Τι είναι η Κοινωνικοποίηση;

Δεν είναι μία διαδικασία που θέτει ως στόχο την αποδοχή ενός ατόμου ότι είναι μέρος μίας κοινωνίας, καθώς και την εσωτερίκευση όλων των κανόνων, ρόλων και τελικά απαιτήσεων/προδιαγραφών;
Ως τέτοια διαδικασία, γιατί ένας άνθρωπος οφείλει να είναι κοινωνικός; Θεωρώ πως ένας υγιής άνθρωπος είναι αντικοινωνικός στην εποχή που διανύουμε, καθώς και υποτελή, άρρωστο, όποιον έχει αφήσει την Κοινωνία ως θεσμό να εισβάλλει μέσα του τόσο δραστικά που να τον έχει καθυποτάξει και τελικά υποχρεώσει να ασπαστεί τα ιδεώδη της.
Να φοβάσαι όταν μέσα στο σύνολο νιώθεις τέλεια, καθώς αυτό θα σημαίνει την πλήρη σου ένταξη και αποδοχή ότι είσαι το ιδανικό εργαλείο.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι υγιής μέσα σε μια αρρωστημένη κοινωνία;

Αλλά μη θάψεις την ελπίδα!

Η ελπίδα είναι η μόνη που έμεινε μέσα στο κουτί της Πανδώρας

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0...8E%CF%81%CE%B1

εγω προσωπικα δεν δινω σημασια στην κοινωνια . να αποδεχτει αυτη εμενα.

Η ελπίδα κάλλιστα, και το κάνει τις περισσότερες φορές, μπορεί να δρα ως ανασταλτικός παράγοντας για δράση ή κινητοποίηση. Γιατί να την θέλω σε αυτή την περίπτωση; Γιατί έτσι; Δεν με αφορούν τα γιατί έτσι καθενός.

Η ελπίδα δίνει ώθηση για δράση

Η ελπίδα είναι κινητήριος δύναμη

Η ελπίδα αναπτερώνει το ηθικό

Νομίζω πως πρέπει να υπάρχουν όρια
Ναι μεν να είσαι κοινωνικός.....να συμμετέχεις....να είσαι μέρος του συνόλου ,να προσφέρεις στη κοινωνία ...να συμβιβαστείς να ασπαστείς κάποια βασικά ιδεώδη και κανόνες ώστε να μπορείς να συνυπαρξεις και από εκεί και πέρα να κάνεις τη ζωή σου και να βρεις άτομα που θα σε νιώθουν η τουλάχιστον θα μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους

Η αλήθεια βέβαια είναι πως αν δεν είσαι ίδιος με το ολον μπορεί να πεταχτείς στην άκρη....αλλα έχεις και μια προσωπικότητα δε μπορείς σαν γιδι πάντα να πηγαίνεις με το μαντρί....απλα πρέπει να ξέρεις ποτέ θα χρειαστεί να συμβιβαστείς με τις αξίες τους

απο την αλλη με τα ψυχοφαρμακα και την ζωη που κανω νιωθω οτι ειμαι βαρος στην κοινωνια γιατι κανενας δεν μου μιλαει... ολοι προχωρουν.. και επισης ειμαι βαρος στην οικογενεια μου.. πηγαινει η μανα μου για αγροτικες εργασιες και ερχετε στο σπιτι λιωμα... δεν μου αρεσει ολο αυτο.. δεν ξερω τι να κανω... δουλεια δεν υπαρχει..
καμια βοηθεια?

και τις παιρνω τις μανα μου τα λεφτα.
για τσιγαρα καφεδες βενζινη.
μου μαγειρευει ολα αυτα. κανει τα παντα και εγω δεν κανω τιποτα........
ντροπη μου .... φοβαμαι οτι θα με τιμωρισει ο θεος............