Ερωτεύτηκα τον καθηγητή μου
Είμαι 17 και είμαι τρίτη λυκείου. Αυτός είναι 42 είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Σημειοτέον η γυναίκα του είναι θεά.
Μου έκανε μάθημα και στην πρώτη λυκείου και από τότε μου άρεσε αλλά φέτος δεν μπορώ να ξεκολλήσω. Είναι πολύ ευγενικός και τα λοιπά μαζί μου. Δηλαδή είναι και πολύ βοηθητικός πάνω σε κάτι θέματα που χρειάζομαι τέλος παντων και πάντα ένιωθα πολύ ευγνομων γι' αυτό γιατί κανείς άλλος δεν ήταν έτσι. Ε και γεννικά οι άλλοι μες την τάξη δεν τον πολυσυμπαθούν γιατί είναι είρωνας και τα λοιπά αλλά μαζί μου είναι πολύ εντάξει κάνουμε πλάκα και γεννικά είναι εξαιρετικά έξυπνος έχει τρομερό χιούμορ και δεν μπορώ να βρω κανένα ελάττωμα πάνω του. Δείχνει να με συμπαθεί πολύ και η αλήθεια είναι ότι οι άλλοι μιλάνε για διακρίσεις και τέτοια γιατί είναι πιο... διαχυτικός μαζί μου. Βέβαια αυτό είναι γιατί στο μάθημά του είμαι ας πούμε η καλύτερη μες την τάξη οπότε είναι και λογικό.
Κάθε φορά που τον βλέπω με πιάνει ο γνωστός κόμπος στο στομάχι και δεν μπορώ να ξεκολλήσω...
Σήμερα γράφαμε τεστ και ξέρω πως αν δεν ήταν αυτός εκεί θα έγραφα 20, τελικά έκανα ένα σορό απροσεξίες, δε συγκεντρώνομαι και τα λοιπά.
Εν το μεταξύ έχουν αρχίσει κάτι ηλίθιες συμμαθήτριες να πετάνε σπόντες αν και είμαι πολύ διακριτική δεν του την πέφτω εννοείται απλά ντάξει έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση. Ε και η φιλόλογος μου που μιλάμε και λίγο περισσότερο προχθές που βγήκαμε για καφέ με ρώτησε αν μου αρέσει. Και δε θέλω να δίνω δικαιώματα και να με σχολιάζουν και τέτοια. Δεν έδωσα και ποτέ άλλωστε.
Τι να κάνω;