Θα άξιζε αν ήμουν πάλι μαζί του???
Καλώς σάς βρήκα! Είναι η πρώτη μου φορά που γράφω στην σελίδα. Διάβασα πολλές ιστορίες Κ απαντήσεις και ταυτίστηκα αρκετά ...κάτι με έκανε να νιώσω την ανάγκη να περιγράψω και την δική μου ιστορία θέλοντας να ακούσω αμερόληπτες κουβέντες. Λοιπόν αρχίζω.....
Είμαι 25 ετών και βιώνω έναν πολύ τραγικό χωρισμό. Ήμουν μαζί με τον συνομηλίκο αρραβωνιαστικο μού 8 ολόκληρα χρόνια μέχρι που με χώρισε. Ο λόγος???!!!! Γνώρισα τον πρώην Μου Όταν ήμουν ακόμη στο σχολείο όπου και ξεκίνησε η σχέση μας. Σιγά σιγά δημιουργούνταν πιο δυνατά συναισθήματα....!!!! Έφτασαν οι Πανελλαδικές στις οποίες πέρασα στο ΕΜΠ κάτι που με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενη Κ περήφανη! Επιτέλους" τα κατάφερα "είπα , έπειτα από δύσκολα μαθητικά χρόνια εξαιτίας της απώλειας της μητέρας Μου κάτι που μου στοίχισε πάρα πολλά!!! Ο σύντροφος μου με ενθάρρυνε να πάω στην Σχολή και κρατήσαμε την σχέση από απόσταση για πέντε ολόκληρα χρόνια ! Όταν ήμουν τρίτο έτος ο σύντροφος Μου χάνει τον αδερφό του από τροχαίο !κάτι που στοιχίζει Κ Στους δύο μας Πολλά...τότε ξεκίνησε και η γνωριμία με την οικογένεια του ! Για αρκετό χρόνο η σχέση Μας έχει παγώσει...μνημόσυνα, κηδείες και νεκροταφεία βρίσκονται για ακόμη μία φορά ενεργά στην ζωή μού ! Παρ'όλα αυτά ..Η σχέση μας συνεχίζεται έχοντας όμως θυσιάσει ένα μεγάλο κομμάτι αφοσίωσης από τις σπουδές για να τον στηρίξω στο πένθος του. Δύο χρόνια αργότερα αποφασίζω να γυρίσω πίσω αφήνοντας μικρές εκκρεμότητες με την Σχολή για να επισημοποιηθεί σιγά σιγά η σχέση μας!Εκτός από εκκρεμότητες αφήνω Κ την ευκαιρία να πάω να δουλέψω σε μια εταιρεία!!!Όμως η αγάπη σε τυφλώνει Κ δυστυχώς γυρίζω...να είμαι μαζί του δουλεύοντας στην οικογενειακή επιχείρηση των γονιών του. Εκεί ξεκινούν τα προβλήματα...οι γονείς βιώνουν καθημερινά την απώλεια του γιου τους ξεσπώντας στον σύντροφο μου Αλλά και σε μένα ! Αρκετοί καβγάδες γεννιούνται ανάμεσα μάς κάτι που καθυστερεί τον αρραβώνα Μας ενάμιση χρόνο!!! Ενώ προσπαθούσα να τον πείσω να φύγουμε ή έστω να ενοικιάσουμε άλλου(Γτ σχεδόν εμένα μαζί με τα πεθερικά) Ενώ στην αρχή συμφωνεί έπειτα γυρίζει και μου Λέει ότι Θέλω να τον απομάκρυνω από τους "πονεμενους" γονείς του και να καθίσω να δουλέψω σκληρά να φτιάξουμε το σπιτι μας!υπομενω προσβολές... υπομενω σχολια για την οικογένειά μου η οποία δεν ανακατεύετε πουθενά στην ζωή μου όμως σύμφωνα με τα λεγόμενα αυτών πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι ...να μην κάνω δουλειές στο πατρικό μου Αλλά μόνο στο σπίτι του συντρόφου μού Γτ έχουν "πόνο"!!!μετα την επιστροφή μου ο σύντροφος Μου φεύγει ανά τακτά χρονικά διαστήματα με τον πατέρα τού για άλλη οικογενειακή δουλειά και μένω πίσω με την μητέρα του στην άλλη επιχείρηση. Τα χρήματα που βγάζει Δεν υπάρχουν πουθενά Γτ τα έχουν κατοχυρώσει οι γονείς του κι εμείς ζούμε με την ανάγκη τους !!!