Καθημερινό άγχος για θάνατο/αρρώστιες...
Καλησπέρα σας. Τους τελευταίους 6-7 μήνες (δεν θυμάμαι ακριβώς) φοβάμαι κάθε μέρα ότι θα πεθάνω από κάποια αρρώστια ή ανακοπή/έμφραγμα. Εμφανίζω ένα σύμπτωμα στο σώμα μου και αμέσως το συνδέω με όσες αρρώστιες γνωρίζω ότι μπορεί να σχετίζονται με αυτό (και δυστυχώς δίνω τροφή σε αυτό με το να ψάχνω συμπτώματα για πάρα πολλές παθήσεις). Είμαι αγχωμένος σχεδόν κάθε μέρα και για αρκετή ώρα ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ βρίσκομαι έξω με φίλους ξαφνικά παίρνω την απόφαση να φύγω και να πάω σπίτι για να προσπαθήσω να ηρεμήσω (κάτι το οποίο συνήθως δεν επιτυγχάνεται για αρκετή ώρα). Να σημειώσω ότι είμαι 21, άρρεν, και τώρα που είναι διακοπές έχω γυρίσει στο πατρικό μου, κάτι το οποίο έχω συνηθίσει τις τελευταίες 10 μέρες και φοβάμαι πολύ να γυρίσω στην πόλη όπου σπουδάζω γιατί θα βρίσκομαι μόνος μου σπίτι. Την στιγμή που γράφω αυτό το μήνυμα είμαι σχετικά ήρεμος, αν και κάποιοι πόνοι στην κοιλιακή χώρα (και μπροστά και πίσω) καθώς και περίεργη αίσθηση του ενός ματιού με έχουν πείσει ότι έχω κάτι σοβαρό. Για την ακρίβεια φοβάμαι πως έχω κάποια πάθηση στα νεφρά, στον εγκέφαλο, στο νευρολογικό μου σύστημα ή στα μάτια και δεν μπορώ να ηρεμήσω. Επίσης φοβάμαι και ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής/εγκεφάλου ή καρκίνο στο παχύ έντερο και πολλές φορές νιώθω τσουξίματα στο στήθος (και σε άλλα μέρη του σώματος), καθώς και το ότι ίσως έχω αρρυθμίες. Όσο κι αν ξέρω πως δεν γίνεται να τα έχω όλα, έστω και η πιθανότητα του ενός με διαλύει ψυχολογικά με αποτέλεσμα να ξεσπάω σε κλάματα πολλές φορές και να μην βρίσκω κάποιο νόημα στη ζωή μου γενικότερα. Προσπαθώ να το αντιμετωπίσω αλλά δεν βελτιώνεται η κατάστασή μου. Εν κατακλείδι, ό,τι πόνο/αφύσικο αίσθημα νιώσω στο σώμα μου το συνδέω με πολύ σοβαρές παθήσεις και πιστεύω πως αν δεν κάνω πάρα πολλές εξετάσεις για όλα σχεδόν τα σημεία του σώματός μου δεν θα καταφέρω ποτέ να ηρεμήσω. Επίσης 1-2 φορές με έχει πιάσει κρίση πανικού (ευτυχώς light και την ξεπέρασα μέσα σε 10 λεπτά). Κάποια συμβουλή? Κάποιος που να αισθάνεται ακριβώς τα ίδια και να μπορεί να προτείνει τίποτα? Δεν θέλω να φτάσω σε σημείο να παίρνω ψυχοφάρμακα, μόνο που το σκέφτομαι τρελαίνομαι ακόμα παραπάνω... :( Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας (είναι κάπως μεγάλο μήνυμα).
