Μόνος

Καλησπέρα έχει πάρα πολλά χρόνια που είμαι μόνος δεν με γεμίζει κανένας άνθρωπος σε φιλικό επίπεδο, προσπαθησα πολλές φορές να βγω υπάρχουν άτομα στο κύκλο που για μένα θεωρούνται γνωστοί κι όχι φίλοι παρόλο που γνωριζόμαστε 15-20 χρόνια. Πολύ σπάνια ίσως μου λείπει η παρέα κ αν βγω για μια μπύρα ή ένα καφέ νιώθω ότι έχω γεμίσει και δε τους ξανά βλέπω για μήνες. Παρόλα αυτά πολλές φορές νιώθω κ ατελείωτη μοναξιά και αυτό το πράγμα με βασανίζει χρόνια. Ακόμα κ στις σχέσεις μου μετά από ένα διάστημα δεν αντέχω θέλω να μένω μόνος μου και ενώ έχει τύχει να μένω μαζί με σχέση 3 χρόνια έψαχνα αφορμές να την κάνω να με χωρίσει γτ δεν είχα το θάρρος να το κάνω εγώ.

Έχεις πάει σε ψυχολόγο η ψυχίατρο να συζητήσεις το θέμα σου; γενικά κάνεις πράγματα δραστηριότητες χόμπυ; εχουμε το ιδιο πρόβλημα περίπου. Από τη στιγμή που έχεις εντοπίσει τι συμβαίνει και νιώθεις οτι σε βαραίνει καλό ειναι να το συζητήσεις με.εναν ειδικο. Ποσο χρονων είσαι;

Quote:

---

Originally Posted by some

Έχεις πάει σε ψυχολόγο η ψυχίατρο να συζητήσεις το θέμα σου; γενικά κάνεις πράγματα δραστηριότητες χόμπυ; εχουμε το ιδιο πρόβλημα περίπου. Από τη στιγμή που έχεις εντοπίσει τι συμβαίνει και νιώθεις οτι σε βαραίνει καλό ειναι να το συζητήσεις με.εναν ειδικο. Ποσο χρονων είσαι;

---

Καλησπέρα φίλε μου είμαι 32. Έχω πάει και σε ψυχολόγους και σε ψυχιάτρους. Έως πέρυσι έκανα λίγες συνεδρίες αλλά με πήρε η κατάθλιψη από κάτω και τα παράτησα όλα. Τώρα ξεκίνησα αγωγή εσιταλοπράμη και πρόσφατα άρχισα ξανά συνεδρίες με ψυχίατρο. Δυστυχώς έχω παρατήσει τα πάντα, παραιτήθηκα από τη δουλειά, διέλυσα λογως της κατάθλιψης την σχέση μου πολλών ετών που μένανε μαζί και πλέον δεν θέλει να με βλέπει κουράστηκε προφανώς, δεν μιλάω σχεδόν με κανέναν άνθρωπο. Η εσιταλοπράμη έχει αρχίσει να κάνει λίγη δουλειά θεωρώ αν κ σχετικά νωρίς ακόμα 15 μέρες έχει που ξεκίνησα αλλά δυσκολεύομαι να βγαίνω με το ζόρι με ανθρώπους απλά για να λέω ότι πάω κάπου με κάποιον και τα λέω.

Quote:

---

Originally Posted by Nik1989

Καλησπέρα φίλε μου είμαι 32. Έχω πάει και σε ψυχολόγους και σε ψυχιάτρους. Έως πέρυσι έκανα λίγες συνεδρίες αλλά με πήρε η κατάθλιψη από κάτω και τα παράτησα όλα. Τώρα ξεκίνησα αγωγή εσιταλοπράμη και πρόσφατα άρχισα ξανά συνεδρίες με ψυχίατρο. Δυστυχώς έχω παρατήσει τα πάντα, παραιτήθηκα από τη δουλειά, διέλυσα λογως της κατάθλιψης την σχέση μου πολλών ετών που μένανε μαζί και πλέον δεν θέλει να με βλέπει κουράστηκε προφανώς, δεν μιλάω σχεδόν με κανέναν άνθρωπο. Η εσιταλοπράμη έχει αρχίσει να κάνει λίγη δουλειά θεωρώ αν κ σχετικά νωρίς ακόμα 15 μέρες έχει που ξεκίνησα αλλά δυσκολεύομαι να βγαίνω με το ζόρι με ανθρώπους απλά για να λέω ότι πάω κάπου με κάποιον και τα λέω.

