Καλησπέρα σας είμαι χάλια νιώθω ότι στην ζωή μου δεν περνάω καλά.. Μόνο δουλειά και σπίτι και μια έξοδο στον μήνα.. Είμαι απελπισμένη η μητέρα μου κατά κάποιον τρόπο επεμβαίνει πολύ στην ζωή μου προσπαθώ να την απομάκρυνω αλλά δεν μπορώ...
Printable View
Καλησπέρα σας είμαι χάλια νιώθω ότι στην ζωή μου δεν περνάω καλά.. Μόνο δουλειά και σπίτι και μια έξοδο στον μήνα.. Είμαι απελπισμένη η μητέρα μου κατά κάποιον τρόπο επεμβαίνει πολύ στην ζωή μου προσπαθώ να την απομάκρυνω αλλά δεν μπορώ...
Εκεί που είσαι έχεις και άλλες επιλογές; Η δουλειά σου γενικά σου δίνει το δικαίωμα των επιλογών; ασικά τι θα ήθελες απο τη ζωή σου; Το μέρος που βρίσκεσαι σε ικανοποιεί; Μπορείς με κάποιο τρόπο να το αλλάξεις; Η δουλειά που κάνεις σε ικανοποιεί; Μηπως η αλλαγή επαγγέλματος σου έδινε αυτά που δεν έχεις;
Δεν ξέρω τι με ικανοποιει πια..
Αν είσαι ελεύθερη κι έχεις κ την δουλειά σου μπορείς να μείνεις μόνη σου
Τι δουλεια κανεις;
Νοσηλεύτρια σε δημόσιο νοσοκομείο είμαι... Περνάω και μια ερωτική απογοητευση.. Δεν μπορώ να την διαχειριστώ άλλο πια.. Θέλω η ζωή μου να τελειώσει..Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Οχι και να τελειωσεις τη ζωη σου για μια ερωτικη απογοητευση.τωρα σου φενεται βαρυ αλλα με τον καιρο θα το ξεπερασεις.σ αυτες τις περπτωσεις ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος.ησουν σε σχεση κ την τελειωσε αυτος;Quote:
Originally Posted by Lizakirg
Αυτός την τελείωσε.. Μας ειχε τύχει και μια εγκυμοσύνη η οποία δυστυχώς δεν προχώρησε μετά απ αυτό άλλαξε η ψυχολογία μου και αντί με στηρίξει αποφάσισε να χωρίσουμε..
Μια επίσκεψη σε ψυχολόγο θα σε βοηθούσε
Καταλαβαίνω ότι πονάς δεν ήταν μόνο ο χωρισμος είναι όλο το όνειρο που γκρεμίστηκε. Κ μένα η γνώμη μου είναι να το συζητήσεις με ψυχολόγο όχι να πάρεις φάρμακα αλλά να σε βοηθήσει να δεις κ την θετική πλευρά. Όσο κι αν σου φενεται περίεργο έχει κ τα θετικά του που χωρίσεις. Όταν χωρίζουμε είμαστε τόσο εστιασμένο σ αυτό το γεγονός που δεν μπορούμε να δούμε καθαρά. Σκέψου ότι το καλύτερο είναι να ζεις δίπλα σ έναν άνθρωπο που σ αγαπάει κ τον αγαπάς όλα τ άλλα που χτίζονται με συμβιβασμούς κ εθελοτυφλωντας κάποια στιγμή γκρεμιζονται κ συμπαρασερνουν κι άλλους που δε φταίνε για τις επιλογές μας. Δεν πειράζει ας αργήσει λίγο ακόμα η αγάπη αρκεί να έρθει μέχρι να ρθει φόρεσε τα καλά σου κ μην κλαις για που φεύγουν αυτοί που δεν εκτιμούν την αξία σου
Γεία σου! Αρχικα μιας και εγραψες ότι είσαι νοσηλευτρια ευχομαι να είσαι υγιής και ασφαλής.Quote:
Originally Posted by Lizakirg
Είναι σαφώς δύσκολο να βγείς από μια λούπα, δουλεία σπίτι σπίτι δουλεια. Γραφεις οτι η μαμά σου παρεμβαίνει, πάντα ηταν τόσο εντονα στην ζωή σου;
Μου είπε κάτι πολυ σημαντικό η ψυχολόγος σε μια συνεδρία. Ένα παιδί 12 χρονών και μια γυναικα 30 χρονών δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες από την μαμά τους, ναι μικρός την χρειαζεσαι, χρειαζεσαι την γνώμη της, χρειάζεσαι την φροντίδα κυριολεκτικα για να επιβιωσης.Στην ενήλικη ζωή χρειάζεσαι άλλα πραγματα. Την στήριξη της στις ΔΙΚΕΣ σου αποφασεις πλεον. Γιατί εσυ αποφασίζεις. Οχι εκείνη.
Κούκλα μου, είχες βρει δουλειά εκεί που σπούδαζες, έμεινες άνεργη, γύρισες στο πατρικό όπου έλεγες ότι δεν έχεις παρέες και πολλές ευκαιρίες για παρέες και ήσουν κλεισμένη σπίτι. Βίωνες τον χωρισμό πολύ άσχημα μόνη σου, προσπάθησες να κάνεις κάτι με άλλον αλλά δεν ήταν κατάλληλη στιγμή/κατάλληλος για εσένα και φαίνεται ότι ακόμα δεν ξεπέρασες τον πρώην. ΟΚ, ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς για να ξεπεράσει έναν χωρισμό και να τον χωνέψει. Ωστόσο λες ότι τώρα βρήκες δουλειά σε καινούριο μέρος! Κάθε αλλαγή στη ζωή μας έχει και δυσκολίες, ωστόσο γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι τα θετικά της κατάστασης; Είσαι μακριά από τη μητέρα σου και δεν μπορεί να σε επηρεάζει τόσο πολύ αν δεν την αφήσεις, πρακτικά είναι πιο εύκολο να βάλεις όρια. Είσαι σε νέο μέρος, ευκαιρία να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους και να δοκιμάσεις νέα πράγματα. Μια έξοδο το μήνα γιατί; Για να είσαι νοσηλεύτρια, θα είσαι σε κάποιο νοσοκομείο, σωστά; Άρα δεν είσαι σε χωριό 100 γερόντων. Ακόμα και μία μικρή επαρχιακή πόλη με ελάχιστες επιλογές, παραμένει ένα μέρος με κάποιες επιλογές για γνωριμίες και εξόδους, ειδικά αν είναι καινούριο μέρος για εσένα, έδαφος ανεξερεύνητο. Πως να αλλάξει η ψυχολογία σου αν είσαι συνεχώς σπίτι-δουλειά και μένεις μόνη με τις σκέψεις σου; Προσπάθησε να κάνεις κάποια πράγματα στον ελεύθερο χρόνο σου, ακόμα κι αν σου φαίνονται άσκοπα κι ότι δεν σε γεμίζουν στην αρχή. Το ένα φέρνει το άλλο, μην παραιτήσε και μην τελματώνεις!
Κι εγω σε δημοσιο νοσοκομειο, κι εγω χωρισμενος. Σε καταλαβαινω, περναω φριχτα.... Βαγγέλης λεγομαι