Πιστεύω ότι πάσχω από ΙΔΨ

Από παιδάκι είχα κάποιες παράξενες φοβίες, σε υπερβολικό βαθμό.
Φοβόμουν ότι θα μου δώσουν ναρκωτικά και θα πεθάνω. Αν για παράδειγμα μια θεία μου πρόσφερε καραμέλες ρωτούσα από που τις είχε πάρει και αν ήταν καλός αυτός που τις της πούλησε για να είμαι σίγουρη ότι δεν είχαν ναρκωτικά μέσα. Κάποια δόση έτρεμα μην πάθω AIDS και σαν πηγαίναμε με το σχολείο σε πάρκα και ανακάλυπταν τα άλλα παιδάκια κάποια σύριγγα τρομοκρατιόμουν. Για μια πολύ μεγάλη περίοδο της παιδικής ζωής μου φοβόμουν ότι θα ανοίξει το κεφάλι μου στα δύο ή ότι θα ανοίξει η κοιλιά μου. Άκουγα ιστορίες τρομακτικές από τα άλλα παιδάκια και νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον φόβο μου, ότι θα πάθω κι εγώ κάτι κακό. Ακόμη και μια νεκροκεφαλή να έβλεπα στην τηλεόραση δεν μπορούσαν να κοιμηθώ το βράδυ από τον φόβο μου.
Σιγά σιγά όλα αυτά υποχώρησαν με την πάροδο των χρόνων. Μέχρι που μετά από μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου εμφανίστηκαν ανάλογες φοβίες. Άρχισα να φοβάμαι ότι κάτι πολύ κακό θα συμβεί, ότι κάποιος θα πεθάνει, ότι κάποιος θα ακρωτηριαστεί. Ξεκίνησαν και οι κρίσεις πανικού. Άκουγα να χτυπάει το τηλέφωνο και φοβόμουν να το σηκώσω γιατί θα άκουγα ότι συνέβη κάτι πολύ κακό. Κι ακόμη αυτός ο φόβος δεν μου έχει περάσει εντελώς. Έχω ξεκινήσει θεραπεία με zoloft και είμαι καλύτερα, αλλά οι φοβίες δεν μου έχουν περάσει εντελώς. Υπάρχουν.
Πρόσφατα παρατήρησα ότι κάνω και κάτι παράξενο με τα δάχτυλα. Ό,τι δω μπροστά μου και μου τραβηξει την προσοοχή το σχεδιάζω στον αέρα. Άλλωτε με έντονες κινήσεις, άλλωτε ίσα που φαίνεται ότι κουνάω τα δάχτυλά μου. Μπορεί να είναι ένα νούμερο, ένα γράμμα, ένα βέλος, οτιδήποτε. Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Βγαίνει αυθόρμητα. Δεν είχα αντιληφθεί ότι αυτό μπορεί να είναι ένας ψυχαναγκασμός, μέχρι που διάβασα πολλά για την ΙΔΨ και νομίζω ότι όλα τα κομμάτια του παζλ της ζωής μου μπήκαν στην θέση τους και κατάλαβα τον λόγο που πολλές φορές αισθανόμουν όπως αισθανόμουν. Είναι σαν να γνώρισα τον εαυτό μου και νιώθω πως γνωρίζοντας μπορώ πλέον κάπως καλύτερα να το αντιμετωπίσω όταν με πιάνει.

Καλησπερα ροζαλιντα! Εγω δεν θα σου πω αν εχεις ή δεν εχεις ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη διοτι δεν ειμαι γιατρος! Σε πρωτη φαση οι φοβιες σου ταιριαζουν με τις δικες μου και αλλων παιδιων εδω μεσα τα οποια εχουν ιδεοψυχαναγκασμους και ιδεοληψιες!. Εκτος απο τα φαρμακα, θα σε βοηθουσε πολυ η ψυχοθεραπεια. Ειναι πολυ σημαντικη στην διαδικασια απαλλαγης ή ελαχιστοποιησης των ιδεοψυχαναγκασμων. Εγω αυτη την στιγμη παιρνω παρα πολλα χαπια γιατι επεσα δυστυχως -για αλλη μια φορα-σε λαθος ψυχιατρο και παρ'ολα αυτα δεν βλεπω καλυτερευση! ΟΟΟΟΟΟΟΟλη μερα μεχρι και τωρα που ειμαι διακοπες φοβαμαι οτι εχω κανει κατι πισω απο την πλατη του αγοριου μου και των γονιων μου και οτι με εναν μαγικο τροπο εχω κολλησει aids..H betelgeuse -ενα μελος με σχεδον ιδια συμπτωματολογια με μενα να ειναι καλα διοτι εστω και οι μικρες συμβουλες που μου δινει καθε φορα που γραφω κατι με ψιλοκαθησυχαζουν εστω και προσωρινα!
Μην το αφηνεις να σε τρωει μερα με την μερα. Εγω το εχω απο τα 12. Ειμαι 24 και νοιωθω πως την ζωη την οποια θυμαμαι σαν παιδι, εφηβη κτλ δεν την εζησα οπως θα επρεπε.. Παντα φοβομουν. Με το που εφευγε η μια φοβια ερχοταν η αλλη!. Οφειλουμαι σε εμας να ζησουμε και να παλεψουμε. Και καλως-κακως δεν ειμαστε μονες, υπαρχουν και αλλα πολλα ατομα με ιδιους ή και με χειροτερους ψυχαναγκασμους!

