Νοητικός καταναγκασμός;;

Καλησπέρα συμφορουμήτες! Είμαι 18 ετών και έχω διαγνωσθεί με ΙΨΔ. Από μικρή εμφάνιζα ιδεοληψίες κατά καιρούς, απλά τον τελευταίο καιρό, λόγω κάποιων καταστάσεων, η ΙΨΔ βρίσκεται σε έξαρση. Έχω παρατηρήσει πως πέρα από τις ιδεοληψίες που έχω, οι οποίες μου προκαλούν άγχος και δυσφορία, σχεδόν κάθε μέρα και σχεδόν εμμονικά και ασυνείδητα θα έλεγα, κάνω σενάρια στο μυαλό μου, τα οποία μου προκαλούν θετικά συναισθήματα(χαρά, ενθουσιασμό κλπ.). Θα μου πείτε που είναι το κακό. Ναι, συμφωνώ, όλοι φτιάχνουμε σενάρια που και που, απλά εγώ το κάνω πλέον κάθε μέρα για πολλή ώρα, σαν η μόνη πηγή ευτυχίας μου να είναι αυτά τα σενάρια. Δηλαδή αντί να ζω αυτά που σκέφτομαι, είναι σαν να τα φαντάζομαι ότι τα ζω, σαν να αναζητώ αυτά τα συναισθήματα και μέσα από τη σκέψη έστω να τα βιώνω. Κάπου διάβασα πως αυτό μπορεί να το κάνουν και άτομα με κατάθλιψη ως μηχανισμό αποφυγής των αρνητικών συναισθημάτων. Να σημειώσω πως στο παρελθόν, όταν ήμουν καλύτερα, δεν έκανα κάθε μέρα τέτοια σενάρια, ένιωθα πως είχα έναν πιο ενεργό ρόλο στην ζωή μου. Θα μπορούσε λοιπόν αυτή η συνήθεια, να είναι ένας νοητικός καταναγκασμός που έχω αναπτύξει;;Γνωρίζει κάποιος/α;

Δεν ξέρω αν ονομάζεται έτσι ούτε γιατί συμβαίνει αλλά το έχω κι εγώ από παλιά. Εγώ δεν κάνω μόνο ευχάριστα σενάρια αλλά και αγχωτικά. Έχεις δίκιο ότι είναι μια διαδικασία εσωστρέφειας. Μπορείς να ρωτήσεις τον γιατρό σου που έκανε τη διάγνωση.

Niels, έχεις και συ ΙΨΔ; Όταν λες αγχωτικά σενάρια; Εγώ αναφερόμουν αποκλειστικά σε ευχάριστα σενάρια, που θα μου προξενήσουν ευχάριστα συναισθήματα (τα οποία δεν κρατάνε για πολύ), πέρα από τις ιδεοληψίες, οι οποίες προκαλούν άγχος. Πιστεύω πως έχει σχέση με την ψυχική κατάσταση του ατόμου, όπως είναι και η αναβλητικότητα ένα πράγμα, όπου το άτομο προσπαθεί μέσα από αυτή να αποφύγει το άγχος που νιώθει.

Ναι, το κατάλαβα ότι αναφερθηκες μόνο σε ευχάριστα σενάρια. Νομίζω πως οι ιδεοληψίες μοιάζουν με αγχωτικά σενάρια αλλά διαφέρουν σε ένταση, τις βιώνουμε πιο έντονα, μας δημιουργούν πίεση. Γενικά οι ψυχίατροι με τους οποίους έχω κάνει ψυχοθεραπεία αποφεύγουν τις διαγνώσεις και ενώ στην αρχή έψαχνα με αγωνία μια διάγνωση με τα χρόνια κατάλαβα ότι είχαν δίκιο, ότι μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, να σε περιορίσει ενδεχομένως, να σε θυματοποιησει κλπ. Έτσι τουλάχιστον το σκέφτομαι εγώ. Από κει και πέρα νομίζω ότι κατά καιρούς με διαφορετικό βαθμό έντασης αντιμετωπίζω αγχος με στοιχεία ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής και κατάθλιψη...σε γενικές γραμμές δεν έχω αναβλητικοτητα, μόνο όταν κάτι με δυσκολεύει ή δεν είναι καθαρή η επιθυμία μου γι' αυτό.

Κι εγώ για μια περίοδο πριν κοιμηθώ έπρεπε να κάτσω να ξαπλώσω και να κάνω ευχάριστα σενάρια. Αυτό έγινε ρουτίνα σε σημείο που ήθελα να ξαπλώνω για να κοιμηθώ περισσότερο από το συνηθισμένο γιατί ήταν κάτι που μου έφερνε "ζεστασιά".

ψαξε για το maladaptive daydreaming.

Ναι, δεν έχεις άδικο, όντως οι διαγνώσεις πολλές φορές στιγματίζουν το άτομο ή ίσως να μειώνουν και το κίνητρο του προς την θεραπεία.

End_of_an_era, αυτό το κάνεις δηλαδή μόνο κάθε βράδυ πριν ξαπλώσεις; Ή πιάνεις τον εαυτό σου και στη διάρκεια της μέρας να κάνει ευχάριστα σενάρια;

RiddlingMan, ευχαριστώ για την ενημέρωση, θα το ψάξω!

