Δεν μπορώ να την ξεπεράσω

Καλησπέρα σε όλους. Την γνώρισα πριν 6 χρόνια εγώ 22 κι εκείνη 19.. Ερωτευτήκαμε και αγαπηθηκαμε παράφορα, είχαμε τρομερή επικοινωνία ήταν και για τους 2 η πρώτη ολοκληρωμένη σχέση.. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έφυγα για μεταπτυχιακό στην Αγγλία το οποίο δεν μου άρεσε και μου έριξε τη ψυχολογία οπότε άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα προβλήματα. Μετά πήγα στρατό οπότε και χωρίσαμε. Είχα φτάσει στα όρια της κατάθλιψης, επισκέφθηκα ψυχολόγο.. Μετά από περίπου 9 μήνες έγινε μια επανασύνδεση η οποία διήρκησε 2 μήνες και μετά προχωρησα σε μια άλλη σχέση για 4 μήνες αλλά την άφησα γιατί σκεφτόμουν ακόμη εκείνη.. Ποτέ δεν χαθήκαμε και τον περασμένο Μάρτιο μιλούσαμε περισσότερο με αποτέλεσμα τον Σεπτέμβριο να βρεθούμε και να υπάρχει πάλι επανασύνδεση που πάλι κατέληξε αδοξα γιατί έφυγε. Το θέμα είναι ότι μου είπε πως δεν είμαι το ιδανικό ταίρι για εκείνη σε αντίθεση με μένα που τη θεωρώ ως τον άνθρωπο της ζωής μου (δεν ξέρω αν το εννοεί ή το λέει από αντίδραση) Επίσης να σημειωθεί ότι ο κύριος λόγος που απομακρύνεται είναι ότι δεν αντέχει την πίεση και τη γκρίνια σε ελάχιστο βαθμό, καταστάσεις που προσπαθησα να τα βελτιώσω για να είμαστε πάλι μαζί.. Το ερώτημα είναι ότι θέλω να μην την σκέφτομαι πια γιατί μου κάνει κακό η απουσία της, ότι μου λείπει και ότι δεν μπορώ να ερωτευτώ κάποια άλλη. Είμαι ένας κλειστός άνθρωπος που δύσκολα ανοίγεται και σε εκείνη ανοίχτηκα εντελώς. Πιστεύετε ότι μπορώ να την ξεπεράσω και αν ναι με ποιο τρόπο;

Χρόνος..
Ζήσε τον χωρισμό.. Όλα τα στάδια.. Και ο χρόνος να σε βοηθήσει..
Θα πρέπει όμως να επικεντρωθείς σε ένα κομμάτι που ανάφερες. Την συμπεριφορά που είχες απέναντι της. Δείχνει άτομο με ανασφάλειες.. Ίσως αυτό πρέπει να δουλέψεις. Πρώτα για σένα και μετά για να μην "καταπιέζεις" τους άλλους. Όταν βρισκόμαστε σε μια σχέση ποτέ δε γκρεμομαστε από αυτήν..παντα να είσαι έτοιμος να της γυρίσεις την πλάτη. Μόνο έτσι θα κρατήσεις την σχέση.. Όταν ο άλλος νιώσει ότι δεν μπορείς χωρίς αυτόν.. Πάει το πουλάκι.. Ψόφησε..

Φίλους έχεις;

Έχω φίλους αλλά εκείνη εν τέλει ήταν η καλύτερη.. Το θέμα δεν είναι ο χωρισμός.. Τον έζησα το 2016 και από τότε το έχουμε προσπαθήσει ξανά 2 φορές χωρίς επιτυχία.. Ίσως αυτή του Σεπτεμβρίου να ήταν και η τελική. Το θέμα είναι ότι εδώ και 3 χρόνια δεν μπορώ να την ξεπεράσω οριστικά, είναι σαν μια μόνιμη ανοικτή πληγή που προσπαθεί να κλείσει αλλά δεν.. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου και δεν μπορώ

Θέλει χρόνο.. Και όχι μόνο. Όσο κανεις πισωγυρισματα και μιλάτε δεν θα την ξεπεράσεις ποτέ. Πρέπει να κόψεις κάθε επαφή..

Όλα τα πράγματα έχουν μία αρχή, μία μέση και ένα τέλος. Ως φαίνεται η σχέση αυτή έχει τελειώσει, παρε το και 'συ απόφαση και προχώρα. Μην ξεχνάς εδώ είμαστε κατά τύχη, κι'οχι επειδή το θέλει ο (Ιεχωβά ή κάποιος άλλος) Θεός. Να θεωρείς ευλογία ότι υπάρχεις και γυναίκα θα βρείς, γεμάτος είναι ο τόπος. Μπορεί η επόμενη να είναι καλύτερη της προηγούμενης. Δεν υπάρχει ''κάρμα'' ή ''γραφτό'' ή ''αδελφή ψυχή''.... όλα είναι θέμα πιθανοτήτων. Βρήκες κάποια σου ταίριαξε απλά η σχέση δεν προχώρησε... η νέα σχέση ίσως είναι καλύτερη εκείνης δεν το ξέρεις, δεν χάνεις όμως και τίποτα να δοκιμάσεις. Μην κολλάς, το νερό που μένει ακίνητο λιμνάζει και γίνεται βούρκος, ενώ το νερό που κινείται είναι πάντα καθαρό και διαυγές.
''Να ρέεις σαν το Νερό φίλε μου''(Μπρους Λή)
Αυτά Yoko

Σας ευχαριστώ. Δεν έχω πρόβλημα να δοκιμάσω, έχω δοκιμάσει άλλη σχέση αλλά αισθανόμουν ότι απλώς ήμουν για να είμαι.. Ένοιωθα άδειος μέσα μου και γέμιζα το κενό και τις ώρες με κάποιον άλλον άνθρωπο. Μόνο με εκείνη ήμουν ψυχολογικά ολοκληρωμένος.. Πριν ήμουν ένας άλλος άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερα αισθήματα

φιλε μου σε καταλαβαινω απολυτα, γνωριζω πως ειναι να εισαι συναισθηματικα κολλημενος και να μην μπορεις να προχωρησεις!!! πιστευω οτι ολη την ωρα το μυαλο σου τρυγυρναει εκει... νοιωθεις πονο μοναξια και τιποτα δεν μπορει να σε γεμισει....