edim ελπίζω να βρεις κάποιον γιατρό να σε βοηθήσει καλύτερα.
Φυσικά και αν είχες κάνει κάτι κακό θα το θυμόσουν. Προσπάθησε να χαρείς τις διακοπές σου. Πιστεύω να σε καθυσηχάσει αυτό έστω και λίγο.
Το aids με φοβίζει κι εμένα, αλλά όχι τόσο πολύ πλέον.
Γενικά είμαι αναλόγως τις περιόδους της ζωής μου. Και τα τελευταία 2 χρόνια πέρασα πολλά, με αποκορύφωμα μια πολύ δύσκολη κατάσταση που με ξετίναξε. Και λίγο λίγο ζυμώθηκαν υποσεινήδητα φοβίες.

Γεια σου rozalinda , και καλως ηρθες στο φορουμ . Οπως ειπε και η edim δεν ειμαστε ειδικοι και δεν μπορουμε να σου πουμε αν εχεις ή οχι ιψδ.
Καποια απο το συμπτωματα που εχεις μοιαζουν με ιδεοληπτικη διαταραχη , αλλα απουσιαζουν και πολλα αλλα.
Οπως και να εχεις επειδη ακομα και οι κρισεις πανικου που αντιμετωπιζεις ειναι απο μονες τους ενα προβλημα θα σου προτεινα και εγω περα απο την φαρμακευτικη αγωγη να δοκιμασεις και ψυχοθεραπεια γνωσιακου κυριως τυπου ή να παρεις καποιο βιβλιο αυτοβοηθεια για το αγχος που να περιγραφει και γνωσιακες τεχνικες. Υπαρχουν πολλα και ειναι σε προσιτες τιμες.
Τωρα σε πιο πρακτικο επιπεδο , μπορεις να επαναλαμβανεις συχνα στον εαυτο σου οτι οι φοβιες σου ειναι παραλογες , οτι μια κριση πανικου ειναι απλα μια κριση πανικου και κραταει μονο 5 λεπτα, μπορεις να κανεις και ασκησεις αναπνοης για να μειωνεις το αγχος και το πιο βασικο να μην αναβαλεις πραγματα που πρεπει να κανεις εξ αιτιας του φοβου και του πανικου . Και το βασικοτερο απο ολα , μην κλεινεσαι μεσα στο σπιτι.

χαιρομαι ροζαλιντα μου που αυτο δεν σε καθοριζει σε ολο σου το "ειναι". Στο βαθος ρε συ ξερω και εγω οτι αυτο που σκεφτομαι δεν υπαρχει, ειναι κατασκευασμα του μυαλου μου και της τασης μου να τον ενοχοποιω αλλα δεν μπορω με τιποτα να το τιθασευσω ειδικα τωρα που ειμαι διακοπες. εδω βρηκε να με πιασει τοσο εντονα? μαλλον επειδη το μυαλο δεν εχει ουσιαστικα να ασχοληθει με κατι αλλο σοβαρης σημασιας. :(.... κουραστηκα ρε παιδια, το λεω και το εννοω. Τιποτα δεν μπορει να περιγραψει τα οσα νοιωθω οταν με πιανει αυτη η νευρωση.

Είναι κι άλλα πολλά, τα οποία θα ήθελα να τα συζητήσω με κάποιον ειδικό να μου πει την γνώμη του.
Βέβαια στον ψυχίατρο που πήγα με άκουσε λίγα λεπτά, μου έγραψε τα φάρμακα και τέλος.
Θα τον ξαναδώ αρχές Σεπτέμβρη και αν δεν νιώσω ικανοποίηση θα πάω και αλλού.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές!