μμμ εμενα το λαντοζ δεν μου φερε νευρα ουτε θυμο ουτε τιποτα..ρε παιδια..τελικα παιζει μεγλο ρολο ο οργανισμος!
κ εχω κ νοσο graves που δημιουργει κ νευρα απο το πουθενα..μιλαμε τιποτα αρνακι..απλα αυτο που μου την εδινε με το λαντοζ ηταν οτι δνε μπορουσα να κλαψω..τιποτα ομως.
δεν μελαγχολουσα ποτε! με κραταγε σε ενα επιπεδο..σαν να με ειχε κανει πιο κυνικη κ σκληρουτσικη.
μου λειπει αυτο γιατι εγω εχω πλουσιο συναισθηματικο κοσμο κ ευαισθητο..κ με εχει κουρασει.
πολυ με γουσταρα οπως ημουν με το λαντοζακι..
τωρα προχτες ακουσα μια μπαλαντα στο ραδιοφωνο καθως οδηγουσα κ εβαλα τα κλαματα!
ελεος! δεν με αντεχω ετσι..
τεσπα..αυτο που περιγραφεις σχετιακ με τον ουρανο...εχω νιωσει το εξης..οταν κοιταω πολυ ωρα αστερια κλπ..με πιανει μια ζαλη κ μια αισθηση οτι ..σαν να εχω παθει αποπραγματοποιηση..σαν να γινονται τα αστερια 3d κ με εχει τρομαξει.
πιθανον εκει φοβηθηκες πολυ..κ απο τοτε οποτε κοιτας ψηλα φοβασαι οτι θα το ξανανιωσεις..
εγω στη θεση σου θα προσπαθουσα σιγα σιγα να εκτεθω σε ψηλοκοιταγμα(ωραια λεξη..) σταδιακα καθημερινα ωστε αυτος ο φοβος να μην παγιωθει! πολεμησε το τωρα που ειναι νωρις.