Οριακή μου αγάπη Vol. 2

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Αφου έχεις φτάσει σε σημείο να τον φοβάσαι, τότε block από παντού, πλήρη αγνόηση και συνεχίζεις τη ζωή σου. Να ξέρεις ότι το να σε κάνει να φοβάσαι είναι κι αυτό ένα κόλπο για να τον έχεις στο μυαλό σου. Με τις ζωές μας δεν παίζουμε παιχνιδάκια, υπάρχει λύση στην απειλή και λέγεται αστυνομία, να είσαι σίγουρη ότι θα εξαφανιστεί, μια απλή σύσταση θα είναι αρκετή. Προς θεού όμως, μόνο εάν όντως προκαλέσει γιατί μπορεί και να μην κάνει τίποτα. Μέχρι τότε μην φοβάσαι και συνέχισε τη ζωή σου, είναι παρελθόν. Αυτά στα γράφω γιατί έδειξες ότι είσαι αποφασισμένη να μην ξανά έχεις καμία επαφή με τον τύπο

---

Είμαι αποφασισμένη GeorgeGr1..Δεν θέλω καμία μα καμία επαφή... Στην αστυνομία ίσως έπρεπε να είχα πάει από τότε που είχα και τα σημάδια πάνω μου.. Δυστυχώς δεν πήγα... Δεν ήθελα να του δημιουργήσω θέματα και πραγματικά θα του δημιουργούσα πάρα πολλά... Αν δοκιμάσει να με πλησιάσει ξανά είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω.. Πιστεύω ότι μπορεί να γίνει επικίνδυνος..

Quote:

---

Originally Posted by OD1

Αγαπητή Nak24, διαφέρεις από τις περιπτώσεις των φίλων που έχουν γράψει ως τώρα, καθώς αναφέρεις πως υπήρξες θύμα ΚΑΙ σωματικής βίας. Μερικές πρακτικές συμβουλές:

- Δεν τον συναντάς ποτέ, για κανέναν λόγο. Μπλοκάρισέ τον παντού. Σβήσε αριθμούς, μέιλ, φωτογραφίες, τα πάντα.
- Όπως είπε άλλος φίλος εδώ, μπορείς να ενημερώσεις την αστυνομία. Αφού σε έχει χτυπήσει ήδη, σου προτείνω να μην το δεις μόνο ως δυνατότητα, αλλά να πας. Υπάρχουν εκεί άνθρωποι που μπορούν χειριστούν το θέμα ΠΟΛΥ διακριτικά και ΠΟΛΥ αποτελεσματικά. Ένας ακόμη νταής, μπορεί να μπει στη θέση του (υπάρχουν βεβαίως και γυναίκες με ανάλογη συμπεριφορά).
- Εάν τον συναντήσεις, αυτό ας γίνει μόνο σε χώρο που έχει κόσμο, με πολλές δυνατότητες διαφυγής και ίσως με ανθρώπους της εμπιστοσύνης σου σε διακριτική εγγύτητα. Εάν θυμώσει, του λες να μην σε ξαναενοχλήσει, γιατί θα πας στην αστυνομία, και εξαφανίζεσαι!! Εάν αισθανθείς ότι πάει να σου επιτεθεί, φωνάζεις «βοήθεια» και τρέχεις! Εάν δεν μπορείς να τον αποφύγεις, του ρίχνεις αστραπιαία γροθιά στη μύτη, φωνάζεις «βοήθεια» και τρέχεις!

Για όλα τα υπόλοιπα, σου εύχομαι καλή δύναμη. Έχεις διαβάσει πολλά και εδώ και αλλού. Είναι πράγματι δύσκολο να το «χωνέψει» κάποιος, αλλά οι αποφάσεις που ήδη πήρες, δείχνουν πως έχεις κάνει τουλάχιστον το πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτά που βοήθησαν εμένα, ήταν τα εξής κατά σειρά προτεραιότητας: απόσταση (τουλάχιστον φυσική), χρόνος και συνειδητοποίηση πως οι ΔΠ είναι αρρώστια, δηλαδή η πλήρης κατανόηση πως αυτά τα άτομα είναι «προγραμματισμένα» να συμπεριφερθούν έτσι. Δεν φταις εσύ.

