Τοξική ή όχι σχέση;

Καλησπέρα,

Θα ήθελα τη συμβουλή σας σχετικά με τους προβληματισμούς μου, που θέλω να μοιραστώ, για τη σχέση που διατηρώ με την κοπέλα μου. Αρχικά ηλικιακά είμαστε στην ηλικία των 30, 6 χρόνια μαζί, εκ των οποίων τα 2 τελευταία συμβιώνουμε. Η σχέση μας ξεκίνησε ευχάριστα και ενθουσιώδη, καθώς ήταν η πρώτη και για τους δύο μας, περνώντας τα χρόνια και βλέποντας ότι τα πηγαίνουμε καλά, οικονομικά μπορούσαμε να τα καταφέρουμε με τη δική μου εργασία, συζητήσαμε (ύστερα από δική μου παρότρυνση και μετά από τις τελευταίες εξελίξεις της πανδημίας, όπου δεν μπορούσες να πας πουθενά), το ενδεχόμενο να μείνουμε μαζί.

Αποφασίσαμε λοιπόν, πριν 2 χρόνια να το ανακοινώσουμε και στους δικούς μου και στους δικούς της γονείς (πληροφοριακά εγώ γνώριζα αρκετά τους γονείς της, μετά από τόσα χρόνια και η κοπέλα μου είχε συναναστραφεί τους δικούς μου 2-3 φορές). Έτσι και κάναμε, εγώ το είπα στους δικούς μου (δεν είπαν κάτι ούτε θετικό ούτε αρνητικό, καθώς είμαι αυτόνομος γενικά και δεν θα είχαν κάποια επιβάρυνση, κλπ). Αντίστοιχα έγινε και με τους δικούς της γονείς, οι οποίοι, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μια χαρά απέναντι μου, μόλις το έμαθαν έγιναν έξαλλοι, σε σημείο να μην την αφήνουν να βγει από το σπίτι, να της απαγορεύσουν να μείνουμε μαζί κλπ, της έλεγαν ότι θα γίνει δούλα μου, καθώς δεν εργαζόταν, ότι είναι ξεφτίλα να τα πληρώνω όλα εγώ, ότι αν την παρατήσω μετά τι θα κάνει, κλπ. Εκείνη φυσικά και στεναχωρήθηκε πολύ με τη στάση τους, το ίδιο και εγώ, καθώς είμαι άνθρωπος που ουδέποτε σκέφτηκα αρνητικά και κακοπροαίρετα, ούτε θα δημιουργούσα ποτέ θέμα για το οικονομικό, όπως τους είχα πει ακόμα και λίγο πιο δύσκολα θα την βγάζαμε αφενός και αφετέρου θα έπρεπε να δούμε και πως είμαστε και μαζί μετά από 4 χρόνια σχέσης, και η κατάσταση με την πανδημία ήταν η τέλεια αφορμή και ευκαιρία.

Η κοπέλα αποφάσισε και έφυγε από το σπίτι στα κρυφά μετά από αυτά τα γεγονότα και νοικιάσαμε και μείναμε μαζί. Οι πρώτες ημέρες ήταν εφιαλτικές, κυρίως για εκείνη, και λιγότερο για εμένα. Εκείνη άκουσε λόγια πολύ βαριά από τους δικούς της (κυρίως από τη μάνα της), υπήρξαν απειλές προς το πρόσωπο μου (που της μάθαμε από τρίτους). Παρόλα αυτά, σε περίπου 10 μέρες από αυτά τα γεγονότα, φάνηκε, ότι το αποδέχθηκαν και δεν ανέφεραν ξανά τίποτα, ούτε και εμείς. Παρέμειναν τυπικοί εντελώς απέναντι μου, το ίδιο και εγώ, δεν ανέφερα ποτέ ότι έμαθα πράγματα ανήκουστα για το προσώπο μου, ενημέρωσα την κοπέλα μου, ότι για δική της χάρη, θα τα ξεχάσω προσωρινά και κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει μια κουβέντα για να το λύσουμε, η οποία δεν έχει γίνει ακόμα.

Στο σήμερα, η κοπέλα πλέον έχει ανασκευάσει τη σχέση της με τους δικούς της, είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα από δικής της πλευράς, εκείνοι φαινομενικά είναι εντάξει και απέναντι της και απέναντι μου, παρόλα αυτά διακρίνω στοιχεία που λειτουργούν υποχθόνια και τιμωρητικά ακόμα και τώρα, 2 χρόνια μετά. Συγκεκριμένα:

1. Δεν ρωτάνε ποτέ πως πηγαίνουμε και πως είμαστε στη σχέση μας.

2. Από τότε που η κοπέλα μου, εγκατέλειψε το σπίτι τους, της έκοψαν το χαρτζιλίκι και δεν την ρωτήσανε ποτέ καν πως την βγάζει μαζί μου και αν είναι καλά (δεν με ενδιαφέρει το χαρτζιλίκι τους, απλώς λέω ότι και αυτό κάτι δείχνει).

3. Οι γονείς μου, και συγκεκριμένα η μητέρα μου, προσπάθησε στις αρχές που μείναμε μαζί να έρθει σε επικοινωνία μαζί τους, ώστε στην πορεία να τους γνωρίσει εφόσον πλέον συζούσαμε, τηλεφωνώντας τους με αφορμή τη γιορτή τους για να τους ευχηθεί, και εκείνοι δεν σήκωσαν ποτέ το τηλέφωνο (γνώριζαν τον αριθμό που τους κάλεσε η μητέρα μου). Όταν το αναφέραμε μετά, μας είπαν ότι δεν χτύπησε ποτέ το τηλέφωνο τους, ενώ η ίδια η κοπέλα μου, τα έβαλε μαζί μου, λέγοντας μου συγκεκριμένα "τι πρωτοβουλίες είναι αυτές της μάνας σου;" και δικαιολογώντας το γεγονός ότι δεν σήκωσαν το τηλέφωνο λέγοντας μου ότι "οι δικοί μου έχουν πάρει με κακό μάτι τη μητέρα σου, λόγω της παρεξήγησης που είχα εγώ με τη μάνα σου στο παρελθόν" (όντως είχαν μια παρεξήγηση, που λύθηκε όμως και ούτε η μάνα μου και ούτε η κοπέλα μου το συνέχισαν).

4. Η σχέση μας αυτή τη στιγμή είναι τυπική, έρχονται στις γιορτές μας, πηγαίνουμε στις δικές τους και η κοπέλα μου πηγαίνει και μόνη της και τους βλέπει 2-3 φορές τη βδομάδα, όπως αντίστοιχα κάνω εγώ με τους δικούς μου.

Στη σχέση μας τώρα:

Παρατηρώ λοιπόν, ύστερα από 2 χρόνια συμβίωσης, ότι η κοπέλα μου, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς με εκείνους. Ενώ όταν της τα έκαναν, αντιδρούσε, εκ βαθέων κάνει τα ίδια και επίσης έχει ξεχάσει όλα όσα συνέβησαν, τα λόγια που ειπώθηκαν για την ίδια και για εμένα. Μέσα στα 2 χρόνια έχουμε τσακωθεί κάτω από 10 φορές σύνολο (μπορεί κάτι να μην μου αρέσει, αλλά δεν θα τσακωθώ), με τις περισσότερες να εγκαταλείπει το σπίτι και να γυρίζει μετά από ώρα (όπως κάνει και η μάνα της με τον πατέρα της αντίστοιχα).

