ΦΟΒΟΣ-ΠΑΝΙΚΟΣ

Καλημερα σε ολους...χρονια πολλα και καλη χρονια με υγεια!!!Εδω και 3 χρονια περιπου εχω προβλημα νοσοφοβειας.Τρεχω συνεχεια σε γιατρους εχω κανει παρα πολλες εξετασεις και καθε φορα παιρνω την ιδια απαντηση,δεν εχεις τπτ εισαι απολυτα υγιεις.Τις τελευταιες 3 μερες εχω εντονες ζαλαδες,ασταθεια καμια φορα πονοκεφαλο και ταση για εμετο.Εχω κανει 2 φορες αξονικη στο κεφαλι(η τελευταια μαλιστα τον σεπτεμβρη),χωρις να δειξουν τπτ.Η εμμονη ομως και ο φοβος δε λενε να φυγουν,νομιζω πως εχω κατι κακο στο κεφαλι, ενω ξερω πως οι εξετασεις ηταν καθαρες.Εχω κανει διαφορους συνδιασμους φαρμακων αυτα τα χρονια,αυτη που κανω εδω και 4 βδομαδες ειναι 2 seroxat το πρωι και μισο remeron πριν πεσω για υπνο.Σας παρακαλω πεστε μου τι αλλο μπορω να κανω μπας και ηρεμησω!Υπαρχει περιπτωση να εχω κατι μετα απο τοσες εξετασεις?

ax μινα μου πρςτοχρονιατικα...να σταματησεις να το ψαχνεις..πιστεψε με επειδη το χω περασει,δεν ειναι τιποτα.μην μπαινεις σε αυτο το τρυπακι γιατι μετα αντε να βγεις..
πεσε κοιμησου,ευχαριστησου την πρωτη μερα του χρονου και μην το ψυριζεις το θεμα.
προσπαθησε καθε φορα που σου ρχονται αυτες οι κακιες οι σκεψεις να τις διωξεις..
καλη χρονια!!

Quote:

---

προσπαθησε καθε φορα που σου ρχονται αυτες οι κακιες οι σκεψεις να τις διωξεις...

---

Η δική μου γνώμη Μίνα είναι να μην τις διώξεις! Κράτα τες. Συγκεντρωνόμαστε κάπου. Και τότε η σκέψη συγκεντρώνεται σε αυτό. Και μετά η σκέψη πάει κάπου αλλού. Αν προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την σκέψη στο ίδιο πράγμα, η σκέψη θα συνεχίσει να πηγαίνει αλλού. Και έτσι να πηγαινοέρχεται σε αυτό που συγκεντρωνόμαστε και σε αυτό που πηγαίνει. Έτσι η σκέψη δεν παραμένει ελεύθερη και υπάρχει σύγχιση.

Quote:

---

Originally posted by John11

Quote:

---

προσπαθησε καθε φορα που σου ρχονται αυτες οι κακιες οι σκεψεις να τις διωξεις...

---

Η δική μου γνώμη Μίνα είναι να μην τις διώξεις! Κράτα τες. Συγκεντρωνόμαστε κάπου. Και τότε η σκέψη συγκεντρώνεται σε αυτό. Και μετά η σκέψη πάει κάπου αλλού. Αν προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την σκέψη στο ίδιο πράγμα, η σκέψη θα συνεχίσει να πηγαίνει αλλού. Και έτσι να πηγαινοέρχεται σε αυτό που συγκεντρωνόμαστε και σε αυτό που πηγαίνει. Έτσι η σκέψη δεν παραμένει ελεύθερη και υπάρχει σύγχιση.

---

αν ο ψυχολογος μου μου ειπε κατι και με βοηθησε οσο τιποτα αλλο, ηταν αυτο που εσυ ακυρωνεις...

Αυτό που συνήθως βοηθά, είναι να προσπαθήσεις να μην ασχολείσαι με αυτές τις σκέψεις, αλλά να συγκεντρωθείς σε κάτι άλλο που απαιτεί την προσοχή σου. Επίσης και αυτό που λέει η melene, δηλαδή κυριολεκτικά να \'διώξεις\' τις σκέψεις αυτές, μπορεί να βοηθήσει, αλλά χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι είναι μόνο σκέψεις, δικές σου σκέψεις και τίποτα παραπάνω.

Αν τα συμπτώματα σε ενοχλούν, δοκίμασε πρώτα να δώσεις μια απλή εξήγηση, αντί να πηγαίνει το μυαλό σου στο χειρότερο: σκέψου τα πραγματικά γεγονότα της ημέρας και προσπάθησε να συνδέσεις τα συμπτώματα σου με αυτά, για παράδειγμα \' ζαλίζομαι επειδή...δεν κοιμήθηκα καλά...δεν έφαγα καλά...κουράστηκα στη δουλειά...\' κλπ.