---

Σευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου...
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο από όλο αυτό που βίωσα..η συναισθηματική και λεκτική ή η σωματική κακοποίηση..δεν ξέρω για ποιο από τα δύο είμαι περισσότερο ταραγμένη..
Πολλές φορές από μετά από τις χιλιάδες κατηγορίες και βρισιές κατέληγα στην τουαλέτα να κάνω εμετό παρόλο που μπορει να μην είχα φάει τίποτα όλη την ημέρα και λέω αυτό είναι το χειρότερο και ύστερα από λίγο σκέφτομαι που ερχόταν κατά πάνω μου με σκοπό να με γρατζουνίσει στο πρόσωπο με τα νύχια του και να μου βγάλει τα μάτια για να μην είμαι πια όμορφη..έτσι έλεγε..ενώ καθόμουν κουλουριασμένη στον καναπέ προσπαθώντας να καλύψω το πρόσωπό μου με τα χέρια μου..
Δεν θέλω να τον ξαναδώ ποτέ μου πραγματικά....Δεν θέλω καμία επαφη..

Καλημέρα. Με τα τελευταία μηνύματα σαν να μου φαίνεται ότι δεν μιλάμε μόνο για οριακή, αλλά και για κάτι άλλο, χειρότερο. Εχουν πολλά στραβά οι borderline, αλλά εγώ τουλάχιστον τέτοιες απειλές δεν έχω νιώσει, ούτε θυμάμαι να έχουν αναφερθεί στα βιβλία που έχω δει. Ισα ίσα που η οργή τους είναι λεκτική και μετά τους περνάει.

Οπως και να έχει, εάν το ένστικτό σου λέει ότι κινδυνεύεις, μην το αγνοείς ποτέ.

Quote:

---

Originally Posted by Nak24

Σευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου...
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο από όλο αυτό που βίωσα..η συναισθηματική και λεκτική ή η σωματική κακοποίηση..δεν ξέρω για ποιο από τα δύο είμαι περισσότερο ταραγμένη..
Πολλές φορές από μετά από τις χιλιάδες κατηγορίες και βρισιές κατέληγα στην τουαλέτα να κάνω εμετό παρόλο που μπορει να μην είχα φάει τίποτα όλη την ημέρα και λέω αυτό είναι το χειρότερο και ύστερα από λίγο σκέφτομαι που ερχόταν κατά πάνω μου με σκοπό να με γρατζουνίσει στο πρόσωπο με τα νύχια του και να μου βγάλει τα μάτια για να μην είμαι πια όμορφη..έτσι έλεγε..ενώ καθόμουν κουλουριασμένη στον καναπέ προσπαθώντας να καλύψω το πρόσωπό μου με τα χέρια μου..
Δεν θέλω να τον ξαναδώ ποτέ μου πραγματικά....Δεν θέλω καμία επαφη..

---

Εντάξει κακώς δεν έκανες κάτι τότε, περασμένα ξεχασμένα (όσο γίνεται). Αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι πως δεν θα αλλάξει ποτε απέναντι σου, σε περίπτωση που προσπαθήσει να σε τουμπαρει.
Επισης μην σκέφτεσαι ότι μπορεί να σου κάνει κακό, μην φοβάσαι μην τυχόν τον συναντήσεις κάπου. Συνέχισε την ζωή σου κανονικά και μην δίνεις σημασία

Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα μεταιχμιακής διαταραχής σε αυτό που περιγράφει η Νακ και περιέχει και βία βεβαίως.