Quote:

---

Originally Posted by Pan29

Σας ευχαριστώ. Δεν έχω πρόβλημα να δοκιμάσω, έχω δοκιμάσει άλλη σχέση αλλά αισθανόμουν ότι απλώς ήμουν για να είμαι.. Ένοιωθα άδειος μέσα μου και γέμιζα το κενό και τις ώρες με κάποιον άλλον άνθρωπο. Μόνο με εκείνη ήμουν ψυχολογικά ολοκληρωμένος.. Πριν ήμουν ένας άλλος άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερα αισθήματα

---

Λογικο ομως να μην πετυχει μια σχεση οταν το μυαλο σου ειναι αλλου.Δεν ηταν η δοκιμη το προβλημα,η στιγμη που την εκανες ηταν.Αφου περιμενεις αλλους ανθρωπους να συμπληρωσουν τα δικα σου κενα πως θα καταφερεις αυριο μεθαυριο να κανεις μια ισοτιμη σχεση;;Αφου εσυ εχεις κενα,θα ψαχνεις παντα καποιον να τα συμπληρωνει...ποσο ισοτιμη μπορει να ειναι μια τετοια σχεση;;Δεν υπαρχουν ανθρωποι χωρις αισθηματα εκτος απο τους ψυχοπαθεις.

Quote:

---

Originally Posted by Pan29

Έχω φίλους αλλά εκείνη εν τέλει ήταν η καλύτερη.. Το θέμα δεν είναι ο χωρισμός.. Τον έζησα το 2016 και από τότε το έχουμε προσπαθήσει ξανά 2 φορές χωρίς επιτυχία.. Ίσως αυτή του Σεπτεμβρίου να ήταν και η τελική. Το θέμα είναι ότι εδώ και 3 χρόνια δεν μπορώ να την ξεπεράσω οριστικά, είναι σαν μια μόνιμη ανοικτή πληγή που προσπαθεί να κλείσει αλλά δεν.. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου και δεν μπορώ

---

δεν ειναι εδω και τρια χρονια, ειναι απο τον σεπτεμβριο.
οπως σου ειπαν, τα πισωγυρισματα ειναι που δεν σε αφηνουν να προχωρησεις. μιλας για ανοιχτη πληγη, αλλα οταν κανεις πισωγυρισματα αποτυχημενα, γυρνας ενα μαχαιρι σε αυτην την πληγη. αν ειχες μεινει στο πριν 3 χρονια, τωρα θα το ειχες ξεπερασει. συνεχισε ηρεμα την ζωη σου χωρις πισωγυρισματα σε αυτην την σχεση και καποτε θα την ξεπερασεις εντελως. αν ομως δεις οτι πραγματικα δεν μπορεις να προχωρησεις και γινεσαι πλεον δυσλειτουργικος στην ζωη σου, θα πρεπει να πας σε ψυχοθεραπευτη για να βοηθηθεις.

Κάποτε έζησα μια παρά πολύ δύσκολη κ καταπιεσμένη σχέση, με πολλές ανασφάλειες,όντως ήμουν πολύ ερωτευμένη έκανα υποχωρήσεις τρελές κ γενικά το έζησα στα άκρα ,δεν ξέρω αν άξιζε η όχι αλλά για να το κάνα τη δεδομένη στιγμή σημαίνει πως άξιζε. Εκεί που θέλω να καταλήξω για να σε βοηθήσω έστω κ στο ελάχιστο αν μπορώ είναι πως με τα χρόνια κατάλαβα πως μια σχέση πρέπει να σε κάνει ευτυχισμένο,να νιώθεις ολοκληρωμένος, ασφαλής χωρίς πολλά πολλά... χωρίς όλα αυτά τα κινηματογραφικά πισωγυρισματα πού ευτυχία κρατάει μια βδομάδα κ φτου κ από την αρχή... Σκέψου πως εκεί έξω βρίσκεται μια κοπέλα που σε θέλει έτσι όπως είσαι κ που μαζί της θα σαι ήρεμος κ ευτυχισμένος. Οι πρώτες αγάπες είναι δυνατές αλλά καλώς ή κακώς σπανίως παντοτινες...δες το σαν ένα κύκλο πού κλείνει , άλλαξε λίγο τόν τρόπο ζωής σου,ζήσε όλα τα στάδια τού χωρισμού με Πόνο νεύρα κ όλα αυτά που σε κάνουν πιο ώριμο για τα επόμενα!

την επαφή που υπάρχει μεταξύ σας (γιατί λες ότι ποτέ δεν χαθήκατε) την επιδιώκεις μόνο εσύ ή και αυτή?

Και οι δύο την επιδιώκουμε.. 2 φορές εκείνη έκανε πρώτη την κίνηση να μου ξαναμιλήσει

Μακάρι να είναι έτσι...