Originally Posted by
περαστικός
Κυκνε, ζητω συγνωμη που δεν απαντησα, ειχα φυγει, πηγα στους παππουδες μου να ξεχαστω λιγο, ελπιζω να μην ενιωσες ασχημα μονη...
Δεν εχω παρει ποτε μου φαρμακα, ισως θα επρεπε γιατι νιωθω πραγματικα πολυ χαλια εδω και πολυ καιρο, παιζει να μην θυμαμαι ουτε εγω ο ιδιος απο ποτε ξεκινησε η στεναχωρια, σιγουρα απο την μεση περιπου του δημοτικου ή και απο τις πρωτες ταξεις πιθανον, εχω καποιες αμυδρες εικονες στομυαλο μου...Πηγαινω ακομα σχολειο, φετος γ λυκειου στα 18 κοντευω, καταλαβαινεις ποσο ακομα πιο σκατα θα γινω φετος με τα αγχη, τα διαβασματα κλπ...Διακοπες δεν πηγα κατι το ιδιαιτερο, ειμαστε κοντα στην θαλασσα και κανω πολυ συχνα μπανια, ως προς αυτο δεν εχω παραπονο...
Κυκνε, βλεπω εσυ εισαι λιγο πιο απελπισμενη απο εμενα κρινοντας απο τις τασεις που λες, ξερω οτι ειμαστε εντελως αγνωστοι αλλα εγω λυπαμαι να ακουω για αυτοτραυματισμους και αποπειρες κλπ...Γιατι θυμιζουν εμενα, εσυ τα περιγραφεις ομως πολυ πιο εντονα απο οτι τα εχω βιωσει εγω...Εύχομαι να μπορεσεις μια μερα, αργα ή γρήγορα, να γινεις καλυτερα ψυχικα κυκνακι και να μην φοβασαι πια οταν βλεπεις τετοια εργαλεια μπροστα σου, αφου λες οτι μπορεσες μια φορα να το καταπολεμησεις θα το κανεις ξανα, φτανει να μπορεσεις να γινεις πιο χαρουμενη...Ξερω φυσικα οτι αυτο ειναι δύσκολο, αν ισχυει και κατι που διαβασα, εγω σου ευχομαι ομως ειληκρινα να μπορεσεις με τον καιρο να γινεις πιο χαρουμενη, λιγο εστω, παλι θα ειναι τεραστια η διαφορα, το θεωρω τοσο αδικο να υπαρχουν ανθρωποι ηλιθιοι που ζουν στην κοσμαρα τους χωρις ιδιαιτερα προβληματα και αλλοι ανθρωποι που ειναι ευαισθητοι και αντιμετωπιζουν σοβαρα προβληματα!! Με τον αδερφο σου και τους γονεις σου βρισκεσαι τουλαχιστον συχνα στο ιδιο σπιτι?? Τότε νιωθεις ασφαλεις?? Διαβασα οτι οι γονεις συχνα μαλωνουν μεταξυ τους...