Ladose-Κατάθλιψη

Καλησπέρα σε όλους!
Βρίσκομαι από πριν κιόλας αρχίσει η καραντίνα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση (είχα γενικά "βαριές" μέρες πολύ συχνά), με κορύφωση τους μήνες Νοέμβριο-Ιανουάριο. Έχω από τον Φεβρουάριο ξεκινήσει να βλέπω ψυχοθεραπεύτρια-ψυχίατρο, και ενώ κάναμε προσπάθειες για 2 περίπου μήνες με ψυχοθεραπεία, μου πρότεινε έπειτα να ξεκινήσω φαρμακευτική αγωγή...
Αρχικά με σόκαρε πολύ η ιδέα των αντικαταθλιπτικών, διότι σκέφτομαι πως αν τα ξεκινήσω από αυτή την ηλικία είναι πολύ νωρίς και δε θέλω να τα παίρνω για όλη μου η ζωή.. Η γιατρός όμως με καθησύχασε πως αυτό θα διαρκέσει μόνο 6-8 μήνες...
Ξεκίνησα να παίρνω Ladose εδώ και 2 εβδομάδες, και τις τελευταίες μέρες έχω αρχίσει να νιώθω κάπως περίεργα.. σα να είμαι αποκομμένη από την πραγματικότητα και δυσκολεύομαι να νιώσω γενικότερα οποιοδήποτε συναίσθημα... η θλίψη έχει αρχίζει να μετριάζεται, μπορώ πλέον ευκολότερα να ανταποκριθώ στην καθημερινότητα και στα όσα έχω να κάνω, ξέρω πως ίσως χρειάζεται ακόμα χρόνος για να δράσει το φάρμακο, αλλά παράλληλα δε μπορώ να νιώσω και τίποτα άλλο, ούτε χαρά, δηλαδή, έστω και για λίγο...Έχουν γίνει όλα πολύ ουδέτερα...
Έχει κάποιος άλλος παρόμοια εμπειρία με ladose??

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Απαγορεύονται οι προτροπές για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής.

menis_644 Σε ευχαριστώ αρχικά για την ανταπόκριση
Πριν λίγο καιρό έκλεισα τα 18...
Για αυτό και είμαι τόσο επιφυλακτική...
Ξέρω ότι δεν είναι καλό να πάει πάνω απο 6-7 μήνες, ήδη έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως όταν θα χρειαστεί να τα σταματήσω ξαναπέσω πάλι στα ίδια χάλια όμως...

Και εγώ κάπου εκεί τα ξεκίνησα, στα 21...
Είμαι 31 μετρώ μία δεκαετία χρήσης..
Μακάρι να μου έλεγε κάποιος τότε μην τα πάρεις μεγαλύτερο από εξάμηνο...
Δεν υπήρξε κανείς...
Τωρα δυσκολεύομαι τρομερά να τα κόψω