Κάποιες φορές το κάνω και μέσα στην ημέρα, αλλά κυρίως είναι με σκοπό να χαλαρώσω. Βέβαια πια δεν είμαι και στα καλύτερά μου και δεν το κάνω. Νομίζω η επανάληψη μιας συνήθειας δημιουργεί μια ρουτίνα και σε έναν ψυχαναγκαστικό , όπως εμείς, δημιουργεί μια οικειότητα και για αυτό αποζητάμε την επανάληψη αυτής.

Εγώ δεν το ελέγχω, το κάνω σαν μια παρόρμηση. Ισχύει αυτό που λες με την οικειότητα και την ασφάλεια και πιστεύω πως γι' αυτό γίνεται κιόλας. Είναι σαν μια προσπάθεια φυγής και ελέγχου. Δημιουργούμε σκέψεις που μας προξενούν θετικά συναισθήματα (όπως είπες κι εσύ πιο πάνω, πως το βράδυ πριν ξαπλώσεις κάνεις ευχάριστα σενάρια γιατί έτσι νιώθεις ζεστασιά) για να αποφύγουμε τις σκέψεις που μας προκαλούν τα αρνητικά συναισθήματα (ίσως επειδή νιώθεις μοναξιά ή φοβάσαι το σκοτάδι και αντί να αποδεχτείς το αρνητικό συναίσθημα, προσπαθείς με αυτόν τον τρόπο να το αποφύγεις), έτσι το σκέφτομαι...Άρα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας καταναγκασμός;

Αν το να προσπαθήσεις συνειδητά για κάποιες μέρες να μην κάνεις αυτές τις ευχάριστες σκέψεις και δεις πως είσαι δυσλειτουργική ή σου προκαλεί εκνευρισμό/άγχος, πιστεύω πως ναι, είναι καταναγκασμός.

Quote:

---

Originally Posted by Insomnia96

Καλησπέρα συμφορουμήτες! Είμαι 18 ετών και έχω διαγνωσθεί με ΙΨΔ. Από μικρή εμφάνιζα ιδεοληψίες κατά καιρούς, απλά τον τελευταίο καιρό, λόγω κάποιων καταστάσεων, η ΙΨΔ βρίσκεται σε έξαρση. Έχω παρατηρήσει πως πέρα από τις ιδεοληψίες που έχω, οι οποίες μου προκαλούν άγχος και δυσφορία, σχεδόν κάθε μέρα και σχεδόν εμμονικά και ασυνείδητα θα έλεγα, κάνω σενάρια στο μυαλό μου, τα οποία μου προκαλούν θετικά συναισθήματα(χαρά, ενθουσιασμό κλπ.). Θα μου πείτε που είναι το κακό. Ναι, συμφωνώ, όλοι φτιάχνουμε σενάρια που και που, απλά εγώ το κάνω πλέον κάθε μέρα για πολλή ώρα, σαν η μόνη πηγή ευτυχίας μου να είναι αυτά τα σενάρια. Δηλαδή αντί να ζω αυτά που σκέφτομαι, είναι σαν να τα φαντάζομαι ότι τα ζω, σαν να αναζητώ αυτά τα συναισθήματα και μέσα από τη σκέψη έστω να τα βιώνω. Κάπου διάβασα πως αυτό μπορεί να το κάνουν και άτομα με κατάθλιψη ως μηχανισμό αποφυγής των αρνητικών συναισθημάτων. Να σημειώσω πως στο παρελθόν, όταν ήμουν καλύτερα, δεν έκανα κάθε μέρα τέτοια σενάρια, ένιωθα πως είχα έναν πιο ενεργό ρόλο στην ζωή μου. Θα μπορούσε λοιπόν αυτή η συνήθεια, να είναι ένας νοητικός καταναγκασμός που έχω αναπτύξει;;Γνωρίζει κάποιος/α;

---

Ναι ειναι μια τακτικη που ακολουθειται απο ψυχοθεραπευτες σε καταθλιπτικες περιπτωσεις .

Ειναι ασκηση κατα κυριο λογο που δινεται στον ασθενη απο τον θεραπευτη.Προσπαθει να κατευθύνει εκεινος το μυαλο του ωστε οταν εχει αρνητικες σκεψεις να τις αντριστρεφει σε θετικες ωστε να αποφευγει να σωματοποιεί ολο αυτο .
Ετσι μπορεις να αντιμετωπισεις ενδεχομενες κρισεις πανικου που προερχονται απο τον αρνητισμο ολως αυτων των σκέψεων ,αγχος και γενικα καταστασεις που σε οδηγουν σε καταθλιπτικα επεισοδεια .
Στην αρχη γινεται καταναγκαστηκα και οσο περναει ο καιρος σκοπος ολου αυτου ειναι να ¨εκπαιδευτή ¨το μυαλο να αντιστρεφει αρνητικες σκεψεις σε θετικες ωστε να υπαρχει και η αντιστοιχη επιρροη επανω μας .

Ειναι μια συστηματική καθημερινή ρουτινα η οποια αν καταφέρεις να την εφαρμοσεις σου προσφερει μεγαλη ανακούφιση κατραχην απο τα σωματοποιημενα συπτωματα που επιφερουν οι αρνητικες σκεψεις και κατ επεκταση και στην μετέπειτα εξελιξη της καθημερινοτητας σου που αρχικά επηρεαζοταν σε μεγιστο βαθμο απο αυτές.

Ειναι ενας υγειής τρόπος να αλλάξεις τις νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου, να διακόψεις τις αρνητικές σκέψεις και να σταματήσεις την έκκριση ορμονών του άγχους. Το σώμα σου, σου δείχνει τον τρόπο.