Έχω ερωτευτεί τον προιστάμενό μου.. Το θέμα είναι όμως ότι συζώ με κάποιον άλλον εδώ και 7 χρόνια , με τον οποίο τώρα πια δεν νιώθω αυτά που ένιωθα από την αρχή. Είχαν γίνει πολλά, ανακατεύτηκαν πολλοί, κυρίως από τον οικογενειακό του κύκλο , στα προσωπικά μας... Όλο αυτό με έκανε να απομακρυνθώ, να "κρυώσω" απέναντί του.. Με αποτέλεσμα να στραφώ αλλού .. Ξεκίνησε με ένα απλό φλερτ στη δουλειά.. Ο "προιστάμενος" είχε κι εκείνος σχέση και μάλιστα συζούσε 8 χρόνια με την κοπέλα του .Ο έρωτας ήταν παράφορος, τελικά εκείνος διέλυσε τα πάντα, χώρισε μετά από τόσα χρόνια με εκείνη για να είμαστε μαζί ... Και τώρα περιμένει την δικιά μου κίνηση . Το θέμα όμως είναι ότι εγώ δεν έχω το θάρρος να δώσω ένα τέλος στη σχέση μου. Μπορεί να μην έχω πια αισθήματα για κείνον , μπορεί να είναι πλέον συνήθεια για μένα , όμως δεν βρίσκω τη δύναμη να μαζέψω τα πράγματά μου και να τον αφήσω .. Φυσικά έχω πάρει την απόφαση ότι θέλω να μείνω με τον " προιστάμενο ", εκείνος είναι η επιλογή μου . Καθημερινά παλεύω με τις σκέψεις και βασανίζομαι στο να απαλλάξω και τον ευατό μου και εκείνον από αυτή τη κατάσταση. Δεν είναι ζωή το να ζεις με κάποιον ενώ αγαπάς κάποιον άλλον...
Πώς μπορώ να δώσω ένα τέλος χωρίς να του ραγίσω τη καρδιά... ? Πώς να τον αφήσω ?