Φιλοι που δεν υπαρχουν....
Καλησπέρα σε όλους....θέλω να μοιραστώ ενα πρόβλημά μου το οποίο με βασανίζει τον τελευταίο καιρό.Είμαι 31 χρονών και δεν έχω φίλους,και ο λόγος είναι οτι είχα μια μακρόχρονη σχέση στην οποία αφοσιώθηκα και σιγά σιγά με εγκατέλειψαν οι φίλοι γιατί και γω δε φέρθηκα σωστά.Τους παράτησα και με παράτησαν.Συνέχεια είχα την άρνηση μέσα μου,τους απομάκρυνα.Οποτε βρισκόμουν έκανα το λάθος να λέω τα προβλήματα της σχέσης μου,οπου αυτο κατάντησε βαρετό και μάλλον δικαιολογημένα με παράτησαν.Γκρίνια,μιζέρια και όλα τα σχετικά....Έκανα προσπάθεια ξανά να επικοινωνήσω,να προτήνω μια έξοδο,ενα καφέ, αλλα μάταια...Πλεον δεν θέλει κανεις και τους λόγους τους ξέρω.Στεναχωριέμαι και λυπάμαι για την κατάντια αυτη,και δε μπορω να κανω τιποτα.Να ξεκινησω να ψαχνω φιλους...δε ξερω αν ειναι εφικτο,και λογω ηλικιας κτλ.Επισης δεν δουλευω για να πω θα κανω φιλους στη δουλεια...ψαχνω αρκετους μηνες αλλα δεν βρηκα ακομα και λογω κρισης ειναι δυσκολα τα πραγματα.Νιωθω παρα πολυ ασχημα,ενα τεραστιο κενο και ειμαι πολυ απαισιοδοξη.Νιωθω μοναξια.....Μια συμβουλη, μια γνωμη θα ηταν πολυτιμη για μενα...Συγνωμη αν σας κουρασα με το μεγαλο post