Επίσης, παραπονιέται ότι την παραμελλώ σεξουαλικά. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο, όντως από τότε που μένουμε μαζί πλέον βρισκόμαστε σεξουαλικά κάθε ΣΚ οπωσδήποτε και μέσα στη βδομάδα πιο σπάνια, λόγω των υποχρεώσεων των δικών μου κυρίως και δευτερευόντως των δικών της με το σπίτι κλπ (πχ όταν η ώρα πάει 2 τότε εγώ είμαι κουρασμένος από όλη τη μέρα και πρέπει το πρωί να πάω για δουλειά πάλι). Και για να εξηγούμε λέω δεν ξέρω γιατί πριν μείνουμε μαζί, βρισκόμασταν και μέσα στην βδομάδα, εφόσον είχαμε αρκετές εξόδους.

Προβληματίζομαι για το μέλλον, με πιέζει το τελευταίο διάστημα να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο (ενώ εγώ επιθυμούσα θρησκευτικό και της το έχω πει), μου έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι θέλει να κάνει ένα μόνο παιδί και όχι παραπάνω και τέλος ότι δεν της αρέσει το όνομα του πατέρα μου, σε περίπτωση που γεννηθεί αγόρι και να δώσουμε ένα τρίτο για να μην παρεξηγηθεί και ο πατέρας της. Όλα αυτά μου τα έλεγε πριν μείνουμε μαζί, δεν απαντούσα τότε, ωστόσο τώρα αρχίζω και τα βλέπω και στην πράξη και δεν μου αρέσουν. Από την άλλη με φροντίζει ιδιαίτερα και κατά βάθος το ξέρω ότι με αγαπάει και με νοιάζεται.

Εγώ είμαι ένα άτομο που θέλω να φροντίζω τους πάντες, τρέχω μέχρι το απόγευμα με τη δουλεία μου, να φροντίσω τους δικούς μου και την κοπέλα μου, να ψωνίσουμε και να κάνουμε τις δουλείες μας. Μέσα σε αυτή τη ρουτίνα, λοιπόν προχωράει η ζωή μας, αλλά κάποια στιγμή, σκέφτομαι, ότι αυτά όλα θα έρθουν στο προσκήνιο και τότε θα πρέπει να διαλέξουμε αν θα προχωρήσουμε μαζί ή όχι. Την αγαπώ πολύ και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να την πληγώσω, ωστόσο θα έρθει η ώρα να ειπωθούν όλα αυτά και δεν θέλω να είναι αργά.

Είμαστε κοντά στα 30, δεν θέλω να μείνω μόνος μου, δεν έχω φίλους δυστυχώς και αν αύριο χωρίσουμε, θα είμαι εντελώς μόνος και δύσκολο να ξαναβρώ κοπέλα για σοβαρή σχέση, όπως το επιθυμώ δηλαδή. Από την άλλη προχωρώντας μαζί προβλέπω εφιαλτικό μέλλον, τόσο για εμένα και εκείνη, όσο και για τις προσωπικές μας σχέσεις των γονιών μου με τους δικούς της κλπ. Συν αν υπάρξει ένα παιδί ότι θα την πληρώσει και αυτό.

Πραγματικά δεν ξέρω πως να το χειριστώ και είμαι σε αδιέξοδο, όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου, γιατί ναι μεν βλέπω καθημερινά στοιχεία που δεν μου αρέσουν, άλλα έτσι όπως εξελίχθηκαν σιγά τα πράγματα στο πλήρωμα του χρόνου, δεν μπορώ να ξυπνήσω ένα πρωί και να πω δεν μου αρέσει το ένα και το άλλο. Δεν έχω κανέναν να τα πω, εμπιστεύομαι μόνο τους γονείς μου, αλλά οι γονείς σου πάντα το μέρος σου θα πάρουν, δεν βοηθάει και πολύ, ενώ στην ίδια κωλώνω να τα πω έτσι μαζεμένα και στο άκυρο.

1) Η πρόβλεψή σου για το εφιαλτικό μέλλον, είναι σωστή. Βέβαια όσο χάλια κι αν το φαντάζεσαι , θα είναι 1000 φορές χειρότερα από αυτό που φαντάζεσαι. Και θα επιδεινώνεται σταθερά. Συνέχεια. Θα γίνεται όλο και χειρότερα. Είναι το μεγαλείο των ελλήνων γονιών που έχουν κορίτσια και οι προσδοκίες που έχουν από αυτά.

2)Τώρα φοβάσαι μην μείνεις μόνος σου. Μετά θα εύχεσαι να ήσουν μόνος σου. Θα αναπολείς τις στιγμές που ήσουν μόνος σου. Έτσι τις αναπολούσα κι εγώ, κυριακές μεσημέρι , όταν ερχόταν σπίτι μου η κουνιάδα μου , κυριακές ολοήμερες , έτρωγε ό,τι υπήρχε, το παιδί της γκρέμιζε το σπίτι και τα μεσημέρια κοιμόταν στο κρεβάτι μας με το παιδί της , ενώ εγώ ήμουν όρθιος , βλέποντας τηλεόραση . Εμείς φυσικά , δεν είχαμε πάει ποτέ σπίτι της, γιατί ... το πρόσεχε ! Επίσης το ότι θα είσαι με τη "γυναίκα" , ούτε σεξ θα σου προσφέρει , αν ελπίζεις κάτι τέτοιο .

3)Το ότι οι γονείς της της έκοψαν την οικονομική ενίσχυση , σου δίνει μια πρόγευση από το τι περιμένεις οικονομικά από αυτούς. Δεν θα δώσουν τίποτε και ό,τι έχεις εσύ, θα θέλουν να το μοιραστείτε. Αν έχεις κανένα εξοχικό σε ωραίο μέρος, μόλις έμαθες ότι απέκτησε μόνιμους ενοίκους. Θα το έχουν για αποκλειστική χρήση . Εσύ μόνο τα πάγια θα πληρώνεις. Με αυτά δεν θα ασχοληθούν . Τα δικά μου πεθερικά, μου πρότειναν να πάνε μόνιμα στο δικό μου εξοχικό , για να νοικιάσουν το σπίτι τους, να βάζουν τα νοίκια στην τράπεζα, μαζί με τις συντάξεις τους, που παίρνουν από το 2000 και δεν έχουν ξοδέψει ούτε 1 ευρώ.

4)Αν παντρευτείτε και αργότερα χωρίσετε , έχε κατά νου, πως αν βάλεις τίποτε στο όνομά σου, θα πάρει το μισό . Αν έχετε κανένα κοινό τραπεζικό λογαριασμό , θα στα πάρει όλα. Αν έχετε και παιδί , θα ζεις και το γκόμενό της , που πιθανότατα θα είναι άεργος και θα έχει ανάγκες.

5)Αν κάνετε θρησκευτικό , με γλέντια, γαμήλια ταξίδια , βεγγαλικά , τραπέζια κτλ κτλ ... δεν χρειάζεται να σου πω ποιός θα τα πληρώσει όλα. Μάλλον ξέρεις ήδη .

