Δικαιούμαι ποσοστό αναπηρίας;
Η ιστορία τραβάει 13 χρονια περίπου τώρα. Έχω περάσει καταθλιψεις, κοινωνικό άγχος, κρίσεις πανικού, ψυχωσικά επεισόδια, στερητικά σύνδρομα. Είμαι ένα κινητό φαρμακείο. Παίρνω 6 φάρμακα την ημέρα επί 3 φορές. Μέσα στο χρόνο παίρνω κάμποσα κιλά φαρμάκου (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ στα κιλά). Πάιρνω Amelsupride generics (το γενόσημο), lamotrix (το γενόσημο+, artane για την παρενέργεια του τρέμουλου, xanax 6 mg τη μέρα, nozinan, και τώρα πριν λίγες μέρες ξεκίνισα μια άλλη βλακεία, το Primium 6 mg την ημέρα, γιατί συνεχίζω να ακούω ψυθίρους και κατά διαστήματα να βλέπω φιγούρες και φωτόγραφίες να κουνιούνται. Είμαι κινητο φαρμακείο με ένα σωρό παρενέργειες, με διαταραχες ύπνου, πάρκισνον δεύτέρας κατηγορίας αιτίας, και χίλια δυό άλλα.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι, δικαιούμαι κάποιο επίδομα αναπηρίας; είμαι ανάπηρος; γιατί εγώ έτσι αισθάνομαι. Μια διαλυμένη ζωή.
Όποιος ξέρει να απαντήσει. Πρέπει να περάσω από κάποια επιτροπή, ή τζαμπα η ταλαιπωρία; Δεν αντέχω κιόλας. Έχω διαλυθεί. Η επίσημη διάγνωσή μου είναι σχιζοσυναισθηματική διαταραχή με πάρκινσον δευτερογενούς αιτίας (G1).