αδιέξοδο

Καλησπέρα σας. Νιώθω περίεργα που γράφω στο φόρουμ αλλα ειναι μια υστατη προσπαθεια για βοηθεια. Ειχα διαγνωσθει με καταθλιψη πριν 2 χρονια λογω διατροφικων διαταραχων. Ολα τοτε ηταν πιο απλα. Οι διαταραχες περασαν η καταθλιψη εμεινε. Και συνδυαστηκε με εναν εξωφρενικο ρυθμο ζωης και πολυ αλκοολ. Εχω κανει δυο αποτυχημενες αποπειρες αυτοκτονιας πιωμενη κ απελπισμενη, η μια πριν εναμιση χρονο και η αλλη πριν 3 βδομαδες. Μετα απο απειρες συγκρουομενες διαγνωσεις και αποφυγη νοσηλειας με εφεραν στο σπιτι, μακρια απο την πολη που σπουδαζω. Εδω καθε αλλο παρα ηρεμια βρισκω. Το μονο που ακουω ειναι οτι ειμαι εγωιστρια κακομαθημενη κι αχαριστη. Οι γονεις μου με πιεζουν πολυ και δε με αφηνουν καθολου να διεκδικησω την ανεξαρτησια μου. Σαν να μη μου αξιζει. Σαν ολα να πρεπει να περνανε απο την εγκριση τους αφου ολα αυτα που εκανα δειχνουν οτι φερομαι σαν κακομαθημενο παιδακι. Το θεμα ειναι οτι εχω μετανιωσει για οσα εκανα και θελω να απολαυσω τη ζωη μου να προσπαθησω να ορθοποδησω. Αλλα νιωθω οτι δε με αφηνουν με τα σκληρα τους λογια και τους ορους τους. ειμαι 23 χρονων και οχι 13. Εκανα καποια λαθη και εχω τα προβληματα ενος ενηλικα κι οχι ενος κακομαθημενου παιδιου. Θελω να κρατησω καποια αποσταση απο αυτους, να παρω πισω τη ζωη μου, αλλα μου φαινεται ακατορθωτο. Νιωθω οτι τιποτα δε θα φτιαξει. Οσο ημουν το παιδι υποδειγμα ηταν βολικα. Τωρα ξαφνικα εγινα τερας γι αυτους;;; Δεν αντεχω να πρεπει να αποδεικνυω πραγματα συνεχως. Δεν ξερω τι να κανω μαζι τους. Με ακυρωνουν και μ εγκλωβιζουν... Και τελικα νιωθω παντα χειροτερα με τοση πιεση και καυγαδες.

Quote:

---

Νιώθω περίεργα που γράφω στο φόρουμ α

---

νιωθεις περιεργα γιατι? εμεις εδω ειμαστε καλα παιδια μη μας βλεπει ετσι :-D

το σιγουρο ειναι οτι η ψυχικη υγεια ερχετε πρωτη πανω απ ολα αφου εχασες την υγεια σου εχασες τα παντα οποτε τιποτα να μη βαζεις πανω απο αυτη

Καλησπέρα Τη ανεξαρτησία σου πια θα πρέπει να παλέψεις για να την αποκτήσεις,,,μην ξεχνάς παραλίγο πριν 3 εβδομάδες να την χάσης κι αυτή...... και όλα τα αλλά ..και δεν ήταν η πρώτη φορά έτσι έγραψες (μακάρι να είναι και η τελευταία...) λύση μια φορά δεν είναι.....
Λογικό είναι οι γονείς σου να ανησυχούν είναι πολύ λογικό είναι να είναι να είναι πλέον υπέρ προστατευτική .. σ αγαπούν και θέλουν να θεραπευτης ..κάνουν λάθος;;; ναι ίσως στο τρόπο που το κάνουν μα για σκέψου
εσύ αρνήθηκες να πας σε κάποιον ειδικό,.......πριν μερικές μέρες.
Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να στραφείς σε κάποιον ειδικό...
Ό,τι κι αν κανείς μακάρι να πάνε
όλα καλά

Ετσι ειναι οι γονεις , εχουν απογοητευτει απο σενα , κυριως λογω αλκοολ, κ λογω αποπειρων ( εχω περασει κ εγω την φαση του αλκοολ , κ απλως με απαξιωναν , με ειχαν ξεγραψει ) . Πρωτα θα στραφεις στο κοψιμο του αλκοολ , εγω τα καταφερα μονος , εσυ μπορεις ? το αλκοολ επιδεινωνει κατα πολυ την κτθλψη , εχω ιδιαν πειραν , κ βλεπεις τα πραματα χειροτερα απ οτι ειναι . Ο IVAN σου λεει να πας σεναν ειδικο , αν αισθανεσαι οτι χρειαζεσαι εξωτερικη βοηθεια ( με δυο αποπειρες , μαλλον κ να χρειαζεσαι , εσυ ξερεις ) . Παντως καταλαβαινω τους γονεις σου , δεν τους γνωριζω για να τους κρινω , αλλα οι παλιοι δεν καταλαβαινουν και πολλα απο κτθλψη . Μπορει να εχουν τις καλυτερες προθεσεις , και να τις εκφραζουν με λαθος τροπο .
Πως περιμενεις να σε αφησουν να διεκδικησεις την ανεξαρτησια σου , στην κατασταση σου ? Βρες πρωτα τον εαυτο σου , και μετα μιλα για ανεξαρτησια . Εισαι παιδι ακομα ( ειμαι 52 , οχι γονεας ) και πρεπει να τους αποδειξεις οτι εισαι ικανη να σταθεις στα ποδιασου με πραξεις , οχι με λογια . Εγω αυτο θα απαιτουσα απ την κορη μου , αν ειχα , σαφως ομως καταδικαζω τον τροπο με τον οποιο προσπαθουν να σε συνετισουν , αλλα τους γονεις δεν τους διαλεγουμε κ σπανιως τα βρισκουμε μαζι τους ( εγω ακομα τσακωνομαι μαζι τους ) .
Οι γονεις ομως ειναι σε αδιεξοδο , οπως κ εσυ , κταχετε κανει μπαχαλο . Αρχισε εσυ να στρωνεις , κ μετα θα αλλαξουν σταση κ αυτοι .
Αγγελος .