---

Εγώ λέω να κάνεις αυτό που σου αρέσει εάν δεν θες να βγεις για καφέ μη βγεις. Δες καμία ταινία, εμένα αυτό μαρεσει, άκου τραγούδια αγαπημένα, πήγαινε μια βόλτα με ποδήλατο η με τα πόδια, γραψου γυμναστήριο έχει πολλά! Βέβαια καταλαβαίνω ότι αυτά που σου προτείνω σου είναι δύσκολα λίγο τις κατάθλιψης, αλλά πρέπει να βρεις μια λύση!

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Εγώ λέω να κάνεις αυτό που σου αρέσει εάν δεν θες να βγεις για καφέ μη βγεις. Δες καμία ταινία, εμένα αυτό μαρεσει, άκου τραγούδια αγαπημένα, πήγαινε μια βόλτα με ποδήλατο η με τα πόδια, γραψου γυμναστήριο έχει πολλά! Βέβαια καταλαβαίνω ότι αυτά που σου προτείνω σου είναι δύσκολα λίγο τις κατάθλιψης, αλλά πρέπει να βρεις μια λύση!

---

Βγαίνω για περπάτημα, γυμναστήριο δυστυχώς δε μπορώ γιατί έχω θέμα και δε μπορώ να σηκώνω βάρη. Προσπαθώ να διαχειριστώ την κατάσταση με την κατάθλιψη αλλά είναι πολύ δύσκολο. Δεν είχα ποτέ θέμα να φλερτάρω κοπέλες και από εμφάνιση είμαι νορμάλ δηλαδή τόσα χρόνια δόξα το θεό κατάφερνα να έχω αρκετές σχέσεις, μόνιμες ή περιστασιακες, και πλέον νιώθω ότι δεν έχω δύναμη να μιλήσω και να συζητήσω το οτιδήποτε. Αυτή η κατάσταση έχει κοντά ένα χρόνο τώρα και έχω φρικάρει.

Quote:

---

Originally Posted by Nik1989

Καλησπέρα φίλε μου είμαι 32. Έχω πάει και σε ψυχολόγους και σε ψυχιάτρους. Έως πέρυσι έκανα λίγες συνεδρίες αλλά με πήρε η κατάθλιψη από κάτω και τα παράτησα όλα. Τώρα ξεκίνησα αγωγή εσιταλοπράμη και πρόσφατα άρχισα ξανά συνεδρίες με ψυχίατρο. Δυστυχώς έχω παρατήσει τα πάντα, παραιτήθηκα από τη δουλειά, διέλυσα λογως της κατάθλιψης την σχέση μου πολλών ετών που μένανε μαζί και πλέον δεν θέλει να με βλέπει κουράστηκε προφανώς, δεν μιλάω σχεδόν με κανέναν άνθρωπο. Η εσιταλοπράμη έχει αρχίσει να κάνει λίγη δουλειά θεωρώ αν κ σχετικά νωρίς ακόμα 15 μέρες έχει που ξεκίνησα αλλά δυσκολεύομαι να βγαίνω με το ζόρι με ανθρώπους απλά για να λέω ότι πάω κάπου με κάποιον και τα λέω.

---

Καλημέρα !

Είναι μια καλή αφορμή τώρα που κάνει δουλίτσα το χάπι να ξεκινήσεις παράλληλα ψυχοθεραπεία για να βρεις την πηγή που σου προκαλεί όλο αυτό .

