Amesulpride Generics και διαταραχή ύπνου.
Το Μάρτη του 13' γράφει το βιβλιάριό μου ότι ξεκίνησα το γενόσημο του κυρίου υπουργού μας, Amisulpride Generics, και σταμάτησα το πανάκριβο Zoloser. Από την άνοιξη του 13' έχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος.
Τι συμβαίνει: Νυστάζω. Φυσιολογικό. Αποκοιμιέμαι. Φυσιολογικό. 1,5 με 2 ώρες μετά 1)ξυπνάω με 2) ξερό στόμα 3)λαιμό λες και έχω χίλιες καρφίτσες 4)δύσποια και κόπωση. Όπως είναι φυσιολογικό και αφού συνέλθω από όλα αυτά τα συμπτώματα (πίνω 1 λίτρο νερό, ασθμαίνω για ώρα) κάπου μισή ώρα μετά ξανανυστάζω γιατί είμαι κομμάτια. Και ξανα-αποκοιμιέμαι. Και επαναλαμβάνεται το ίδιο.
Πήγα σε παθολόγο το καλοκαίρι μην αντέχοντας άλλο και έχοντας συνειδητοποιέισει την επανάληψη του φαινομένου ως πραγματικό πρόβλημα. Αυτός με στέλνει σε διαβητολόγο (χαμένη καμια βδομάδα λόγω ραντεβού, φτάνουμε φθινόπωρο). Μου δίνει ημερολόγιο και μηχανηματάκι να μετράω το ζάχαρό μου για ένα μήνα. Από 95-105 τα αποτελέσματα απολύτως φυσιολογικά. Μέτρησα και τον όγκο των ούρων μήπως έχω πολυουρία και ξυπνάω για να κατουρήσω. Χαμένος άλλος ένας μήνας.
Μετά ο παθολόγος με στέλνει σε ΩΡΛ. Ο ΩΡΛ με εξετάζει, βγάζω σάλιο κανονικά. "Φεύγα" μου λέει, (βλέποντας και τα κιλά μου), "άπνοιες έχεις". Με στέλνει σε πνευμονολόγο και εργαστήρι ύπνου στο Ρίο. Μέχρι να κλείσουμε όλα τα ραντεβού για την εξέταση, παιρνάνε κάμποσες βδομάδες.
Κάνω το πρώτο τεστ ύπνου. Άθλια κατάσταση, 73 απνοιες την ώρα. Περνάει μια βδομάδα, κάνω την ίδια εξέταση, αυτή τη φορά με συσκευή άπνοιας CPAP. 3 μόνο άπνοιες! (στα φυσιολογικά επίπεδα) Ε, λένε οι δικοί μου, βρήκαμε επιτέλους το πρόβλημα! Κι όμως... η εξέταση με το CPAP διήρκησε 4 ώρες. Ο ύπνος μου σίγουρα ήταν πιο ευχάριστος, ΑΛΛΑ στις 4 ώρες ξύπνησα 2 φορές, με ξηροστομία, κόπωση, καρφίτσες στο λαιμό. Το λέω στον πνευμονολόγο, μου λέει αγόρασε τη συσκευή και θα δεις πως θα στρώσεις.
Φτάσαμε να αγοράσουμε συσκευή 1100 ευρώ! Πάνε 3 μήνες με CPAP, και δεν έχει αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ! Πετάξαμε τα λεφτά! Και τότε το συνέδεσα στο μυαλό μου, πότε ξεκίνησε το πρόβλημα και πότε ξεκίνησα το γενόσημο GENERICS. Την Πέμπτη έχω ραντεβού με το γιατρό μου. Θα του τα πω όλα αυτά. Το γενόσημο φταίει. Ξέρω το σώμα μου καλύτερα από κάθε άλλο. Δεν θα με απο-τρελάνει ο Γεωργιάδης. Δεν φτάνουν οι ψίθυροι, δεν φτάνουν οι φιγούρες που βλέπω, δεν φτάνει η μανία καταδίωξης, δεν φτάνει το Πάρκινσον, τώρα δεν θα μπορώ να ευχαριστηθώ ούτε τον ύπνο μου; Ε, όχι κύριε!
Σχολιάστε, πείτε για το φάρμακο όσοι το παιρνετε. Παίρνω επίσης λαμοτριχ, χαναχ, αρταν για το παρκινσον, Πίριουμ, νοζινάν, αν αυτό κάποιους τους βοηθάει, αν και τα χω γράψει και σε άλλο θέμα.