Επίσης από την εμπειρία μου έχω δει ότι οι ορισμοί δεν ισχύουν απόλυτα και μάλιστα δεν ισχύουν και πολύ. Είμαστε συνθέσεις από όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Οι οριακοί δεν είναι θεοί για να καταφέρνουν τέτοια εκπληκτικά πράγματα που συχνά βλέπουμε στο ίντερνετ να τους αποδίδονται. Αδύναμοι άνθρωποι είναι και εύθραυστοι. Στην πορεία γίνονται πολύ δυνατοί από τη διαρκή άσκηση που βάζουν τον εαυτό τους με όλες τις κρίσεις τους. Τεράστια συσσώρευση εμπειριών και εμπέδωση πολλών ψυχικών χειρισμών.
Κάποια στιγμή μαθαίνουν και να προστατεύουν την καθαρότητά τους και την ακεραιότητά τους (πνευματική και σωματική λιγότερο) από επιθέσεις του περιβάλλοντος και της κάθε εξουσίας. Μην προσπαθήσετε να τους εξουσιάσετε ούτε να αξιώσετε να ακολουθήσουν σε μία υποτακτική πορεία.

Quote:

---

Originally Posted by Μπρουτάλ

Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα μεταιχμιακής διαταραχής σε αυτό που περιγράφει η Νακ και περιέχει και βία βεβαίως.

Επίσης από την εμπειρία μου έχω δει ότι οι ορισμοί δεν ισχύουν απόλυτα και μάλιστα δεν ισχύουν και πολύ. Είμαστε συνθέσεις από όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Οι οριακοί δεν είναι θεοί για να καταφέρνουν τέτοια εκπληκτικά πράγματα που συχνά βλέπουμε στο ίντερνετ να τους αποδίδονται. Αδύναμοι άνθρωποι είναι και εύθραυστοι. Στην πορεία γίνονται πολύ δυνατοί από τη διαρκή άσκηση που βάζουν τον εαυτό τους με όλες τις κρίσεις τους. Τεράστια συσσώρευση εμπειριών και εμπέδωση πολλών ψυχικών χειρισμών.
Κάποια στιγμή μαθαίνουν και να προστατεύουν την καθαρότητά τους και την ακεραιότητά τους (πνευματική και σωματική λιγότερο) από επιθέσεις του περιβάλλοντος και της κάθε εξουσίας. Μην προσπαθήσετε να τους εξουσιάσετε ούτε να αξιώσετε να ακολουθήσουν σε μία υποτακτική πορεία.

---

Τα παραπάνω τα λες με βάση την εμπειρία σου; θέλεις να την μοιραστείς εδώ; Γιατί αυτά που λες περισσότερο ως ακατανόητες γενικολογίες μου ακούγονται.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Τα παραπάνω τα λες με βάση την εμπειρία σου; θέλεις να την μοιραστείς εδώ; Γιατί αυτά που λες περισσότερο ως ακατανόητες γενικολογίες μου ακούγονται.

---

Την εμπειρία μου δεν γίνεται να την μοιραστώ. Προφανώς θα αποδίδεις άλλην έννοια στη λέξη "εμπειρία". Δεν μιλώ για κάποιο συγκεκριμένο γεγονός και πως το βίωσα. Εμπειρία εννοώ το σύνολο των βιωμάτων μου και τους μηχανισμούς που έχω φτιάξει, τις απόψεις, τις γνώσεις που έχω μαζέψει κι όλο αυτό. Πείρα είναι η σωστή λέξη γι αυτό που θέλω να εννοήσω μάλλον.
Ωστόσο ότι σου φαίνεται ασαφές αν σ' ενδιαφέρει με ρωτάς και στο εξηγώ όπως πιστεύω. Αλλιώς κρατάς μία εικόνα και καθορίζεις αδρά το που κυμαίνονται οι απόψεις μου. Κάτι είναι κι αυτό. (Βασικά έτσι λειτουργούμε κι όχι απλά "κάτι είναι κι αυτό" αλλά τέλος πάντων).