Προσπάθησε να κάνεις πράγματα ακόμα και με το ζόρι .
Μην απομονώνεσαι και το κυριότερο μην διώχνεις άτομα από κοντά σου γιατί νομίζεις ότι δεν είσαι καλά .
Δώσε χρόνο και στα χάπια και στην θεραπεία σου και νομίζω θα τα πας πολύ καλά σε όλο αυτό .

Ακόμα και με το ζόρι θα βγαίνεις για ένα περπάτημα ,θα αποφεύγεις να κάθεσαι κλεισμένος σε ένα δωμάτιο ή στο κρεβάτι ..
Να ξέρεις ότι όλο αυτό είναι κινούμενη άμμος ..
Όσο αφηνεσαι σε παρασέρνει και σε φτάνει σε ένα σημείο μετά που θα αρέσκεται με όλο αυτό .
Δεν υπαρχει χειρότερο αποτέλεσμα να το ξέρεις .
Μετά όσες προσπάθειες και να θες να κάνεις γιατί θα αντιλαμβάνεσαι ότι είναι λάθος ,δεν θα σου βγαίνει καμία ,γιατί με την παραμικρή δυσκολία θα ξαναεπιστρεφεις στο μαξιλαράκι ασφάλειας σου που είναι η πλήρη απομόνωση σου .

Αν μέσα σε τόσες λίγες μέρες έχει δει διάφορα σκέψου όταν το φάρμακο φτάσει να σου δίνει το 100% τι καλά που θα είσαι !

Μην τα παρατήσεις όμως ,αντλησε δύναμη από όπου μπορείς και άσε πίσω ότι πέρασε και χάθηκε .
Πήγαινε για κάτι καινούργιο για κάτι ακόμα πιο όμορφο και που ξέρεις, μπορείς να ξανακερδίσεις και αυτό που έχασες στην τελική αν το θες τόσο πολύ .

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αντιλαμβάνεσαι ότι όλη αυτή η κατάσταση δεν σε βοηθάει και πρέπει να την αλλάξεις .

Καλή δύναμη !

Quote:

---

Originally Posted by Nik1989

Καλησπέρα έχει πάρα πολλά χρόνια που είμαι μόνος δεν με γεμίζει κανένας άνθρωπος σε φιλικό επίπεδο, προσπαθησα πολλές φορές να βγω υπάρχουν άτομα στο κύκλο που για μένα θεωρούνται γνωστοί κι όχι φίλοι παρόλο που γνωριζόμαστε 15-20 χρόνια. Πολύ σπάνια ίσως μου λείπει η παρέα κ αν βγω για μια μπύρα ή ένα καφέ νιώθω ότι έχω γεμίσει και δε τους ξανά βλέπω για μήνες. Παρόλα αυτά πολλές φορές νιώθω κ ατελείωτη μοναξιά και αυτό το πράγμα με βασανίζει χρόνια. Ακόμα κ στις σχέσεις μου μετά από ένα διάστημα δεν αντέχω θέλω να μένω μόνος μου και ενώ έχει τύχει να μένω μαζί με σχέση 3 χρόνια έψαχνα αφορμές να την κάνω να με χωρίσει γτ δεν είχα το θάρρος να το κάνω εγώ.

---

Καλησπέρα Νίκο!

Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου; Τι άνθρωπος είσαι;

Αν πολύ σπάνια νιώθεις την ανάγκη για συντροφιά ή φιλία ή όπως θες το λες, τότε δε μπορείς να τη γεννήσεις την ανάγκη αυτή και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να σε απασχολεί κιόλας. Ήσουν έτσι από παιδί, έφηβος, ή σε μεγαλύτερη ηλικία παρατήρησες το χαρακτηριστικό σου αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημέρα !

Είναι μια καλή αφορμή τώρα που κάνει δουλίτσα το χάπι να ξεκινήσεις παράλληλα ψυχοθεραπεία για να βρεις την πηγή που σου προκαλεί όλο αυτό .