6)Λες ότι καλύπτεις όλα τα έξοδα. Και το ... αιτιολογείς στον εαυτό σου, ότι γίνεται επειδή αυτή ...δεν έχει χρήματα. Θες να σου πω τι θα γίνει αν αρχίσει να βγάζει και μάλιστα και περισσότερα και από σένα ;;; Το ίδιο που γίνεται και τώρα ! Οι παραδόσεις αυτές δεν αλλάζουν .
Να ελπίζεις ότι δεν θα χρειαστούν τα πεθερικά τίποτε ... εξτρά χρήματα για έκτακτες ανάγκες ! Έτσι και παντρευτείτε .... μαντεύεις φαντάζομαι από ποιόν θα έρθουν να ζητήσουν λεφτά ! Ακόμη κι αν έχουν και ... 2-3 γιούς !

7)Σχετικά με γιούς των πεθερικών δηλαδή κουνιάδια ! Αυτοί , μπορούν να πάρουν πτυχία στα 40 και να παίζουν playstation μέχρι τα 50 . Μωρά παιδάκια είναι , δικαιολογούνται . Εσύ, ακόμη κι αν δουλεύεις από τα 20 , αν βρεθείς ένα μήνα άνεργος στα 35, θα είσαι άχρηστος τεμπέλης και ακαμάτης που δεν κάνει τίποτε. Αν βγάζεις πχ 2000 ευρώ το μήνα, θα είναι ψίχουλα, ενώ οι γιοί τους, μπορεί να μην έχουν βγάλει ποτέ ούτε ένα ευρώ και να ζητάνε στις 17.00 που ξυπνάνε και πάνε για καφέ, 5 ευρώ από τη μάνα τους για τον καφέ και άλλα 4 για τσιγάρα ! Κανένα πρόβλημα.


Αν είναι τοξική η σχέση ; Ναι είναι . Κάτι που είναι ο κανόνας. Δεν έπεσες σε εξαίρεση .

Quote:

---

Originally Posted by optimusprime

Καλησπέρα,

Θα ήθελα τη συμβουλή σας σχετικά με τους προβληματισμούς μου, που θέλω να μοιραστώ, για τη σχέση που διατηρώ με την κοπέλα μου. Αρχικά ηλικιακά είμαστε στην ηλικία των 30, 6 χρόνια μαζί, εκ των οποίων τα 2 τελευταία συμβιώνουμε. Η σχέση μας ξεκίνησε ευχάριστα και ενθουσιώδη, καθώς ήταν η πρώτη και για τους δύο μας, περνώντας τα χρόνια και βλέποντας ότι τα πηγαίνουμε καλά, οικονομικά μπορούσαμε να τα καταφέρουμε με τη δική μου εργασία, συζητήσαμε (ύστερα από δική μου παρότρυνση και μετά από τις τελευταίες εξελίξεις της πανδημίας, όπου δεν μπορούσες να πας πουθενά), το ενδεχόμενο να μείνουμε μαζί.

Αποφασίσαμε λοιπόν, πριν 2 χρόνια να το ανακοινώσουμε και στους δικούς μου και στους δικούς της γονείς (πληροφοριακά εγώ γνώριζα αρκετά τους γονείς της, μετά από τόσα χρόνια και η κοπέλα μου είχε συναναστραφεί τους δικούς μου 2-3 φορές). Έτσι και κάναμε, εγώ το είπα στους δικούς μου (δεν είπαν κάτι ούτε θετικό ούτε αρνητικό, καθώς είμαι αυτόνομος γενικά και δεν θα είχαν κάποια επιβάρυνση, κλπ). Αντίστοιχα έγινε και με τους δικούς της γονείς, οι οποίοι, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μια χαρά απέναντι μου, μόλις το έμαθαν έγιναν έξαλλοι, σε σημείο να μην την αφήνουν να βγει από το σπίτι, να της απαγορεύσουν να μείνουμε μαζί κλπ, της έλεγαν ότι θα γίνει δούλα μου, καθώς δεν εργαζόταν, ότι είναι ξεφτίλα να τα πληρώνω όλα εγώ, ότι αν την παρατήσω μετά τι θα κάνει, κλπ. Εκείνη φυσικά και στεναχωρήθηκε πολύ με τη στάση τους, το ίδιο και εγώ, καθώς είμαι άνθρωπος που ουδέποτε σκέφτηκα αρνητικά και κακοπροαίρετα, ούτε θα δημιουργούσα ποτέ θέμα για το οικονομικό, όπως τους είχα πει ακόμα και λίγο πιο δύσκολα θα την βγάζαμε αφενός και αφετέρου θα έπρεπε να δούμε και πως είμαστε και μαζί μετά από 4 χρόνια σχέσης, και η κατάσταση με την πανδημία ήταν η τέλεια αφορμή και ευκαιρία.

Η κοπέλα αποφάσισε και έφυγε από το σπίτι στα κρυφά μετά από αυτά τα γεγονότα και νοικιάσαμε και μείναμε μαζί. Οι πρώτες ημέρες ήταν εφιαλτικές, κυρίως για εκείνη, και λιγότερο για εμένα. Εκείνη άκουσε λόγια πολύ βαριά από τους δικούς της (κυρίως από τη μάνα της), υπήρξαν απειλές προς το πρόσωπο μου (που της μάθαμε από τρίτους). Παρόλα αυτά, σε περίπου 10 μέρες από αυτά τα γεγονότα, φάνηκε, ότι το αποδέχθηκαν και δεν ανέφεραν ξανά τίποτα, ούτε και εμείς. Παρέμειναν τυπικοί εντελώς απέναντι μου, το ίδιο και εγώ, δεν ανέφερα ποτέ ότι έμαθα πράγματα ανήκουστα για το προσώπο μου, ενημέρωσα την κοπέλα μου, ότι για δική της χάρη, θα τα ξεχάσω προσωρινά και κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει μια κουβέντα για να το λύσουμε, η οποία δεν έχει γίνει ακόμα.

Στο σήμερα, η κοπέλα πλέον έχει ανασκευάσει τη σχέση της με τους δικούς της, είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα από δικής της πλευράς, εκείνοι φαινομενικά είναι εντάξει και απέναντι της και απέναντι μου, παρόλα αυτά διακρίνω στοιχεία που λειτουργούν υποχθόνια και τιμωρητικά ακόμα και τώρα, 2 χρόνια μετά. Συγκεκριμένα:

1. Δεν ρωτάνε ποτέ πως πηγαίνουμε και πως είμαστε στη σχέση μας.

2. Από τότε που η κοπέλα μου, εγκατέλειψε το σπίτι τους, της έκοψαν το χαρτζιλίκι και δεν την ρωτήσανε ποτέ καν πως την βγάζει μαζί μου και αν είναι καλά (δεν με ενδιαφέρει το χαρτζιλίκι τους, απλώς λέω ότι και αυτό κάτι δείχνει).

3. Οι γονείς μου, και συγκεκριμένα η μητέρα μου, προσπάθησε στις αρχές που μείναμε μαζί να έρθει σε επικοινωνία μαζί τους, ώστε στην πορεία να τους γνωρίσει εφόσον πλέον συζούσαμε, τηλεφωνώντας τους με αφορμή τη γιορτή τους για να τους ευχηθεί, και εκείνοι δεν σήκωσαν ποτέ το τηλέφωνο (γνώριζαν τον αριθμό που τους κάλεσε η μητέρα μου). Όταν το αναφέραμε μετά, μας είπαν ότι δεν χτύπησε ποτέ το τηλέφωνο τους, ενώ η ίδια η κοπέλα μου, τα έβαλε μαζί μου, λέγοντας μου συγκεκριμένα "τι πρωτοβουλίες είναι αυτές της μάνας σου;" και δικαιολογώντας το γεγονός ότι δεν σήκωσαν το τηλέφωνο λέγοντας μου ότι "οι δικοί μου έχουν πάρει με κακό μάτι τη μητέρα σου, λόγω της παρεξήγησης που είχα εγώ με τη μάνα σου στο παρελθόν" (όντως είχαν μια παρεξήγηση, που λύθηκε όμως και ούτε η μάνα μου και ούτε η κοπέλα μου το συνέχισαν).

