Originally Posted by
tapeino_xamomilaki
Οι γονείς μου με έχουν κάνει ότι θέλουν.. Μαζί τους ποτέ δε μπορούσα να αισθάνομαι όμορφα.. Μένω σε μέρος με λίγο πληθυσμό οπότε μου είναι δύσκολο να κάνω μια αρχή να βρω μια δουλειά.. Έχω κλειστεί γτ δε νιώθω καλά με τον εαυτό μου και όλο αυτό με κάνει να βράζω μέσα μου.. Μια ζωή μου λένε ότι μου πρόσφεραν μου έκαναν το ενα το άλλο.. Για παράδειγμα πήγα φροντιστήριο το σταμάτησα γτ δεν ειχα όρεξη να ασχοληθώ γιατι στο σπίτι με νευριαζουν δεν είχα καλή ψυχολογία και με το ζόρι μηγαινα σχολείο οπότε δεν ήθελα να κοιμάμαι γιατι τότε είδα ησυχία και δεν είχα επαφη μαζί τους. Ήταν οι μόνες ωραιες ώρες για μένα.. Έτσι έχανα τη πρώτη ώρα και είδα τη γιαγιά μου να με κοιτάζει με μισό μάτι ππυ και μόνο που με κοιτούσε έτσι δεν ήθελα να σηκωθώ απτο κρεβάτι για να την αποφύγω και να κάνω πως κοιμάμαι.. Εκείνη τη περίοδο αντί να ησυχασουν τα πνεύματα συνέχεια μου την έλεγαν..σταματησα το φροντιστήριο δεν ήθελα να δώσω πανελληνιες.. Αναμενόμενα δε περνάω και με λένε ότι δε μπόρεσα να κάνω κάτι.. Έτσι πάω σε δημόσιο ιέκ σε ειδικότητα στην οποία θα πρεπε να ξέρω καλά αγγλικά.. Στο οποίο βέβαια δεν ήμουν καλή λόγω του ότι με είχαν σταματήσει όταν ήμουν μικρή.. Έτσι πάω στην ειδικότητα δημόσιο ιέκ φαντάζεστε πως θα ήταν.. Θα το σταματούσα αλλά θα άκουγα ότι όλα τα παρατάω.. Ενώ ουσιαστικά αυτοί έφταιγαν που τα παρατουσα αλλά ναι ΕΓΏ ΦΤΑΙΩ..φτάνουμε σήμερα που δε μπορώ να βρω δουλειά λοφω του ότι δεν έχω κάτι σαν πλεονέκτημα έχω σκατα ψυχολογία έχω κλειστεί και καθόλου γνωστούς.. Αλλά αλλά παιδιά ΜΟΝΑ τους βρίσκουν δεν τους τα κάνουν οι γονείς τους.. Πνίγομαι καθημερινά αλλά δε βρίσκω άκρη σε τίποτα.. Αν είχα άλλους γονείς έτσι δε θα κατέληγα