Το βέβαιο είναι ότι έχεις \'κάτι\' στο κεφάλι σου και αυτό ονομάζεται άγχος. Από μόνο του είναι υπεραρκετό για να παράγει τα συμπτώματα που περιγράφεις και δεν σε αφήνει να χρησιμοποιήσεις την απλή λογική, έτσι κάτι που έχει πολύ μικρές πιθανότητες να συμβαίνει στο μυαλό σου γίνεται σχεδόν βέβαιο. Εκτός από τα φάρμακα έχεις απευθυνθεί σε ψυχολόγο ποτέ, έχεις κάνει ψυχοθεραπεία?

Quote:

---

αν ο ψυχολογος μου μου ειπε κατι και με βοηθησε οσο τιποτα αλλο, ηταν αυτο που εσυ ακυρωνεις...

---

Δεν μπορώ να ακυρώσω κάτι που, όπως λες, σε βοηθά, επομένως στην πράξη \"δουλεύει\".
Σε εμένα με τη δική μου αντίληψη \"δουλεύει\" αυτό που έγραψα. Αλλά δεν έχουν σημασία τα λόγια, η πράξη και το αποτέλεσμα είναι αυτό που έχει σημασία.

Θέλω να κάνω και μια πιο αναλυτική περιγραφή αυτού που είπα προηγούμενα, για καλύτερη κατανόηση.
Ας υποθέσουμε ότι διαβάζουμε κάτι και η προσοχή μας είναι σε αυτό. Τότε κάθεται ένα πουλί έξω από το παράθυρο και η προσοχή μας οδηγείται στο πουλί. Εμείς τότε προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στο βιβλίο. Αλλά το μυαλό \"πετά\" και έξω στο πουλί. Εμείς συγκεντρωνόμαστε περισσότερο στο βιβλίο. Αλλά η προσοχή μας δεν παραμένει στο βιβλίο, στέφεται και στο πουλί έξω από το παράθυρο.
Τι κάνουμε τότε. Η προσοχή μας πάντα αποσπάται και σε κάτι άλλο. Δεν μπορούμε να τη συνγκεντρώσουμε εκεί που θέλουμε. Και η προσοχή μας διασπάται μια στο βιβλίο και μια στο πουλί. Στην περίπτωση αυτή, είναι καλύτερα να σταματήσουμε για λίγο και να παρατηρήσουμε το πουλί. Έτσι μετά η προσοχή μας θα είναι περισσότερο \"ελεύθερη\" να συγκεντρωθεί και στο βιβλίο.
Και όταν η προσοχή μας είναι περισσότερο \"ελεύθερη\" γίνεται περισσότερο διαυγής.
Δεν είναι απαραίτητο η προσοχή μας να απομακρυνθεί εντελώς από το βιβλίο, στο βιβλίο θέλουμε να συγκεντρωθούμε. Απλά ας την αφήσουμε λίγο πιο ελεύθερη. Το πόσο πιο ελεύθερη εξαρτάται από τις ανάγκες. Δεν έχει σημασία να πούμε 1 λεπτό ή μισό-μισό, εξαρτάται από την ανάγκη για να υπάρχει ισορροπία και όχι πίεση στην κατεύθυνση που κοιτάμε.

λολολ...πολυ σωστη σκεψη...ξερεισ ομωσ πολυσ κοσμοσ κυνδυνευει να χαζεψει με το πουλι..να το χρησιμοποιησει σαν δικαιολογια και να μην ξαναγυρισει στο βιβλιο..

\'\'Το πόσο πιο ελεύθερη εξαρτάται από τις ανάγκες\'\' ή απο τισ υποχρεωσεισ πχ στο πανεπιστιμιο...ανωτερα βια δηλαδη...
μπορουμε επισεισ να ανοιξουμε το παραθυρο και το πουλι να φοβηθει και να φυγει...

αλλα εξακολουθω να προτιμω την πρωτη εκδοχη σου:)

Το θεμα την Μινασ δεν ειναι αυλο ή φιλοσοφικο αλλα ουσιαστικο ...μακαρι Μινα μου..τα παιδια που εχουν περασει απο εκει..να σε βοηθησουν...εγω που ειμαι στην απ εξω θα σου συνιστουσα...\'\'συμπληρωματ� �κεσ θεραπειεσ..\'\'που κανουν παντα καλο στην ψυχικη μασ υγεια...

οπωσ περισσοτερη παραμονη στην φυση..εκδρομεσ...ηρεμια..δασ� �σ.. η φυση αυτοθεραπευεται..και θεραπευει και εμασ..
και ισωσ...διαλογισμο...ή γιογκα...χαλαρωνει πολυ...η ιαματικα λουτρα..(ψυχοσωματικη ηρεμια)...επαφη με ζωα..υππασια...η ακομη και κολυμβιση...κανει επισεισ πολυ καλο.....

καλη σου δυναμη Μινα μου..ολα θα πανε καλα..θα δεισ!