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Εγώ είχα μόνιμο δικαστήριο, χωρίς απαραίτητα να κατανοώ το κατηγορητήριο. Οι borderlines αποδίδουν πάντα σε εξωτερικούς παράγοντες τα αίτια των αρνητικών τους συναισθημάτων, μη μπορώντας να κατανοήσουν ότι η πηγή είναι κυρίως εσωτερική. Γι 'αυτό και νομίζουν ότι είναι πάντα τα θύματα και οι άλλοι οι θύτες που πρέπει να απολογηθούν για τις κακές τους προθέσεις! Το θέμα είναι ότι αν δεν την κάνεις από νωρίς και φας στη μάπα αυτή την κατάσταση, θα αρχίσεις να πιστεύεις ότι πράγματι φταις. Προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθήσει πολύ και το gaslighting που θα φας. Να λοιπόν και οι ενοχές στις οποίες αναφέρθηκες πολύ σωστά. Αυτός που πιστεύει ότι φταίει για τη διάλυση της σχέσης νοιώθει ενοχές, και αυτό ειναι κάτι πολύ δύσκολο, ειδικά όταν στα πλαίσια μίας τέτοιας σχέσης έχεις χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας. Η/Ο BP δεν θα σε αφήσει αν πρώτα δεν βεβαιωθεί ότι φορτώθηκες τις ενοχές αυτές, ότι θα πληγωθείς. Αν νοιώσει ότι δεν ίδρωσε το αυτί σου με την εγκατάλειψη, θα επιστρέψει και θα περιμένει, μπορεί και χρόνια μέχρι να καταφέρει να φύγει από αυτή τη σχέση με τους δικούς της όρους. Όσο περισσότερο νοιώθει ότι θα σε πληγώσει, τόσο ευκολότερα θα φύγει. Γι' αυτό μάλλον λένε ότι τους borderlines και τους νάρκισσους τους κρατάς όταν έχεις το ένα πόδι έξω από την πόρτα.

Τον ρόλο του κατήγορου τον υιοθετούν και οι BP και οι NPD αλλά νομίζω ότι υπάρχει διαφορά ως προς το κίνητρο. O NPD το κάνει για να έχει τον έλεγχο- εξουσία (αυτός που απολογείται στο δικό τους μυαλό είναι σε μειονεκτική θέση, άσχετα αν έχει δίκιο, ή αν είναι αθώος). Οι borderlines νομίζω ότι περισσότερο το κάνουν γιατί ζητούν να απαλλαχτούν από τον φόβο της εγκατάλειψης, ζητούν με επιθετικό τρόπο να τους πείσουμε ότι τους αγαπάμε, ότι οι παράλογες σκέψεις τους δεν ισχύουν. Πολλές φορές όμως κατά την προσπάθεια μας να τους/τις πείσουμε ότι αυτό που σκέφτονται δεν ισχύει ή είναι υπερβολικό, δεχόμαστε εκ' νέου επίθεση διότι δεν κατανοούμε τα συναισθήματά τους ή επειδή ένοιωσαν προσβεβλημένες! Άντε βγάλε άκρη....

