Printable View
Και η απάντηση είναι οτι δεν μπορώ για κάποιο λόγο να κρατήσω τη δίαιτα για πολύ καιρό. Και έχω απογοητευτεί. Νιώθω οτι τελικά οι λόγοι είναι ψυχολογικοί και όχι οργανικοί και δεν ξέρω τι να κάνω...
Και δεν καλύπτει το ταμείο μου ψυχολογική υποστήριξη...
Συνήθως τρώω όταν συναντιέμαι με τον φίλο μου. Και έχω μια υποψία οτι αυτά τα επεισόδια υπερφαγίας σαν να μην υπάρχει αύριο συμβαίνουν λόγω κάποια καταπίεσης που έχω στο σπίτι από τη μητέρα μου σε οτι αφορ'α το φαγητό...
ναι...γιατι αραγε?
γιατι αυτο το πισωγυρισμα?
γιατι παντα καποιο πισωγυρισμα?
γιατι ολα τα πισωγυρισματα?
πως σταματαει αυτο?
εδω σε θελω...
και εγώ εδώ με θέλω....
ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΘΕΛΩ ΕΔΩ....
ΕΓΩ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΑΩ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΑ. ΜΟΛΙΣ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ, ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ Κ ΤΟΥΤΟ ΝΑ Κ Τ'ΑΛΛΟ.
ΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ..ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΨΑΧΝΩ.
και επιτέλους μετά από μια ίωση και πολλή πειθαρχεία κατεβήκαμε στα 66,8... αντε και καλή μας συνέχεια