Φοβάμαι ότι ξεκινάει πάλι...
Καλησπέρα!
Ψάχνω για συμβουλές από άτομα που περνάνε τα ίδια με μένα... Παλεύω με την ανορεξία εδώ και πολλά χρόνια, είναι μία δύσκολη μάχη, έχω απευθυνθεί σε ειδικούς κλπ, αλλά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μάλλον ποτέ δεν θα θεραπευθώ πλήρως, καθώς όποτε μου συμβαίνει κάτι άσχημο ή στρεσογόνο η πρώτη μου αντίδραση είναι να καταφύγω σε ανορεκτικές συμπεριφορές πάλι. Τα τελευταία δύο χρόνια περίπου όμως τα πήγαινα πολύ καλύτερα, το βάρος μου δεν με απασχολούσε σχεδόν καθόλου και αν κάποιες στιγμές ένιωθα να ξανακυλάω, μπορούσα να το ελέγξω. Πριν λίγο καιρό όμως συνάντησα μια γνωστή μου που είχα να δω πολύ καιρό και η οποία θεώρησε καλό να με πληροφορήσει ότι πάχυνα..... (έχω ύψος 1.75 και ζύγιζα περίπου 53 κιλά αλλά όντως είχα παχύνει από την τελευταία φορά που με είχε δει γιατί τότε ήμουν 45 κιλά με το ζόρι...) Δεν την κατηγορώ, γιατί το είπε μάλλον αθώα και άλλωστε δεν ξέρει ότι προσπαθώ να αναρρώσω από ανορεξία, αλλά από τη στιγμή που το είπε, αυτό ήταν... Ξανακύλησα. Τώρα είμαι 48 κιλά και συνεχίζω, το ξέρω ότι είναι λάθος, ότι είναι η αρρώστια που μιλάει και όλα αυτά, αλλά δεν γίνεται να σταματήσω. Τι κάνετε εσείς σ' αυτές τις περιπτώσεις; πώς λογικεύετε τον εαυτό σας; και πώς αντιμετωπίζετε τέτοια σχόλια από την στιγμή που είναι αναπόφευκτα;;;