---

Είμαι 31 χρονών έχω διαγνωσθεί με οριακή διαταραχή. Τραυματικές εμπειρίες με ένα παρελθόν σε πλήρη αταξία, σίγουρα έκανα τη ζωή του συντρόφου μου απαίσια. Προφανώς δεν μου είναι εύκολο να τα διαβάζω όλα αυτά. Η οριακή διαταραχή θα αποκτήσει διαστάσεις όπως αυτές της κατάθλιψης, τόσο για τους όλο και πιο πολλούς οριακούς, όσο και για αυτούς που έλκονται απο αυτούς και αυτό γιατί οι σχέσεις μας έχουν γίνει πελατειακές. Έχω μεγάλη βελτίωσει πλέον το μόνο που αδυνατώ να ελέγξω ακόμα είναι τα επεισόδια διάσχισης. Όταν νιώθω περίεργα προτιμώ να απομονωνόμαι. Έχω αγαπήσει μόνο δύο φορές στη ζωή μου και όταν λέω αγαπάω το εννοώ. Στην τελευταιά ερωτική μου συναναστροφή ξεκίνησα να βγαίνω με ένα άτομο το οποίο πάθαινε συχνά κρίσεις πανικού και είχε αρκετά θέματα. Ο ρόλος μου συνήθως είναι ο ρόλος του φροντιστή , όλοι αδυνατούν να δουν και να δεχτούν το τέρας μέσα μου. Μόλις παύουν να βλέπουν αυτό που εκπροσωπούσες γι αυτούς φεύγουν. Παρόλα αυτά εγώ θα προσπαθήσω να βελτιώσω όχι μόνο εμένα και αυτή την άρρωστη κοινωνία που με πλαισιώνει. Πλέον δεν είμαι επιθετική, δεν κάνω χρήση ουσιών ούτε πίνω αλκοόλ. Όλοι θέλουμε αγάπη. Επίσης καλό θα ήταν να γράφετε στο τέλος ότι τα λεγόμενα σας αποτελούν προσωπική εμπειρία σας. Στην τελευταία μου σχέση που λέτε κατάφερα εγώ να βάλω τα όρια και εξήγησα στο άτομο αυτό ακριβώς πως αισθάνομαι και τι έχω. Υπάρχουν περίοδοι που το άγχος σε κάνει να παραληρείς, όμως βρίσκω την δύναμη χωρίς να βλάπτω κανέναν. Ξέρετε όμως κάτι; Κουράστηκα να απολογούμαι.

Quote:

---

Originally Posted by bpd1989

Είμαι 31 χρονών έχω διαγνωσθεί με οριακή διαταραχή. Τραυματικές εμπειρίες με ένα παρελθόν σε πλήρη αταξία, σίγουρα έκανα τη ζωή του συντρόφου μου απαίσια. Προφανώς δεν μου είναι εύκολο να τα διαβάζω όλα αυτά. Η οριακή διαταραχή θα αποκτήσει διαστάσεις όπως αυτές της κατάθλιψης, τόσο για τους όλο και πιο πολλούς οριακούς, όσο και για αυτούς που έλκονται απο αυτούς και αυτό γιατί οι σχέσεις μας έχουν γίνει πελατειακές. Έχω μεγάλη βελτίωσει πλέον το μόνο που αδυνατώ να ελέγξω ακόμα είναι τα επεισόδια διάσχισης. Όταν νιώθω περίεργα προτιμώ να απομονωνόμαι. Έχω αγαπήσει μόνο δύο φορές στη ζωή μου και όταν λέω αγαπάω το εννοώ. Στην τελευταιά ερωτική μου συναναστροφή ξεκίνησα να βγαίνω με ένα άτομο το οποίο πάθαινε συχνά κρίσεις πανικού και είχε αρκετά θέματα. Ο ρόλος μου συνήθως είναι ο ρόλος του φροντιστή , όλοι αδυνατούν να δουν και να δεχτούν το τέρας μέσα μου. Μόλις παύουν να βλέπουν αυτό που εκπροσωπούσες γι αυτούς φεύγουν. Παρόλα αυτά εγώ θα προσπαθήσω να βελτιώσω όχι μόνο εμένα και αυτή την άρρωστη κοινωνία που με πλαισιώνει. Πλέον δεν είμαι επιθετική, δεν κάνω χρήση ουσιών ούτε πίνω αλκοόλ. Όλοι θέλουμε αγάπη. Επίσης καλό θα ήταν να γράφετε στο τέλος ότι τα λεγόμενα σας αποτελούν προσωπική εμπειρία σας. Στην τελευταία μου σχέση που λέτε κατάφερα εγώ να βάλω τα όρια και εξήγησα στο άτομο αυτό ακριβώς πως αισθάνομαι και τι έχω. Υπάρχουν περίοδοι που το άγχος σε κάνει να παραληρείς, όμως βρίσκω την δύναμη χωρίς να βλάπτω κανέναν. Ξέρετε όμως κάτι; Κουράστηκα να απολογούμαι.

