Εμένα άραγε, μ'αγαπαει κανεις?
...σήμερα το σκεφτομουν στην ατελειωτη περισυλλογη των διακοπων. ποση απορριψη ακομη να δεχτω? μηνυματα που δεν απαντιουνται ποτε, αρνητικα τηλεφωνηματα, εξαφανισμοι, λογια ψευτικα, φιλια διχως νοημα, αγκαλιες χωρις αξια. περα απο τους γονεις μου κανεις. μαλλον ειμαι καταραμενπ να ειμαι μονη. για παντα μονη. νιωθω οτι ποτε δε θα χαμογελασω με την ψυχη μου, ποτε δε θα θελησει κανεις να μου πιασει το χερι, ειμαι φαινεται για ολους πολυ περιεργη. ποση απεραντη μοναξια και ποσα δακρυα. το να ζω με κουραζει. μακαρι το τελος να ηταν κοντα. μακαρι να μην υπηρχε αυριο.