Χωρισμος

Καλησπερα σας.πρωτη φορα γραφω στο φορουμ.εδω και 2.5 χρονια διαγνωστηκα με καταθλιψη κ αγχωδη διαταραχη.τν περιοδο εκεινη διατηρουσα ειδη σχεδον 2 χρονια μια σχεση.οταν επαθα τ πρωτο επεισοδιο π πραγματικα νομιζα θα πεθανω ηταν εκεινη που μου σταθηκε και μαζι μρ τν αγωγη π ακολουθησα επανηλθα στη πραγμστικοτητα.τ πραγματα ηταν δυσκολα γ μενα κ καθημερινα πιανομουν πανω της γ να ειμαι καλα.διεκοψα τν αγωγη εδω και 7 μηνες και κσαφνικα πριν 3 μερες μ ειπε πως χωριζουμε.πως δν αντεχει αλλο τν κατασταση μ και πως νιωθει πως θα αρρωστησει κ αυτη μαζι μου.να σημειωσω πως συγκατικουμε απ τν πρωτη μερα π γνωριστηκαμε κ ενωθηκαμε σεξουαλικα.αυτο π βιωνω απ τ σαββατο δεν περιγραφεται.δν ανασενω.δν τρωω δεν κοιμαμαι και εχω πανικο 24 ωρες το 24ορο.στην δουλεια μ δν παω και γενικα μ ανακουφιζει μονο η σκεψη της αυτοκτονιας.τα ηρεμιστικα δεν με πιανουν και αυριο ξεκιναω παλι τ αντικαταθληπτικα.σας παρακαλω πολυ δωστε μ κατι να κρατηθω.θα τρελαθω θα πεθανω μακρια της...ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by kostas19kost

Καλησπερα σας.πρωτη φορα γραφω στο φορουμ.εδω και 2.5 χρονια διαγνωστηκα με καταθλιψη κ αγχωδη διαταραχη.τν περιοδο εκεινη διατηρουσα ειδη σχεδον 2 χρονια μια σχεση.οταν επαθα τ πρωτο επεισοδιο π πραγματικα νομιζα θα πεθανω ηταν εκεινη που μου σταθηκε και μαζι μρ τν αγωγη π ακολουθησα επανηλθα στη πραγμστικοτητα.τ πραγματα ηταν δυσκολα γ μενα κ καθημερινα πιανομουν πανω της γ να ειμαι καλα.διεκοψα τν αγωγη εδω και 7 μηνες και κσαφνικα πριν 3 μερες μ ειπε πως χωριζουμε.πως δν αντεχει αλλο τν κατασταση μ και πως νιωθει πως θα αρρωστησει κ αυτη μαζι μου.να σημειωσω πως συγκατικουμε απ τν πρωτη μερα π γνωριστηκαμε κ ενωθηκαμε σεξουαλικα.αυτο π βιωνω απ τ σαββατο δεν περιγραφεται.δν ανασενω.δν τρωω δεν κοιμαμαι και εχω πανικο 24 ωρες το 24ορο.στην δουλεια μ δν παω και γενικα μ ανακουφιζει μονο η σκεψη της αυτοκτονιας.τα ηρεμιστικα δεν με πιανουν και αυριο ξεκιναω παλι τ αντικαταθληπτικα.σας παρακαλω πολυ δωστε μ κατι να κρατηθω.θα τρελαθω θα πεθανω μακρια της...ευχαριστω

---

καλημερα.
απο τον γιατρο σου πρεπει να κρατηθεις και να ακολουθησεις πιστα την αγωγη σου, οχι απο μια σχεση.
η κοπελα σου δεν μπορει να ειναι γιατρος και νοσοκομα σου, πρεπει να παιρνει κι αυτη απο μια σχεση για να θελει να ειναι μαζι σου.
η συγκεκριμενη πνιγηκε απο το οτι εδειξες την ταση να φορτωσεις την υπαρξη σου και τα προβληματα σου πανω της.
αναρωτησου τι επαιρνε εκεινη απο την σχεση σας και ισως ετσι καταλαβεις γιατι εφυγε.
η γνωμη μου ειναι να κανεις υπομονη και να παρεις την αγωγη που προτεινει ενας καλος γιατρος, να περιμενεις τον χρονο που θα σου πουν για να δρσουν τα χαπια και εμτα με καθαρο μυαλο να σκεφτεις τι θελεις να κανεις στην προσωπικη σου ζωη.