---

Να μην απολογεισαι σε κανέναν. Είναι ακριβώς όπως τα λες. Προσωπικές εμπειρίες. Δεν είναι ο κανόνας.. Ο καθένας μας βιώνει διαφορετικά τα πράγματα, τις ασθένειες και τις καταστάσεις.
Είναι πολύ καλό που προσπαθείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by bpd1989

Είμαι 31 χρονών έχω διαγνωσθεί με οριακή διαταραχή. Τραυματικές εμπειρίες με ένα παρελθόν σε πλήρη αταξία, σίγουρα έκανα τη ζωή του συντρόφου μου απαίσια. Προφανώς δεν μου είναι εύκολο να τα διαβάζω όλα αυτά. Η οριακή διαταραχή θα αποκτήσει διαστάσεις όπως αυτές της κατάθλιψης, τόσο για τους όλο και πιο πολλούς οριακούς, όσο και για αυτούς που έλκονται απο αυτούς και αυτό γιατί οι σχέσεις μας έχουν γίνει πελατειακές. Έχω μεγάλη βελτίωσει πλέον το μόνο που αδυνατώ να ελέγξω ακόμα είναι τα επεισόδια διάσχισης. Όταν νιώθω περίεργα προτιμώ να απομονωνόμαι. Έχω αγαπήσει μόνο δύο φορές στη ζωή μου και όταν λέω αγαπάω το εννοώ. Στην τελευταιά ερωτική μου συναναστροφή ξεκίνησα να βγαίνω με ένα άτομο το οποίο πάθαινε συχνά κρίσεις πανικού και είχε αρκετά θέματα. Ο ρόλος μου συνήθως είναι ο ρόλος του φροντιστή , όλοι αδυνατούν να δουν και να δεχτούν το τέρας μέσα μου. Μόλις παύουν να βλέπουν αυτό που εκπροσωπούσες γι αυτούς φεύγουν. Παρόλα αυτά εγώ θα προσπαθήσω να βελτιώσω όχι μόνο εμένα και αυτή την άρρωστη κοινωνία που με πλαισιώνει. Πλέον δεν είμαι επιθετική, δεν κάνω χρήση ουσιών ούτε πίνω αλκοόλ. Όλοι θέλουμε αγάπη. Επίσης καλό θα ήταν να γράφετε στο τέλος ότι τα λεγόμενα σας αποτελούν προσωπική εμπειρία σας. Στην τελευταία μου σχέση που λέτε κατάφερα εγώ να βάλω τα όρια και εξήγησα στο άτομο αυτό ακριβώς πως αισθάνομαι και τι έχω. Υπάρχουν περίοδοι που το άγχος σε κάνει να παραληρείς, όμως βρίσκω την δύναμη χωρίς να βλάπτω κανέναν. Ξέρετε όμως κάτι; Κουράστηκα να απολογούμαι.

---

Καλησπέρα!

Quote:

---

Η οριακή διαταραχή θα αποκτήσει διαστάσεις όπως αυτές της κατάθλιψης, τόσο για τους όλο και πιο πολλούς οριακούς, όσο και για αυτούς που έλκονται απο αυτούς και αυτό γιατί οι σχέσεις μας έχουν γίνει πελατειακές.

---

το παραπάμω που γράφεις δεν το καταλαβαίνω. Τι εννοείς;

Quote:

---

Ο ρόλος μου συνήθως είναι ο ρόλος του φροντιστή

---

Αυτό που λες μου φαίνεται κάπως περίεργο. Δλδ συνήθως οι bpd είναι που αναζητούν φροντιστή.