Και εγώ θα συμφωνήσω με τον John11. Ο πιο σίγουρος τρόπος να \"δουλέψω\" φοβίες είναι να τις μεταφέρω από την ονειρώδης, ημι-φωτισμένη και άγνωστη περιοχή της ψυχής, στο συνειδητό. Τις \"φωτίζω\" με σκέψεις. Συνειδητά. Συγκεντρώνομαι λοιπόν στις φοβίες και σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθώ να τις αποφύγω. Τρικς του στυλ \"έλα μωρέ, όλα στο μυαλό είναι\" σε εμένα δεν πιάνουν. Μετά από μερικά λεπτά ζωντανών σκέψεων για αυτές τις φοβίες, όχι απλά έχουν εξαφανιστεί. Θα έλεγα ότι μεταμορφώνονται σε μια δημιουργική δύναμη που φτιάχνει τη διάθεση για το υπόλοιπο της ημέρας μου. :)

Καλησπέρα, εδω και 3 μέρες με έπιασαν για πρώτη φορά κρίσεις πανικού και αύριο εχω ραντεβού με ψυχίατρο για να κανουμε κουβέντα για τις φοβίες μου! Μου έχει κολλήσει τελευταία, η ιδέα οτι όλος ο κόσμος είναι ψεύτικος και οτι παίζεται ενα παιχνίδι γύρω μου και όλοι με δουλεύουν και δεν υπάρχουν. (Η αλήθεια είναι οτι με επηρέασε το σενάριο της ταινίας μάτριξ) Το ξέρω οτι δεν ισχύει αυτο και οτι όλος ο κόσμος υπαρχει οπως εγώ, αλλα μου έχει μείνει η ιδέα και τα σκάλωμα και μου επέρχεται το έντονο άγχος και ο φόβος και το τρέμουλο και το μούδιασμα! υπάρχει τρόπος να καταφέρεις να διώξεις μια σκέψη απο το μυαλό σου? να την μπλοκάρεις? Αν κάποιος ξέρει κάτι, θα χαρώ να με βοηθήσει! :)

Καλη χρονια σε ολους, χωρις προβληματα, αν ειναι δυνατον. Σε οτι αφορα το θεμα μας, και εγω απο καιρο ειχα (και εχω ακομα αλλα σε ελαφροτερο βαθμο), κρισεις αγχους, αφου ο πανικος μαλλον με εγκατελειψε. Ειμαι με effexor 150mg (αλλαξα προ μηνος το entact που δεν ειχε τα απαιτουμενα αποτελεσματα), περιπου ενα μηνα, και με την 150ρα δοση γυρω στις 15 μερες. Αυτο που παρατηρω ειναι οτι πριν απο 10 μερες περιπου ειχα παθει μεγαλο \"πατατρακ\" με αγχος τρομερο που μου διελυσε καθε εννοια ζωης. Νομιζα οτι θα τρελλαθω, οτι χανω τον ελεγχο του εαυτου μου, φοβομουν μην τρακαρω, δηλαδη μην χασω τον ελεγχο του αυτοκινητου μου, και πηγα αρον-αρον στον γιατρο μου (shrink...) οpoυ με καθησυχασε οτι δεν ειμαι \"τρελλος\" (δεν μου αρεσει αυτη η φραση), και οτι ολα ειναι αποτελεσμα του αγχους μου (το οποιο κατ\'εμε ειναι αδικαιολογητο, διοτι δεν εχω λογο να ειμαι αγχωμενος αυτο τον καιρο), και φυσικα μου ξαναδιεγνωσε ΓΑΔ. Μετα την επισκεψη αυτη, στον δρομο για το σπιτι μου, αρχισα να νοιωθω καλυτερα, οσπου φτανοντας σπιτι (διαδρομη νοτια προαστεια-βορεια), ημουν \"σαν πουλακι\". Αυτο κρατησε περιπου 10 μερες, και εκει που νομιζα οτι \"παει-περασε\", τσουπ, ξαναρθε, αλλα με μικροτερη ενταση. Ομως αυτη η μικρη εστω ενταση ειναι ικανη να σου διαλυσει καθε καλη διαθεση.......Αναγκαστηκα να παρω μισο xanax για να συνελθω. Σκεψεις ξανα οπως \"δεν ειμαι καλα\", ¨νατο ξαναρθε\" , \"μηπως ειμαι τρελλαμενος\" αρχισαν να ξαναπερνανε απο μπροστα μου, σαν γραμματα σε ταινια. Και οσο \"ακουγα\" αυτες τις σκεψεις, τοσο χειροτερα γινομαι, και οσο χειροτερα γινομαι, τοσο περισσοτερες σκεψεις περνανε απο μπροστα μου. Φαυλος κυκλος. Και η λογικη (και η πραγματικοτητα), λενε οτι δεν πρεπει να δινει κανεις σημασια σε αυτες τις σκεψεις, αλλα να συμβαδιζει μαζι τους (δηλαδη να μην τις καταπολεμα, διοτι ετσι τις δυναμωνει
μεχρις οτου αυτες να αποδυναμωθουν και να \"φυγουν\". Εμενα η ερωτηση μου, προς εσας, ειναι ....
ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΚΕΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΑΥΤΟ? ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ? ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΕΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΜΕΡΕΣ ΗΡΕΜΙΑΣ?
:)