Θυμός και κατηγορίες για τα πάντα
Είχα ξαναδημοσιεύσει εδώ παλιά και ειλικρινά είναι τόσα πολλά που δεν νομίζω ότι μπορώ να τα γράψω όλα... Περιληπτικά ως μια γενικότερη εικόνα του υπόβαθρου να πω πως είναι χειριστικός, με κατηγορεί για τα πάντα, ουδέτερη στάση σημαίνει ότι δεν νοιάζομαι, υποστηρικτική στάση σημαίνει λέω ψέματα, αρνητική στάση σημαίνει είμαι κακιά και άντε γ-. Τίποτα που κάνω δεν είναι σωστό για εκείνον. Εισπράττει αυτά που λέω με τελείως διαφορετικό νόημα από εκείνο που λέω, πάντοτε είμαι λάθος, και ακόμη και όταν δέχομαι την ευθύνη λέει πως λέω ψέματα και πως κρυφά τον κατηγορώ. Με λέει ζώο, άχρηστη, ανίκανη, πως δεν είμαι ικανή να νιώσω τίποτα... πως δεν με νοιάζει τίποτα πέρα από τον εαυτό μου και πως είμαι μία απογοήτευση γιατί ποτέ δεν ξέρω να ακούω και κάνω τους άλλους να νιώθουν χειρότερα. Πολύ θυμός στο να αναφέρω οτιδήποτε για εμένα... "όλα τα κάνεις για εσένα, όλο εσύ εσύ εσύ εσύ". Ενώ σπάνια μιλώ για μένα. Έχω αρχίσει να απορώ για πιθανή ναρκισσιστική διαταραχή.. Ωστόσο, έχω ανυπόφορες ενοχές και άγχος για εκείνον. Είμαι συνεξαρτησιακή και έχω βασίσει όλη μου τη ζωή γύρω από αυτό το άτομο, σε σημείο να παραμελώ ακόμη και τις σωματικές μου ανάγκες (πχ ύπνος) προκειμένου να είμαι διαθέσιμη 24/7. Παράτησα την σχολή, την πρακτική, την δουλειά, τους συγγενείς, τις άλλες παρέες που είχα, όλα. Αν δεν έχω άμεση πρόσβαση στο κινητό, νιώθω πως θα πεθάνω και λιποθυμώ. Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχω ως άτομο πέρα από εκείνον. Δεν ξέρω τι να κάνω. Μου ζητάει να φύγω, πως αν νοιάζομαι θα τον αφήσω, αλλά μου είναι αδύνατον και την μία φορά που έγινε αυτό, έφτασα σε πάρα πολύ άσχημο σημείο.