4. Η σχέση μας αυτή τη στιγμή είναι τυπική, έρχονται στις γιορτές μας, πηγαίνουμε στις δικές τους και η κοπέλα μου πηγαίνει και μόνη της και τους βλέπει 2-3 φορές τη βδομάδα, όπως αντίστοιχα κάνω εγώ με τους δικούς μου.

Στη σχέση μας τώρα:

Παρατηρώ λοιπόν, ύστερα από 2 χρόνια συμβίωσης, ότι η κοπέλα μου, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς με εκείνους. Ενώ όταν της τα έκαναν, αντιδρούσε, εκ βαθέων κάνει τα ίδια και επίσης έχει ξεχάσει όλα όσα συνέβησαν, τα λόγια που ειπώθηκαν για την ίδια και για εμένα. Μέσα στα 2 χρόνια έχουμε τσακωθεί κάτω από 10 φορές σύνολο (μπορεί κάτι να μην μου αρέσει, αλλά δεν θα τσακωθώ), με τις περισσότερες να εγκαταλείπει το σπίτι και να γυρίζει μετά από ώρα (όπως κάνει και η μάνα της με τον πατέρα της αντίστοιχα).

Επίσης, παραπονιέται ότι την παραμελλώ σεξουαλικά. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο, όντως από τότε που μένουμε μαζί πλέον βρισκόμαστε σεξουαλικά κάθε ΣΚ οπωσδήποτε και μέσα στη βδομάδα πιο σπάνια, λόγω των υποχρεώσεων των δικών μου κυρίως και δευτερευόντως των δικών της με το σπίτι κλπ (πχ όταν η ώρα πάει 2 τότε εγώ είμαι κουρασμένος από όλη τη μέρα και πρέπει το πρωί να πάω για δουλειά πάλι). Και για να εξηγούμε λέω δεν ξέρω γιατί πριν μείνουμε μαζί, βρισκόμασταν και μέσα στην βδομάδα, εφόσον είχαμε αρκετές εξόδους.

Προβληματίζομαι για το μέλλον, με πιέζει το τελευταίο διάστημα να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο (ενώ εγώ επιθυμούσα θρησκευτικό και της το έχω πει), μου έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι θέλει να κάνει ένα μόνο παιδί και όχι παραπάνω και τέλος ότι δεν της αρέσει το όνομα του πατέρα μου, σε περίπτωση που γεννηθεί αγόρι και να δώσουμε ένα τρίτο για να μην παρεξηγηθεί και ο πατέρας της. Όλα αυτά μου τα έλεγε πριν μείνουμε μαζί, δεν απαντούσα τότε, ωστόσο τώρα αρχίζω και τα βλέπω και στην πράξη και δεν μου αρέσουν. Από την άλλη με φροντίζει ιδιαίτερα και κατά βάθος το ξέρω ότι με αγαπάει και με νοιάζεται.

Εγώ είμαι ένα άτομο που θέλω να φροντίζω τους πάντες, τρέχω μέχρι το απόγευμα με τη δουλεία μου, να φροντίσω τους δικούς μου και την κοπέλα μου, να ψωνίσουμε και να κάνουμε τις δουλείες μας. Μέσα σε αυτή τη ρουτίνα, λοιπόν προχωράει η ζωή μας, αλλά κάποια στιγμή, σκέφτομαι, ότι αυτά όλα θα έρθουν στο προσκήνιο και τότε θα πρέπει να διαλέξουμε αν θα προχωρήσουμε μαζί ή όχι. Την αγαπώ πολύ και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να την πληγώσω, ωστόσο θα έρθει η ώρα να ειπωθούν όλα αυτά και δεν θέλω να είναι αργά.

Είμαστε κοντά στα 30, δεν θέλω να μείνω μόνος μου, δεν έχω φίλους δυστυχώς και αν αύριο χωρίσουμε, θα είμαι εντελώς μόνος και δύσκολο να ξαναβρώ κοπέλα για σοβαρή σχέση, όπως το επιθυμώ δηλαδή. Από την άλλη προχωρώντας μαζί προβλέπω εφιαλτικό μέλλον, τόσο για εμένα και εκείνη, όσο και για τις προσωπικές μας σχέσεις των γονιών μου με τους δικούς της κλπ. Συν αν υπάρξει ένα παιδί ότι θα την πληρώσει και αυτό.

Πραγματικά δεν ξέρω πως να το χειριστώ και είμαι σε αδιέξοδο, όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου, γιατί ναι μεν βλέπω καθημερινά στοιχεία που δεν μου αρέσουν, άλλα έτσι όπως εξελίχθηκαν σιγά τα πράγματα στο πλήρωμα του χρόνου, δεν μπορώ να ξυπνήσω ένα πρωί και να πω δεν μου αρέσει το ένα και το άλλο. Δεν έχω κανέναν να τα πω, εμπιστεύομαι μόνο τους γονείς μου, αλλά οι γονείς σου πάντα το μέρος σου θα πάρουν, δεν βοηθάει και πολύ, ενώ στην ίδια κωλώνω να τα πω έτσι μαζεμένα και στο άκυρο.

---

καλησπερα.
τι να σου πω βρε παιδακι μου, μονο προβληματα βλεπω σε οσα μας λες.

πως να μην εισαι σε αδιεξοδο, οταν ΟΛΑ υπηρχαν εκει εξ αρχης κι αντι να τα διαχειριστεις και να παρετε σωστες αποφασεις, πετουσες αετο;;;

μας λες οτι για τον γαμο, το ειδος του γαμου, τα παιδια, τα σκυλια, τα ονοματα, στα ειχε ηδη πει πριν την συμβιωση και δεν σουα ρεσαν, αλλα δεν μιλησες!!! γιατι δεν μιλησες;;;
προφανως και θα ειναι κουλαμαρα ν ανοιξεις μια εμρα το στομα σου και να της λες ιστοριες για 5 χρονια , που δεν σου αρεσαν ή διαφωνουσες αλλα ποτε δεν τα συζητησες!!! ποιος σου φταιει;;;

αυτη γιατι δεν εργαζεται;;; δεν θελει, δεν βρισκει δουλεια; δεν ψαχνει δουλεια, ή εχετε συμφωνησει να μην δουλεψει ποτε;

οι γονεις της ειχαν εν μερει δικιο.
γιατι να παει να μεινει αλλου, χωρις δικα της λεφτα;
απο την αλλη, αν εκεινη πηρε τα ρισκα της κι ηθελε να το κανει, δικαιωμα της. αλλα δεν μπορειτε να τους υποχρεωσετε να χαιρονται κιολας, εφοσον εχουν αλλην αποψη.