παράλληλα,... καβγάδες, υστερίες ,χειρονομίες βίαιες με κάνουν να πέσω σε κατάθλιψη, να χάσω τον εαυτό μου και να παίρνω χάπια ...Κ επιπλέον να με έχουν όλοι Κ στην μπούκα του κανονιου ...Παραδέχομαι πως κάποιες κουβέντες μου και κάποιες συμπεριφορές Μου ήταν απαράδεκτες αλλά η καθημερινή τριβή αυτά φέρνει!!!Η κατάθλιψη ήρθε δυόμιση μήνες μετά τον αρραβώνα έχοντας βιώσει άλλη μία σημαντική απώλεια από την μεριά της δικής μου οικογένειας αυτή την φορά! Πλέον τα πρωινά ξυπνάω δύσκολα όμως αντί για Καλημέρα βλέπω θυμωμένα και επικριτικά πρόσωπα να μου λένε "τι Καλημέρα μωρή λες στις 11" όμως συνεχίζω να τα αγνοώ ελπίζοντας ότι ο αρραβωνιαστικος μού θα με υπερασπίζεται ...όμως Όχι γίνεται ένα με αυτούς αποκαλώντας με "ψυχασθενη" Κ να πάρω τα χάπια μου !από την δουλειά δεν έχω σταματήσει Ούτε μέρα Ενώ παράλληλα βρίσκω δουλειές με σαμποτάρουν ανελλιπώς...Ενώ είχα πυγμή και δυναμισμό βρίσκομαι ανήμπορη αδύνατη απελπισμένη Και δυστυχισμένη με μόνη παρηγοριά τον σύντροφο Μού Κ τα όνειρα Γ δικό μας σπίτι λες και είναι σωτήρια Μας!κλαίω κάθε βράδυ νιώθω να πνίγομαι Κ Ο αρραβώνας και η κοινωνία με κρατάει εκεί!!!μέχρι που 2 μήνες πριν... δύο μέρες Μετά τα γενέθλια μου γυρίζω από μια κηδεία που είχα πάει ταξίδι και ο σύντροφος Μου, μου ανακοινώνει ότι χωρίζουμε Και ότι έχω τελειώσει !τρελαίνομαι #!!Δεν έχω κλέψει δεν έχω απατήσει δεν έχω κάνει ρεζίλι κανέναν κι όμως στέκονται όλοι τους Κ μού δείχνουν την πόρτα !!!την άλλη μέρα με βάζει να μαζέψω τα πράγματα μου Κ να φύγω ...με αφήνει με το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου του σπιτιού Μου κ φεύγει.... Ένα μήνα υποφέρω...όλοι τρέχουν κατά πάνω Μου κ κλαίνε μαζί Μου...μου δίνουν ένα σωρό ηρεμιστικά Γ να κοιμάμαι και να ηρεμώ Ενώ αυτός βγαίνει με φίλους περνάει καλά ή έτσι δείχνει. Ερχεται ομως το κερασακι στην τούρτα...μου ζηταει το δαχτυλιδι των αρραβώνων πίσω!!!θα του το επεστρεφα αλλα είχα την ελπίδα μην ξαναγυρήσει και .......!!!!! Σιγά σιγά μετα απο αυτο αρχίζω και συνέρχομαι , ψαχνω για δουλειά αλλά παράλληλα σκέφτομαι πολύ σοβαρα να κανω αίτηση για μεταπτυχιακό και τελικά το αποφασίζω. Ενα μήνα πριν αποφασίζω να βγώ με κάποιον για ενα καφέ που τελικα αρχιζει να μου αρεσει και βλέπω πως νιωθω εντελως διαφορετική μαζι του οποτε η συχνότητα των συναντήσεων αυξάνεται.....Εκεί είναι που εισβάλει στην ζωη μου ο πρωην μου ο οποιος με κράζει παντου λέγοντάς με Π***α επειδή βγήκα με άλλον ένα μήνα μετά τον χωρισμό μας,οτι δεν τον αγάπησα ποτέ και ότι θα γυρνούσε σε μένα αν δεν ειχα προχωρησει "τόσο γρήγορα".Μεσα σε όλα αυτά κρίνει το παιδι που βγαίνω λεγοντας μου (ναι υπηρξε μια μινι επικοινωνία)''τι θα σου προσφερει αυτός""εγω σε είχα βασίλισσα με την δουλεια σου το αμαξι σου τα λεφτά σου"! Αυτό που με απασχολεί είναι αν όντως θα γυρνούσε???Και αν γυρνούσε και τον δεχομουν θα είχα υπογράψει την θανατική μου καταδίκη????