Quote:

---

Ξέρετε όμως κάτι; Κουράστηκα να απολογούμαι

---

Και το παραπάνω μου ακούγεται κάπως περίεργο γιατί αυτοί που πρέπει να απολογούνται συνεχώς είναι κυρίως οι σύντροφοι bpd. Αυτό το λέω και από προσωπική εμπειρία και από αυτά που έχω διερευνήσει.

Quote:

---

Έχω μεγάλη βελτίωσει πλέον το μόνο που αδυνατώ να ελέγξω ακόμα είναι τα επεισόδια διάσχισης. Όταν νιώθω περίεργα προτιμώ να απομονωνόμαι.

---

Ειναι σημαντικό το ότι έχεις βελτίωση, αλλά το ότι απομονώνεσαι σε φάσεις που νοιώθεις περίεργα γιατί αποτελεί διάσχιση;

Καλησπέρα!
Η σύζυγος μου πάσχει από οριακή διαταραχή.
Είμαστε παντρεμένοι δέκα χρόνια με δύο παιδιά.
Πραγματικά έχω έρθει σε απόγνωση. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιγράψω το τι περνάω καθημερινά. Εδώ και μερικούς μήνες έχει μπει στη φάση να με υποτιμά και να προσκολλάται στη μάνα της στην οποία βρήκε ευοικοα ώτα στη παρούσα φάση. Πραγματικά δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση. Ψάχνω απεγνωσμένα σε βοήθεια. Να διαλύσω μια οικογένεια; Να προσπαθήσω για ότι προκύψει με ότι αυτό συνεπάγεται για τον εαυτό μου;

Quote:

---

Originally Posted by Dpath

Καλησπέρα!
Η σύζυγος μου πάσχει από οριακή διαταραχή.
Είμαστε παντρεμένοι δέκα χρόνια με δύο παιδιά.
Πραγματικά έχω έρθει σε απόγνωση. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιγράψω το τι περνάω καθημερινά. Εδώ και μερικούς μήνες έχει μπει στη φάση να με υποτιμά και να προσκολλάται στη μάνα της στην οποία βρήκε ευοικοα ώτα στη παρούσα φάση. Πραγματικά δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση. Ψάχνω απεγνωσμένα σε βοήθεια. Να διαλύσω μια οικογένεια; Να προσπαθήσω για ότι προκύψει με ότι αυτό συνεπάγεται για τον εαυτό μου;

---

με μια γρηγορη αναζητηση καταλαβα η νομιζω οτι καταλαβα,πως με ψυχοθεραπεια μερικα χαπια και αρκετες δυσκολιες η βελτιωση ειναι πολυ μεγαλη.εχετε στραφει σε ειδικους για την αντιμετωπιση του προβληματος;
σιγα μην χωρισετε κιολας!

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

με μια γρηγορη αναζητηση καταλαβα η νομιζω οτι καταλαβα,πως με ψυχοθεραπεια μερικα χαπια και αρκετες δυσκολιες η βελτιωση ειναι πολυ μεγαλη.εχετε στραφει σε ειδικους για την αντιμετωπιση του προβληματος;
σιγα μην χωρισετε κιολας!

---

Σε ευχαριστώ,
Το πρόβλημα είναι ότι δεν δέχεται ότι υπάρχει θέμα. Υπάρχει και η μητέρα της που δραττεται της ευκαιρίας και γίνεται χαμός.

