Printable View
τι συμβαινει γυρισα απτην αδεια με πολυ στρες για το πως θα πηγαινα και πως θα γυρναγα μετα ξενερωσα με τον πατερα και απτο πρωι της τριτης εχω πονοκεφαλο που δεν περνα οταν ειμαι στη δουλεια εχω κ αλλα καψιμο, οτι μ ρχεται να πεσω κατι στο σπιτι συνεχιζει αλλα πιο ελαφρα αντεχεται..
το χω παθει αλλη μια φορα αυτο πριν 2 χρονια ειχα για 10 μερες πονοκεφαλο αλλα ειχα χωρισει κ εκλαιγα ολη μερα..μακαρι να περασει δεν το αντεχω ολα τα χε η μαριορι..
εσας σας εχει συμβει αυτο???
Πόσο σε καταλαβαίνω!!!! Μου έχει κρατήσει κεφαλαλγία για πάνω από μήνα, ναι καλά διάβασες, πήγα να τρελαθώ. Εγώ δεν έβγαλα άκρη, σε κάθε ειδικότητα γιατρού που πήγαινα μου έλεγε και αλλη αιτία για τον πονοκέφαλο.
Οφείλω όμως να πω πως με τα αντικαταθλιπτικά που πήρα είδα βελτίωση. Τώρα όταν με πιάνει, παίρνω κάποιο αναλγητικό και οπωσδήποτε ένα αγχολυτικό, και κάπως έτσι ηρεμώ. Τι να σου πω, υπομονή....
elirene
Να πας οπωσδηποτε σε καποιον γιατρο να κανεις εξετασεις αν δεις οτι παραμενει. Ξεκινα με εναν παθολογο. Μπορει να σου λειπει σιδηρος,ασβεστιο η κατι αλλο και οταν στρεσαρεσαι ψυχολογικα να σου βγαινει ετσι.
Οταν κανεις εξετασεις αιματος και δεις οτι εισαι καλα σωματικα τοτε να πας σε εναν ψυχολογο να δεις αν ειναι οντως ψυχολογικο. Ε και αυτος μπορει να σου δωσει κανα ηπιο ηρεμιστικο να σε χαλαρωνει οταν σε πιανει.
Μην αγχωνεσαι... Εγω οταν στρεσαρομαι ψυχολογικα με πιανει ημικρανια και μετα απο λιγο ξεκιναει μια ανακατοσουρα στο στομαχι αλλο πραγμα.. Και καταληγω στο κρεββατι ολη μερα σαν γιαγια.
omg.. apo tin trith kai egw eimai me ponokefalo tupou kefalalgias.. ma ti ginete??? :O
Elirene αυτος ο πονοκεφαλος σου περασε? Και αν ναι πως γτ εχω το ιδιο πραγμα..απλα δεν περναει..! Ολη μερα καθε μερα...κι εχω φαει τους γιατρους με το κουταλι...
Πριν δύο χρόνια,το καλοκαίρι του 2011,πέθανε ο αδερφος της μητέρας μου από μια αρρώστια στο κεφαλι.Έίχα πάθει φοβερό σοκ.Το ήξερα από πριν ότι έπασχε από αυτό,αλλά την ημέρα που πέθανε η μητέρα μου με ξύπνησε τόσο απότομα που με έπιασε φοβερός πονοκέφαλος.Μόνο και μόνο που την άκουγα στον διάδρομο να κλαίει διαλυόμουν.Από εκείνη την ημέρα(7 Ιουλίου) και μέχρι τα τέλη Αυγούστου είχα φοβερό πονοκέφαλο.Κάθε μέρα,όλη την ώρα.Έβλεπα εφιάλτες ότι είχα την ίδια ασθένεια με αυτόν,ότι πήγαινα στα νοσοκομεία κλπ κλπ.Επειδή δεν ήθελα να ανησυχήσω τη μητέρα μου δεν μίλησα και ούτε πήγα σε γιατρό.Εν τέλει,για να μη μακρυγορώ,επειδή είχα βαρεθεί αυτή την κατάσταση άρχισα να κάνω γυμναστική και δίαιτα και να βγαίνω πιο πολυ έξω και με τον καιρό μου πέρασε.Δεν με έχει ξαναπιάσει από τότε,αλλά αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση οφειλόταν στο σοκ που είχα πάθει.Οπότε αν ο γιατρός δεν βρίσκει τίποτα ή αν ο πονοκέφαλος δεν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα,τότε σίγουρα έχει να κάνει με το άγχος,με δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να περνάτε κλπ.Το σημαντικό είναι να προσπαθείτε να ξεφεύγετε από αυτό κάνοντας κάτι που σας ευχαριστεί!