Originally Posted by
Adagio
Καλησπέρα σας.ειμαι 40 ετών και διατηρώ 1 χρόνο τώρα μια "σχέση" εξωσυζυγική κάτι το οποίο δεν με κάνει περήφανο αλλά δε μπορώ και να το σταματήσω.η κοπέλα είναι αρκετά μικρότερη 24 ετών.και δεν είναι Ελληνίδα ούτε μένει Ελλάδα.Μολις γύρισα από ταξίδι στη χώρα της όπου βρεθήκαμε ουσιαστικά πρώτη φορά από κοντά και όλα πήγαν σχετικά καλά.η επιστροφή σπίτι με έχει ξενερώσει όπως φαντάζεστε απίστευτα.περασα 7 μαγικές μέρες σε ξένη χώρα με μια κοπέλα που το θέλαμε πολύ ένα χρόνο.δε ξέρω αν θα υπάρξει συνέχεια.το πρόβλημα μου είναι ότι τα μυαλά μου έχουν πάρει αέρα και αυτόν τον ένα χρόνο και κυρίως τώρα μετά το ταξίδι δε δίνω σημασία στην γυναικα μου .δεν έχουμε παιδιά αλλά δεν αλλάζει κάτι αυτό πιστεύω.απλα είμαι εντελώς άλλου όλο αυτόν τον καιρό και νιώθω άσχημα συγχρόνως που το κάνω όλο αυτό.δε θα τελείωνα αυτόν τον γάμο για μια άλλη κοπέλα πιστεύω.το κακό είναι ότι νιώθω καλύτερα μόνος όπως όταν έκανα αυτό το ταξίδι και γενικά το νιώθω αυτό πολύ πριν γνωρίσω την άλλη κοπέλα.η γυναίκα μου που φυσικά ξέρει για το ταξίδι μου απλά ήξερε ότι θα το κάνω μόνος επειδή όντως το είχα ανάγκη διότι έχουμε ορισμένα προβλήματα γενικά τα τελευταία 3 χρόνια,με στήριξε να το κάνω ότι θα μου έκανε καλό,αλλά φυσικά και εκείνη πλέον σίγουρα έχει τις υποψίες της και με το δίκιο της.νιωθω άσχημα απέναντι της.πιο πολύ θέλω να καταλάβω τι θέλω για εμένα περισσότερο.να χωρίσω να μείνω μόνος η το φοβάμαι?η εξωσυζυγική σχεση με επηρέασε?η όλα μαζι?Επίσης νομίζω ότι με το που πάτησα τα 40 με έχει πάρει και λίγο από κάτω άσχετα που μοιάζω με 35 το πολυ.και τα κάνω όλα αυτά ίσως και από ανασφάλεια η κριση ηλικίας αν μπορώ να το θέσω ετσι.πρωτη φορά γράφω σε ένα φόρουμ.ευχαριστω εκ των προτέρων