sisyphus, οι γονεις σου κανουν αυτο που θα εκανε ο καθε φυσιολογικος γονιος! Ποιοι γονεις μπορουν να κοιμουνται ησυχοι ξεροντας οτι το παιδι τους, 100-200χλμ μακρια, μπορει να εχει κατεβασει 8 μπουκαλια βοτκα, να κοιμαται σε κανενα παγκακι με -10 βαθμους, να βρισκεται σε νοσοκομειο για πλυση στομαχου η να ετοιμαζεται να κοψει τις φλεβες του??? Δεν τους χωραει ο τοπος, και παιρνοντας σε κοντα σου πιστευουν οτι ετσι θα σε προστατεψουν περισσοτερο!
Ειναι επισης απολυτα λογικο να νιωθεις πιεση, και ειναι απολυτα λογικο να σου την ασκουν! Λογικο, οχι σωστο...
Σε θεωρουν ανευθυνη απεναντι στον εαυτο σου, εναν ανθρωπο που δε μπορει να προσεξει τον εαυτο του, αρα πρεπει να το κανει καποιος αλλος για σενα.
Για να αποκτησεις την ανεξαρτησια σου σιγα σιγα , πρεπει πρωτα να ξανακερδισεις την εμπιστοσυνη τους, να πιστεψουν σ'εσενα, να πιστεψουν οτι σε αγαπας, οτι εισαι καλα, και μπορεις να διατηρεις τον εαυτο σου ασφαλη απο μονη σου, χωρις να χρειαζεσαι επιτηρηση ανα πασα ωρα και στιγμη! Κατι τετοιο θελει χρονο και προσπαθεια.
Παντως αν ρωτας εμενα, αυτη ακριβως η αντιμετωπιση εκ μερους των γονιων μου, τελικα μπορω να πω οτι με βοηθησε απιστευτα. Παρολο που τοτε δεν το πιστευα, και απλα τους εβλεπα σαν εχθρους, τωρα ξερω οτι οδηγησε σε καλο αποτελεσμα, εστω κ αν δεν περασα καλα ενα διαστημα.

sisyphus νομιζω σε καταλαβαινω απολυτα πανω κατω τα ιδια εχω περασει κ εγω απο τους γονεις μου επρεπε παντα να ειμαι η τελεια κορη σπουδαγμενη μορφομενη κ ποτε μα ποτε να μην τους παω κοντρα.η πρωτη φορα που τους πηγα κοντρα ηταν οταν ημουν 23 κ εφυγα απο το σπιτι για να μεινω με τον συντροφο μου εκει τους γκρεμησα ολα τα σχεδια τους για μενα.Αποπειρα αυτοκτονιας δεν εχω κανει σαν σκεψη ναι το εχω σκεφτει αλλα δεν ειναι λυση αυτη.καταθλιψη νομιζω οτι εχω κ εγω.το μονο που μπορω να σου πω καλοι κακοι αυτοι ειναι οι γονεις μας εχουν μεγαλωσει διαφορετικα αλλα μυαλα και εννοιτε οτι θελουν το καλο μας με το καιρο θα ξανα κερδισεις την εμπιστοσηνη τους

Quote:

---

Originally Posted by kokkinoskoufitsa

Παντως αν ρωτας εμενα, αυτη ακριβως η αντιμετωπιση εκ μερους των γονιων μου, τελικα μπορω να πω οτι με βοηθησε απιστευτα. Παρολο που τοτε δεν το πιστευα, και απλα τους εβλεπα σαν εχθρους, τωρα ξερω οτι οδηγησε σε καλο αποτελεσμα, εστω κ αν δεν περασα καλα ενα διαστημα.

---

Eμενα , απλως μου καναν ζημια στη ζωη μου , ο καθενας με τον τροπο του , οχι οτι τους ακουγα , απλως επεβαλλαν καταστασεις .

Αγγελε, αλλο ''σε αναγκαζω να κανεις οτι θελω εγω'' και αλλο ''σε βοηθαω να γινεις καλα''.

Σωστο , αλλα ασημαντο πια .