Αυτο που θα ηταν λογικο συμφωνα με την παιδοψυχολογια και συμφωνα με το οτι η ηλικια που αναφερεις ειναι η ηλικια στην οποια πλαθει ο εαυτος μας το υποσυνειδητο του διοτις ως τοτες δεν υπαρχει, ετσι ,πλαθεις τα λεγομενα προτυπα κοινωνιας αλλα και συμπεριφορικους κοδικες απο εσενα και προς εσενα, αυτο συμβαινει βαση της θεωριας οτι η οικογενεια ειναι η πρωτη κοινωνια για ενα ατομο. Ετσι το λογικο θα ηταν σαν μεγαλωνες οι συντροφοι σου, τα αγορια σου δλδ να ηταν βιαιοι απεναντι σου, και γενικα να ειχες προτιμηση σε ανδρες βαρβαρους, αυταρχικους με την λογικη οτι θα νομιζες πως αυτο σου αξιζει.Δεν εχει σχεση με την προτιμησει φυλου ,αρα παντα με την προσωπικη μου αποψη η ομοφυλοφιλια ειναι ασχετη με την παιδικη σου τραυματικη αναμνυση.