Προσπάθησε να κάνεις πράγματα ακόμα και με το ζόρι .
Μην απομονώνεσαι και το κυριότερο μην διώχνεις άτομα από κοντά σου γιατί νομίζεις ότι δεν είσαι καλά .
Δώσε χρόνο και στα χάπια και στην θεραπεία σου και νομίζω θα τα πας πολύ καλά σε όλο αυτό .

Ακόμα και με το ζόρι θα βγαίνεις για ένα περπάτημα ,θα αποφεύγεις να κάθεσαι κλεισμένος σε ένα δωμάτιο ή στο κρεβάτι ..
Να ξέρεις ότι όλο αυτό είναι κινούμενη άμμος ..
Όσο αφηνεσαι σε παρασέρνει και σε φτάνει σε ένα σημείο μετά που θα αρέσκεται με όλο αυτό .
Δεν υπαρχει χειρότερο αποτέλεσμα να το ξέρεις .
Μετά όσες προσπάθειες και να θες να κάνεις γιατί θα αντιλαμβάνεσαι ότι είναι λάθος ,δεν θα σου βγαίνει καμία ,γιατί με την παραμικρή δυσκολία θα ξαναεπιστρεφεις στο μαξιλαράκι ασφάλειας σου που είναι η πλήρη απομόνωση σου .

Αν μέσα σε τόσες λίγες μέρες έχει δει διάφορα σκέψου όταν το φάρμακο φτάσει να σου δίνει το 100% τι καλά που θα είσαι !

Μην τα παρατήσεις όμως ,αντλησε δύναμη από όπου μπορείς και άσε πίσω ότι πέρασε και χάθηκε .
Πήγαινε για κάτι καινούργιο για κάτι ακόμα πιο όμορφο και που ξέρεις, μπορείς να ξανακερδίσεις και αυτό που έχασες στην τελική αν το θες τόσο πολύ .

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αντιλαμβάνεσαι ότι όλη αυτή η κατάσταση δεν σε βοηθάει και πρέπει να την αλλάξεις .

Καλή δύναμη !

---

Εγώ έχω μάθει έτσι σπίτι, τηλεόραση, ύπνος για διασκέδαση δεν έχω όρεξη να βγω, δηλαδή καφέ αυτό θεωρώ εγώ διασκέδαση, καλά για περπάτημα ούτε λόγος, μόνο για ότι είναι αναγκαίο βγαίνω! Δεν με ευχάριστη τίποτα!

δεν εχεις αντικοινωνικη διαταραχη.
εισαι απλα λιγο ακοινωνητος :)
ξεκίνησε θεραπεία, θα βοηθησει

Εγω η ζωη που κανω ειναι η εξης..
Σηκωνομαι το πρωι πινω καφε σπιτι.. μετα πηγαινω για καφε στην καφετερια μονος μου, λεω καμια καλημερα, μετα πηγαινω διαδρομη 30χλμ με το μηχανακι στην θαλασσα γυρναω σπιτι... εκει ξεκιναει ο αγωνας..μονος σε 4 τοιχους.. εκει δεν την παλευω καθολου...απο κει και επειτα ακουω συνεχεια μουσικη μεχρι να ερθει το βραδυ να κοιμηθω....
Ολο αυτο το διαστημα στο σπιτι που δεν την παλευω θα μου περασει οποιαδηποτε σκεψη αρνητικα απο αρρωστοφοβια μεχρι δεν ξερω και εγω τι αλλο τι..
Δεν ξερω εαν θεωρουμε αντικοινωνικος, αλλα τι να πω για τον κορονοιο? δεν με απασχολουν αυτα τα θεματα....
Με τον αλλον καθομουν και λεω ας κατσω να δω πως ειναι η παρεα με εναν γνωστο και αρχισε και μου ελεγε περι συνωμοσιας κορονοιου και οτι θελουν να εξαφανισουν την ανθρωποτητα.. οχι δεν μπορω!

Σε νιώθω.Η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα,αλλά όταν δεν είσαι ευχαριστημένος η νιώθεις ότι σε εκμεταλλεύονται..καλύτερα στην μοναξιά,τουλάχιστον έχεις τον εαυτό σου για Πάρεα.