κι ερχομαστε στο οτι βριζανε εσενα.
γιατι νομιζεις το εκαναν;
προφανως γιατι θεωρουσαν οτι αν παει σε αλλο σπιτι η κορη τους με εναν ανδρα, θα επρεπε να παει παντρεμενη.
διοτι αν το προβλημα τους ηταν οτι δεν εχει δικα της λεφτα και παει, το πολυ πολυ να εβριζαν εκεινην.

αλλα ειστε ενηλικες ανθρωποι και δικαιωμα σας να μεινετε οπου θελετε εφοσον δεν ζητατε λεφτα. σωστα; σωστα! δικαιωμα τους κι εκεινους ομως να μην τους αρεσει.
κια φου δεν τους αρεσει, δικαιωμα τους να αποστασιοποιουνται και να μην θελουν ιδιαιτερες σχεσεις με τους γονεις σου, που τι τους ειναι στο κατω- κατω;; εσεις αυριο μπορει να χωρισετε. για ποιον λογο πρεπει να φερονται σαν συμπεθεροι οταν εσεις εχετε μια ελευθερη σχεση που αυριο μπορει να διαλυθει;;;

και τελος, το σεξ ειναι περι ορεξεως. αν στα 2 χρονια, νεοι ανθρωποι το κανετε 1 φορα τη βδομαδα χωρις παιδια, και ειναι και δυσαρεστημενη, μετα απο 5 χρονια, καθε ποτε θα το κανετε; καθε χρονο; μπορει και καθολου.. να ξερεις οτι οταν το σεξ χανεται, δεν γυριζει πισω. φροντιστε απο τωρα τι θα κανετε.

οσο για εσενα προσωπικα, το βρισκω εξαιρετικα προβληματικο να παραμενεις με καποια επειδη δεν εχεις φιλους και δεν ξερεις αν θα ξαναβρεις αλλη σχεση...
ειμαστε με καποιον γιατι τον θελουμε στην ζωη μας, ταιριαζουμε και μας αρεσει η καθημερινοτητα μαζι του, τον ποθουμε, κλπ. δεν ειμαστε επειδηδ εν εχουμε φιλους...

σου προτεινω να συμβουλευτεις ψυχολογο για να βαλεις τα θεματα σου στην θεση τους..

Να αποστασιοποιηθείτε από τους γονείς γενικότερα όσο γίνεται. Η κοπέλα να βρει δουλειά. Το σεξ να υπάρχει λίγο πιο συχνά και τα υπόλοιπα θα λυθούν με συζήτηση μεταξύ του ζευγαριού. Οι γονείς λένε το μακρύ και το κοντό τους και αν αυτή είναι τα ίδια χάλια με τους γονείς και βλέπεις ότι δε διορθώνεται τότε να της δώσεις ευκαιρίες να γίνε καλύτερη όσο διάστημα δε θα έρχεται σε συχνές επαφές με γονείς. Κάντε κάτι διαφορετικό να βγείτε από τη ρουτίνα να ξεχαστούν οι γονείς για λίγο να πάρετε τα πάνω σας ως ζευγάρι. Αυτή επηρεάζεται από τους γονείς της πολύ οι οποίοι είναι και τοξικοί και αυτά τα φέρνει στη σχέση σας. Ώρα αυτό να αλλάξει γιατί επενδύσατε πολλά χρόνια ήδη και οι δύο και είναι κρίμα να τα πετάξετε. Κάντε κάτι να το σώσετε.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Οι γονείς λένε το μακρύ και το κοντό τους και αν αυτή είναι τα ίδια χάλια με τους γονείς και βλέπεις ότι δε διορθώνεται τότε να της δώσεις ευκαιρίες να γίνε καλύτερη όσο διάστημα δε θα έρχεται σε συχνές επαφές με γονείς. Κάντε κάτι διαφορετικό να βγείτε από τη ρουτίνα να ξεχαστούν οι γονείς για λίγο να πάρετε τα πάνω σας ως ζευγάρι. Αυτή επηρεάζεται από τους γονείς της πολύ οι οποίοι είναι και τοξικοί και αυτά τα φέρνει στη σχέση σας. Ώρα αυτό να αλλάξει γιατί επενδύσατε πολλά χρόνια ήδη και οι δύο και είναι κρίμα να τα πετάξετε.

---

Η επίδραση των τοξικών γονέων στην ελληνίδα κόρη , παύει να υπάρχει , μόνο αν τους πάρει ο χάρος. Και τους δύο . Στους άνδρες παύει να υπάρχει πιο εύκολα, λόγω του σεξ . Στις ελληνίδες όμως, δεν αρέσει το σεξ . Είναι μέσο αποκατάστασης, βιοπορισμού και αποφυγής εργασίας. Οπότε το κάνουν ... απλόχερα , μόνο μέχρι να δέσουν το γάϊδαρό τους.

Oι γονείς της δεν θέλουν εσένα ή δεν θέλαν να φύγει για να τους προσέχει κλπ? παντως εχω ακούσει και αλλες περιπτώσεις που οταν θέλησε το παιδί να πάει σε αλλο σπίτι οι γονείς δεν του μιλούσαν.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Oι γονείς της δεν θέλουν εσένα ή δεν θέλαν να φύγει για να τους προσέχει κλπ? παντως εχω ακούσει και αλλες περιπτώσεις που οταν θέλησε το παιδί να πάει σε αλλο σπίτι οι γονείς δεν του μιλούσαν.

---

το σημειο που πηγαν να συζησουν ανυπαντροι, το προσεξες;

Τό πρόβλημα ξεκινά από νωρίς.
Ότι εσύ κάνεις μία δουλειά καί δεν τό βρίσκετε παράλογο νά πληρώνεις όλα εσύ τά έξοδα καί νά την ζεις.
Γνώμη μου είναι ότι αφού πάτε καί νοικιαζετε σπίτι Με σκοπό την συμβίωση νά μοιράζονται όλα.
Αυτό θά γίνει αν δουλεύει καί αυτή. Αυτή Γιατί νά μήν δουλεύει καί εσύ νά έχεις όλο τό βάρος.
Δεν είναι πιο υγιες νά δουλεύουν καί όι δύο; Η δουλειά δεν φέρνει μόνο χρήμα αλλά μαθαίνεις μέσα από αυτή πολλά.

Αν έχει τόσο ελεύθερο χρόνο οοοολη μέρα , έχει χρόνο νά σκέφτεται καί τά προβλήματα καί νά τής φταίνε πολλά.
Οι γονείς μπορεί νά εκνευρίστηκαν τόσο γιατί εφυγε από την οικογένεια αλλά όχι για νά εξελιχθεί καί νά ενηλικιωθεί αλλά για νά πάει σε άλλον που θα την φροντίζει όπως κάναν οι γονείς.

Το ότι εσύ κουράζεσαι καί δεν έχεις κάθε μέρα χρόνο νά τό κάνετε, δεν τό καταλάβαινει γιατί δεν έχει αυτή ανάλογη κούραση.

Παρτε το αλλιώς

Quote:

---

Originally Posted by optimusprime

Είμαστε κοντά στα 30, δεν θέλω να μείνω μόνος μου, δεν έχω φίλους δυστυχώς και αν αύριο χωρίσουμε, θα είμαι εντελώς μόνος και δύσκολο να ξαναβρώ κοπέλα για σοβαρή σχέση, όπως το επιθυμώ δηλαδή.