Μπραβο σου που εμεινες χωρις αγωγη 7 μηνες. Η εμφανιση των συμπτωματων και ισως χειροτερων ειναι εξαιτιας αυτου του γεγονοτος. Η αφορμη ειναι ο χωρισμος. Η πληρης απελπισια συσχετιζεται και με την ελλειψη αγωγης. Προτεινω και ψυχοθεραπεια εκτος αγωγης. Χρειαζεται να δεις απο που ξεκιναει ολο αυτο. Παντα στη ζωη μας ερχονται αλλαγες που δεν ελεγχουμε. Το να γυρισει σε εσενα απο λυπηση δεν θα ειναι καλο ουτε για το μελλον. Ψυχιατρος και μετα κουβεντα. Τωρα σου μιλαει η απελπισια. Μη της δινεις και πολυ σημασια. Η ζωη ολο κυκλους κανει.

Ψυχολόγο άμεσα και άσε τις σκέψεις αυτοκτονίας κατά μέρος. Επειδή έχω περάσει χωρισμό μακροχρόνιας σχέσης ενώ είχα ΓΑΔ θα σου πω να το παλέψεις, μην κάθεσαι μόνος σου με τις σκέψεις σου και αποδεξου τα αισθήματα που έχεις. Ζητά βοήθεια από φίλους/φίλες δεν είναι ντροπή. Μπορεί να ανακαλύψεις πως άτομα στον κύκλο σου έχουν παρόμοιες εμπειρίες.
Αυτό που ζεις τώρα δε θα κρατήσει για πάντα , δε θα σε καταστρέψει σαν άνθρωπο και όταν βγεις από όλο αυτό θα έχεις μάθει και περισσότερα πράγματα για τον εαυτό σου.

Σας ευχαριστω πολυ.περασα κ αλλα επεισοδεια αλλα σαν αυτο οχι.σημερα πρωτη μερα με 1/4 escitalopram ειμαι σε παρανοια.το μυαλο μ σκεφτεται μονο αυτην και θελω να πεθανω.4η μερα χωρις φαι και υπνο..παιδια δεν νομιζω να τα καταφερω

Όταν είμαστε σε μια σχέση δεν κρεμομαστε απο αυτον. Τον πνιγούμε. Τι σου λείπει απο αυτήν; Αυτην σαν άνθρωπος ή το γεγονός οτι είχες κάποιον πάντα εκει; Τι θα της άξιζε της ίδιας; Να την θες για αυτο που ειναι ή γι'αυτό που σου προσφέρει; Λεμε οτι επιστρέφει τι μπορείς να της προσφέρεις αυτη την περίοδο της ζωής σου; Τα ιδια;
Καταλαβαίνω απόλυτα πόσο σημαντικό ειναι να εχεις ενα άνθρωπο διπλα σου οταν περνάς κατάθλιψη. Ο άνθρωπος που ειναι διπλα μας όμως εχει και δικες του ανάγκες.
Αυτο που εχεις να κάνεις ειναι να αντιμετωπίσεις αυτό που περνάς και να σταθείς στα πόδια σου. Μολις είσαι έτοιμος τοτε θα σταθείς απέναντι της και να της πεις οτι την θες γι'αυτό που ειναι. Για να είμαστε με ενα ανθρωπο πρέπει πρώτα να μπορούμε να είμαστε και μόνοι..

Συμφωνω σε ολα οσα εγραψες.Απλα νομιζα πως θα ειμουνα σε θεση να το αντιμετοπισω.Αλλα δυστυχως νιωθω πονο θανατου.οτι εχασα αυτην εχασα κ εμενα.ενα απιστευτο συναισθημα.τρομακτικο.και φοβαμαι πως αν δν πεθανω θα παρανοησω εντελως..σημερα για ενα 2ωρο ενιωσα ανακουφιση κσαφνικα.ειδα τ πραγματα λιγο καλυτερα.καταφερα εφαγα λιγο κ ξαπλωσα ενα μισαωρο..αλλα δυστυχως τα ψυχοσωματικα ειναι πρωτογνωρα..καψιμο σ ολο τ σωμα ταχυκαρδια κομποι στο λαιμο κ ενα αισθημα αποπροσωποποιησης με τ π ανοιγω τ ματια.κ φοναζω το ονομα της σαν τρελος να ρθει να με ηρεμισει..ματαια..δν ειναι εδω. Και μετα παλι ο γολγοθας των σκεψεων..δν μπορω να μιλησω σ κανεναν γ κατι αλλο εκτος απ αυτην..δν μπορω να παρακολουθησω τηλεοραση συζητησεις κτλπ..και ενα απιστευτο αισθημα ζηλιας και μετανοιας...

Φίλε Κώστα, πως είσαι σήμερα μετά από 7 μήνες;;;