Quote:

---

Originally Posted by Dpath

Καλησπέρα!
Η σύζυγος μου πάσχει από οριακή διαταραχή.
Είμαστε παντρεμένοι δέκα χρόνια με δύο παιδιά.
Πραγματικά έχω έρθει σε απόγνωση. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιγράψω το τι περνάω καθημερινά. Εδώ και μερικούς μήνες έχει μπει στη φάση να με υποτιμά και να προσκολλάται στη μάνα της στην οποία βρήκε ευοικοα ώτα στη παρούσα φάση. Πραγματικά δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση. Ψάχνω απεγνωσμένα σε βοήθεια. Να διαλύσω μια οικογένεια; Να προσπαθήσω για ότι προκύψει με ότι αυτό συνεπάγεται για τον εαυτό μου;

---

Καλησπέρα. Εχει γνωματευτεί η διαταραχή από ψυχίατρο;

Εγώ θα σου έλεγα ότι αν δεν αντέχεις άλλο, είναι προτιμότερο να χωρίσετε. Πιο αποτελεσματικός θα είσαι με τα παιδιά σου αν ζεις σε άλλο σπίτι και μπορείς να σκεφτείς πιο καθαρά τα πράγματα. Εφόσον λες ότι η γυναίκα σου δεν δέχεται ότι έχει κάτι και δεν αναζητάει βοήθεια, θα είναι και πολύ δύσκολο για σένα να το παλέψεις.

Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που σε υποτιμά αυτή την εποχή;

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

με μια γρηγορη αναζητηση καταλαβα η νομιζω οτι καταλαβα,πως με ψυχοθεραπεια μερικα χαπια και αρκετες δυσκολιες η βελτιωση ειναι πολυ μεγαλη.εχετε στραφει σε ειδικους για την αντιμετωπιση του προβληματος;
σιγα μην χωρισετε κιολας!

---

Quote:

---

Originally Posted by Epsilon

Καλησπέρα. Εχει γνωματευτεί η διαταραχή από ψυχίατρο;

Εγώ θα σου έλεγα ότι αν δεν αντέχεις άλλο, είναι προτιμότερο να χωρίσετε. Πιο αποτελεσματικός θα είσαι με
τα παιδιά σου αν ζεις σε άλλο σπίτι και μπορείς να σκεφτείς πιο καθαρά τα πράγματα. Εφόσον λες ότι η γυναίκα σου
δεν δέχεται ότι έχει κάτι και δεν αναζητάει βοήθεια, θα είναι και πολύ δύσκολο για σένα να το παλέψεις.

Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που σε υποτιμά αυτή την εποχή;

---

Η ψυχίατρος που την παρακολουθούσε επί ένα χρόνο είχε διαγνώσει μια απλή κατάθλιψη. Ωστόσο και ενώ τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά, και μετά από διάλογο δέχθηκε να πάει και σε άλλο ψυχίατρο. Αυτός διέγνωσε οριακή διαταραχή . Παράλληλα επισκέφθηκα έναν άλλο ψυχίατρο και μετά από δίωρη συζήτηση μαζί του μου ανέφερε ότι πρόκειται για κλασική συμπεριφορά ατόμου με οριακή διαταραχή με τη επιφύλαξη ότι δεν έχει κάνει ο ίδιος τη διάγνωση. Μετά από όλα αυτά και υπό την επιρροή της μητέρας της έκοψε τα αντικαταθλιπτικά που της χορηγούσε η ψυχίατρος και πλέον θεωρεί ότι το πρόβλημα της είμαι εγώ και ότι δεν έχει τίποτα. Τέλος διαβάζοντας πάμπολλα για την οριακή διαταραχή βλέπω σχεδόν όλα να μην πω όλα τα χαρακτηριστικά της γυναίκας μου. Στη παρούσα φάση έχει μπει σε κατάσταση μανίας και βρίσκεται κολλημένη στο internet για τουλάχιστον δέκα ώρες την ημέρα. Η παρουσία μου και μόνο και η αίσθηση ότι δεν συμφωνώ με τη συμπεριφορά της στο θέμα αυτό με βάζει στη θέση του αντιπάλου. Έχω δοκιμάσει τα πάντα. Συζήτηση, αδιαφορία, προσέγγιση όλα. Δεν βλέπω καμιά ανταπόκριση.Βρισκεται σε μια φάση μανίας και ότι τίθεται ενάντια σε αυτό γίνεται εχθρός.