---

Τα διάβασα όλα και κρατώ αυτό μόνο και σου λέω απλώς σκέψου δεν θα είσαι μόνος σου και χωρισμένος με ό,τι αυτό συνεπάγεται αν αυτή αύριο το πρωί σε παρατήσει ή έρθετε στα άκρα για τον α ή β λόγο. Είσαι 30 πιστεύεις πως πχ για τα επόμενα 40 χρόνια θα μπορείς να καταπιέζεις τον εαυτό σου σε διάφορες καταστάσεις για να είσαι σε μία σχέση που μπάζει; Για σκέψου το λίγο... Να μην προεξοφλείς καταστάσεις και να θεωρείς θέσφατο πως αν χάσω αυτή θα μείνω μόνος. Κάνεις δεν μπορεί να προβλέψει το αύριο.... όσο σίγουρο και αν δείχνει!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλησπερα.
τι να σου πω βρε παιδακι μου, μονο προβληματα βλεπω σε οσα μας λες.

πως να μην εισαι σε αδιεξοδο, οταν ΟΛΑ υπηρχαν εκει εξ αρχης κι αντι να τα διαχειριστεις και να παρετε σωστες αποφασεις, πετουσες αετο;;;

μας λες οτι για τον γαμο, το ειδος του γαμου, τα παιδια, τα σκυλια, τα ονοματα, στα ειχε ηδη πει πριν την συμβιωση και δεν σουα ρεσαν, αλλα δεν μιλησες!!! γιατι δεν μιλησες;;;
προφανως και θα ειναι κουλαμαρα ν ανοιξεις μια εμρα το στομα σου και να της λες ιστοριες για 5 χρονια , που δεν σου αρεσαν ή διαφωνουσες αλλα ποτε δεν τα συζητησες!!! ποιος σου φταιει;;;

αυτη γιατι δεν εργαζεται;;; δεν θελει, δεν βρισκει δουλεια; δεν ψαχνει δουλεια, ή εχετε συμφωνησει να μην δουλεψει ποτε;

οι γονεις της ειχαν εν μερει δικιο.
γιατι να παει να μεινει αλλου, χωρις δικα της λεφτα;
απο την αλλη, αν εκεινη πηρε τα ρισκα της κι ηθελε να το κανει, δικαιωμα της. αλλα δεν μπορειτε να τους υποχρεωσετε να χαιρονται κιολας, εφοσον εχουν αλλην αποψη.

κι ερχομαστε στο οτι βριζανε εσενα.
γιατι νομιζεις το εκαναν;
προφανως γιατι θεωρουσαν οτι αν παει σε αλλο σπιτι η κορη τους με εναν ανδρα, θα επρεπε να παει παντρεμενη.
διοτι αν το προβλημα τους ηταν οτι δεν εχει δικα της λεφτα και παει, το πολυ πολυ να εβριζαν εκεινην.

αλλα ειστε ενηλικες ανθρωποι και δικαιωμα σας να μεινετε οπου θελετε εφοσον δεν ζητατε λεφτα. σωστα; σωστα! δικαιωμα τους κι εκεινους ομως να μην τους αρεσει.
κια φου δεν τους αρεσει, δικαιωμα τους να αποστασιοποιουνται και να μην θελουν ιδιαιτερες σχεσεις με τους γονεις σου, που τι τους ειναι στο κατω- κατω;; εσεις αυριο μπορει να χωρισετε. για ποιον λογο πρεπει να φερονται σαν συμπεθεροι οταν εσεις εχετε μια ελευθερη σχεση που αυριο μπορει να διαλυθει;;;

και τελος, το σεξ ειναι περι ορεξεως. αν στα 2 χρονια, νεοι ανθρωποι το κανετε 1 φορα τη βδομαδα χωρις παιδια, και ειναι και δυσαρεστημενη, μετα απο 5 χρονια, καθε ποτε θα το κανετε; καθε χρονο; μπορει και καθολου.. να ξερεις οτι οταν το σεξ χανεται, δεν γυριζει πισω. φροντιστε απο τωρα τι θα κανετε.

οσο για εσενα προσωπικα, το βρισκω εξαιρετικα προβληματικο να παραμενεις με καποια επειδη δεν εχεις φιλους και δεν ξερεις αν θα ξαναβρεις αλλη σχεση...
ειμαστε με καποιον γιατι τον θελουμε στην ζωη μας, ταιριαζουμε και μας αρεσει η καθημερινοτητα μαζι του, τον ποθουμε, κλπ. δεν ειμαστε επειδηδ εν εχουμε φιλους...

σου προτεινω να συμβουλευτεις ψυχολογο για να βαλεις τα θεματα σου στην θεση τους..

---

Καλημέρα,

Δεν νομίζω ότι πετούσα αετό, αλλά ποιος ο λόγος να συζητούσα για αυτά τα ζητήματα τότε; Όταν ακόμα απλώς βγαίναμε και δεν είχαμε προχωρήσει σε συγκατοίκηση; Μια γενική ιδέα στο τι θέλω και στο τι θέλει υπήρχε και υπάρχει, από εκεί και πέρα αυτά τα ζητήματα τα αντιμετωπίζεις όταν έρθουν πιστεύω, απλώς τώρα τα σκέφτομαι συσωρευμένα και με αγχώνουν.

Η ιδέα ότι θα έπρεπε να πάει παντρεμένη σε σπίτι με άντρα σε τι διαφοροποιεί την κατάσταση; Θα μπορούσαμε να είχαμε παντρευτεί και τώρα να χωρίζαμε. Για εμένα δεν λέει κάτι ο γάμος, αυτές είναι παλαιολιθικές αντιλήψεις πιστεύω. Εγώ αυτό που τους είπα ήταν, θέλουμε να μείνουμε μαζί να δούμε πως θα πάει, εσείς έχετε κάποιο πρόβλημα σε περίπτωση που δεν πάει καλά να επιστρέψει η κόρη σας πίσω; Και μου λένε όχι, τους λέω τότε πιο είναι το πρόβλημα και δεν απάντησαν ποτέ.

Δεν παραμένω σε σχέση μαζί της μόνο για να μην μείνω μόνος, αυτά τα προβλήματα και οι καταστάσεις δεν είναι on/off, υπάρχουν και καλά στοιχεία στη σχέση μέσα τα οποία δεν μπορείς να τα πετάξεις έτσι και να φύγεις, επιπλέον, την αγαπώ και δεν θέλω να την πληγωσω.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Oι γονείς της δεν θέλουν εσένα ή δεν θέλαν να φύγει για να τους προσέχει κλπ? παντως εχω ακούσει και αλλες περιπτώσεις που οταν θέλησε το παιδί να πάει σε αλλο σπίτι οι γονείς δεν του μιλούσαν.

---

Νομίζω και τα δύο αλλά κυρίως το δεύτερο. Όταν τους είπε για εμένα και ότι θέλει να προχωρήσουν, της είπαν μια απλή σχέση έχετε, θα προχωρήσεις τη ζωή σου. Σαν να της έλεγαν δηλαδή ότι εντάξει σιγά, θα βρεις επόμενο.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

το σημειο που πηγαν να συζησουν ανυπαντροι, το προσεξες;

---

Το θεωρώ πιο σωστό από το να παντρευόμασταν μόνο γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο στον καφέ, στο εστιατόριο και σε διακοπές, που όλα είναι ρόδινα. Η αληθινή σχέση φαίνεται τώρα στην πράξη, γιατί να παντρεύεσαι και μετά να χωρίζεις; Απλά για το νταβαντούρι του γάμου ή επειδή το θέλουν οι γονείς;

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

Τό πρόβλημα ξεκινά από νωρίς.
Ότι εσύ κάνεις μία δουλειά καί δεν τό βρίσκετε παράλογο νά πληρώνεις όλα εσύ τά έξοδα καί νά την ζεις.
Γνώμη μου είναι ότι αφού πάτε καί νοικιαζετε σπίτι Με σκοπό την συμβίωση νά μοιράζονται όλα.
Αυτό θά γίνει αν δουλεύει καί αυτή. Αυτή Γιατί νά μήν δουλεύει καί εσύ νά έχεις όλο τό βάρος.
Δεν είναι πιο υγιες νά δουλεύουν καί όι δύο; Η δουλειά δεν φέρνει μόνο χρήμα αλλά μαθαίνεις μέσα από αυτή πολλά.

Αν έχει τόσο ελεύθερο χρόνο οοοολη μέρα , έχει χρόνο νά σκέφτεται καί τά προβλήματα καί νά τής φταίνε πολλά.
Οι γονείς μπορεί νά εκνευρίστηκαν τόσο γιατί εφυγε από την οικογένεια αλλά όχι για νά εξελιχθεί καί νά ενηλικιωθεί αλλά για νά πάει σε άλλον που θα την φροντίζει όπως κάναν οι γονείς.

Το ότι εσύ κουράζεσαι καί δεν έχεις κάθε μέρα χρόνο νά τό κάνετε, δεν τό καταλάβαινει γιατί δεν έχει αυτή ανάλογη κούραση.

Παρτε το αλλιώς

---

Ως προς το οικονομικό καθαρά, παρόλο που δεν μας περισσεύουν, τα φέρνουμε βόλτα, οπότε δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα το μοίρασμα, ούτε ποτέ το σκέφτηκα εγώ, ούτε η ίδια. Θέλει να δουλέψει, ψάχνεται αλλά δεν βρίσκει δυστυχώς, μέσα στην κατάσταση αυτή δεν υπάρχει τίποτα...

Σε αυτό με το χρόνο που λες ότι έχει χρόνο να σκέφτεται κλπ, πιστεύω ότι έχεις μεγάλο δίκιο και το έχω δει με όλους, και με τον εαυτό μου. Όταν έχεις άπειρο χρόνονα σκέφτεσαι τότε το καις και σου φταίνε χίλια δύο. Και στο τελευταίο με το σεξ, έχεις μεγάλο δίκιο.

Quote:

---

Originally Posted by optimusprime

Καλημέρα,

Δεν νομίζω ότι πετούσα αετό, αλλά ποιος ο λόγος να συζητούσα για αυτά τα ζητήματα τότε; Όταν ακόμα απλώς βγαίναμε και δεν είχαμε προχωρήσει σε συγκατοίκηση; Μια γενική ιδέα στο τι θέλω και στο τι θέλει υπήρχε και υπάρχει, από εκεί και πέρα αυτά τα ζητήματα τα αντιμετωπίζεις όταν έρθουν πιστεύω, απλώς τώρα τα σκέφτομαι συσωρευμένα και με αγχώνουν.

Η ιδέα ότι θα έπρεπε να πάει παντρεμένη σε σπίτι με άντρα σε τι διαφοροποιεί την κατάσταση; Θα μπορούσαμε να είχαμε παντρευτεί και τώρα να χωρίζαμε. Για εμένα δεν λέει κάτι ο γάμος, αυτές είναι παλαιολιθικές αντιλήψεις πιστεύω. Εγώ αυτό που τους είπα ήταν, θέλουμε να μείνουμε μαζί να δούμε πως θα πάει, εσείς έχετε κάποιο πρόβλημα σε περίπτωση που δεν πάει καλά να επιστρέψει η κόρη σας πίσω; Και μου λένε όχι, τους λέω τότε πιο είναι το πρόβλημα και δεν απάντησαν ποτέ.

Δεν παραμένω σε σχέση μαζί της μόνο για να μην μείνω μόνος, αυτά τα προβλήματα και οι καταστάσεις δεν είναι on/off, υπάρχουν και καλά στοιχεία στη σχέση μέσα τα οποία δεν μπορείς να τα πετάξεις έτσι και να φύγεις, επιπλέον, την αγαπώ και δεν θέλω να την πληγωσω.




Νομίζω και τα δύο αλλά κυρίως το δεύτερο. Όταν τους είπε για εμένα και ότι θέλει να προχωρήσουν, της είπαν μια απλή σχέση έχετε, θα προχωρήσεις τη ζωή σου. Σαν να της έλεγαν δηλαδή ότι εντάξει σιγά, θα βρεις επόμενο.



Το θεωρώ πιο σωστό από το να παντρευόμασταν μόνο γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο στον καφέ, στο εστιατόριο και σε διακοπές, που όλα είναι ρόδινα. Η αληθινή σχέση φαίνεται τώρα στην πράξη, γιατί να παντρεύεσαι και μετά να χωρίζεις; Απλά για το νταβαντούρι του γάμου ή επειδή το θέλουν οι γονείς;




Ως προς το οικονομικό καθαρά, παρόλο που δεν μας περισσεύουν, τα φέρνουμε βόλτα, οπότε δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα το μοίρασμα, ούτε ποτέ το σκέφτηκα εγώ, ούτε η ίδια. Θέλει να δουλέψει, ψάχνεται αλλά δεν βρίσκει δυστυχώς, μέσα στην κατάσταση αυτή δεν υπάρχει τίποτα...

Σε αυτό με το χρόνο που λες ότι έχει χρόνο να σκέφτεται κλπ, πιστεύω ότι έχεις μεγάλο δίκιο και το έχω δει με όλους, και με τον εαυτό μου. Όταν έχεις άπειρο χρόνονα σκέφτεσαι τότε το καις και σου φταίνε χίλια δύο. Και στο τελευταίο με το σεξ, έχεις μεγάλο δίκιο.

---

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Τα διάβασα όλα και κρατώ αυτό μόνο και σου λέω απλώς σκέψου δεν θα είσαι μόνος σου και χωρισμένος με ό,τι αυτό συνεπάγεται αν αυτή αύριο το πρωί σε παρατήσει ή έρθετε στα άκρα για τον α ή β λόγο. Είσαι 30 πιστεύεις πως πχ για τα επόμενα 40 χρόνια θα μπορείς να καταπιέζεις τον εαυτό σου σε διάφορες καταστάσεις για να είσαι σε μία σχέση που μπάζει; Για σκέψου το λίγο... Να μην προεξοφλείς καταστάσεις και να θεωρείς θέσφατο πως αν χάσω αυτή θα μείνω μόνος. Κάνεις δεν μπορεί να προβλέψει το αύριο.... όσο σίγουρο και αν δείχνει!

---

Έχεις δίκιο, αυτή είναι η αλήθεια που εγώ τώρα επειδή είμαι μέσα σε αυτό δεν μπορώ να το δω ξεκάθαρα. Δεν προεξοφλώ, αλλά όπως είπα, επειδή υπάρχουν και καλά στοιχεία στη σχέση αυτή, φοβάμαι ότι πρώτον στη κατάσταση που είμαι, χωρίς φίλους κλπ, δύσκολα θα γνωρίσω κάποια πάλι και δεύτερον αν αυτή η κάποια θα είναι ένας σωστός άνθρωπος για να προχωρήσω μαζί της τη ζωή μου.

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ένας άνθρωπος χωρίς ενδιαφέροντα και φίλους είναι μία ώριμη προσωπικότητα που μπορεί να κάνει και μία υγιή σχέση. Δεν έχουν αναπτυχθεί πλευρές του εαυτού του και κρέμεται μόνο από τη σχέση και η σχέση παρουσιάζει προβλήματα. Πόσω μάλλον ένας άνθρωπος εν έτει 2022 που δεν προβληματίζεται να είναι έστω και λίγο ανεξάρτητος οικονομικά, να βγει στην κοινωνία και όχι να εξαρτάται πρώτα από γονείς, μετά από τη σχέση. Δεν το λέω για να σε προσβάλλω ή κάτι, αλλά θεωρώ ότι ένας άνθρωπος πιο ψημένος, που ξέρει τι θέλει και πως να το αποκτήσει, ξέρει να βάζει και όρια σε γονείς και στον οποιοδήποτε και μέσα στη σχέση την ίδια. Δεν σε προβληματίζει που η κοπέλα αυτή έχει "βολευτεί" συναισθηματικά και οικονομικά; Που βλέπει 2-3 φορές τη βδομάδα τους δικούς της κι εσύ το ίδιο ενώ σας χαλάνε τις μεταξύ σας ισορροπίες; Δηλαδή αν τυχόν θες να κάνεις παιδιά μεθαύριο θα μπλέκονται όλοι και θα γίνονται κουλουβάχατα; Πως θα βάλετε όρια; ΚΑι τότε πόσες δουλειές θα κάνεις για να ζήσετε; 15; Τα παιδιά πότε θα τα βλέπεις; Ναι, οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά άμα το κυνηγήσεις βρίσκεις έστω κάτι προσωρινό, έστω κάποια μεροκάματα μαύρα, έστω κάποιον τρόπο να βγάζεις χαρτζιλίκι. Περίεργα μας τα λες.

Quote:

---

Originally Posted by optimusprime

Καλημέρα,

Δεν νομίζω ότι πετούσα αετό, αλλά ποιος ο λόγος να συζητούσα για αυτά τα ζητήματα τότε; Όταν ακόμα απλώς βγαίναμε και δεν είχαμε προχωρήσει σε συγκατοίκηση; Μια γενική ιδέα στο τι θέλω και στο τι θέλει υπήρχε και υπάρχει, από εκεί και πέρα αυτά τα ζητήματα τα αντιμετωπίζεις όταν έρθουν πιστεύω, απλώς τώρα τα σκέφτομαι συσωρευμένα και με αγχώνουν.

Η ιδέα ότι θα έπρεπε να πάει παντρεμένη σε σπίτι με άντρα σε τι διαφοροποιεί την κατάσταση; Θα μπορούσαμε να είχαμε παντρευτεί και τώρα να χωρίζαμε. Για εμένα δεν λέει κάτι ο γάμος, αυτές είναι παλαιολιθικές αντιλήψεις πιστεύω. Εγώ αυτό που τους είπα ήταν, θέλουμε να μείνουμε μαζί να δούμε πως θα πάει, εσείς έχετε κάποιο πρόβλημα σε περίπτωση που δεν πάει καλά να επιστρέψει η κόρη σας πίσω; Και μου λένε όχι, τους λέω τότε πιο είναι το πρόβλημα και δεν απάντησαν ποτέ.

Δεν παραμένω σε σχέση μαζί της μόνο για να μην μείνω μόνος, αυτά τα προβλήματα και οι καταστάσεις δεν είναι on/off, υπάρχουν και καλά στοιχεία στη σχέση μέσα τα οποία δεν μπορείς να τα πετάξεις έτσι και να φύγεις, επιπλέον, την αγαπώ και δεν θέλω να την πληγωσω.
.......

Το θεωρώ πιο σωστό από το να παντρευόμασταν μόνο γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο στον καφέ, στο εστιατόριο και σε διακοπές, που όλα είναι ρόδινα. Η αληθινή σχέση φαίνεται τώρα στην πράξη, γιατί να παντρεύεσαι και μετά να χωρίζεις; Απλά για το νταβαντούρι του γάμου ή επειδή το θέλουν οι γονείς;

Ως προς το οικονομικό καθαρά, παρόλο που δεν μας περισσεύουν, τα φέρνουμε βόλτα, οπότε δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα το μοίρασμα, ούτε ποτέ το σκέφτηκα εγώ, ούτε η ίδια. Θέλει να δουλέψει, ψάχνεται αλλά δεν βρίσκει δυστυχώς, μέσα στην κατάσταση αυτή δεν υπάρχει τίποτα...

..

---

ο λογος που το συζητας ενω πετουσες αητο, ειναι το οτι δεν ειχες συνειδητοποιησει οτι το εκανες...

και μονο που εκανε τετοιες συζητησεις ενω απλα βγαινατε, ειναι μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ καμπανα, που κατι θα επρεπε να σου εχει πει, και καποια απαντηση θα επρεπε να ειχες δωσει ηδη απο τοτε....
δλδ, μια γυναικα που σου λεει με το καλημερα τι ονοματα θα δωσετε στα παιδια σας, δεν σου χτυπαει κανενα καμπανακι εσενα, ωστε να ξεκαθαρισεις εγκαιρως τα πραγματα;

σοβαρα θες να πιστεψουμε οτι δεν ξερεις αν υπαρχει διαφορα αναμεσα στον γαμο και την ελευθερη σχεση;
"ελευθερες σχεσεις" μπορεις να εχεις πολλες καθημερινα και την αλλη μερα, αλλες τοσες, διαζυγια δεν μπορεις να εχεις καθε μερα και ειναι μια πολυ σοβαρη ΝΟΜΙΚΗ δεσμευση ο γαμος κι ας ειναι ευκολο να λυθει.. οχι τοσο ευκολο οσο υπονοεις, παντως...

παρ ολα αυτα , κι ενω μας λες οτι το να θελουν να παντρευτει η κορη τους για να φυγει απ το σπιτι το βρισκεις αναχρονιστικο, δεν βρισκεις αναχρονιστικο το να θελεις να συμπεριφερονται στους (αγνωστους τους) γονεις σου σαν να ειναι συμπεθεροι, δεν βρισκεις αναχρονιστικο να τους παρετε την αδεια για να κανετε οτι θελετε ενω ειστε 30 χρονων ανθρωποι και κυριως δεν το βρισκεις αναχρονιστικο να τους ρωτας αν μπορεις να την επιστρεψεις αν κατι δεν παει καλα, λες και τους πηρες το βαζο απ το σκρινιο !!!!!!!!!
αυτες, ειναι αντιληψεις πριν το 50, αν θες να ξερεις..

μα ΦΥΣΙΚΑ και ειναι πιο σωστο να γνωριστεις καλα κι οχι να παντρευεσαι και να χωριζεις! το θεμα δεν ειναι αν ειναι σωστο. αυτο που ρωτουσες ειναι γιατι στραβωσαν οι γονεις της μαζι σου. και σου απανταω, οτι στραβωσαν γιατι η κορη τους εφυγε για δοκιμαστικο κι οχι για να παντρευτει. αυτος ειναι ο λογος που ειναι θυμωμενοι μαζι σου, ασχετως αν δεν εχουν δικιο.