Γεια σας
Υπάρχει κανείς που να του έχει γίνει διάγνωση για σχιζοσυναισθηματική διαταραχή? Έχω διαβάσει λίγα πράγματα για αυτήν στο internet, αλλά και πάλι δεν σχημάτισα σαφή εικόνα, αφού θεωρείται άτυπη μορφή ψυχικής πάθησης.
Printable View
Γεια σας
Υπάρχει κανείς που να του έχει γίνει διάγνωση για σχιζοσυναισθηματική διαταραχή? Έχω διαβάσει λίγα πράγματα για αυτήν στο internet, αλλά και πάλι δεν σχημάτισα σαφή εικόνα, αφού θεωρείται άτυπη μορφή ψυχικής πάθησης.
Psilos, θα έλεγα (χωρίς να εκφράζω απόλυτη βεβαιότητα) οτι για να διαγνωσθεί κάποιος με σχιζοσυναισθηματική διαταραχή αντί για σχιζοφρένεια θα πρέπει να έχει περάσει κάποιος χρόνος, και η διάγνωση να έχει αλλάξει (δηλαδή να αποτυπώνει μια πιο συγκεκριμένη μορφή της ασθένειας). Κάπου έχω διαβάσει πως αυτό συμβαίνει σε αρκετούς ασθενείς.
Λοιπόν στο Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Schizoaffective_disorder) γράφει: Schizoaffective disorder....describes episodic disorders where mood and schizophrenic symptoms are both present but a diagnosis of schizophrenia or depressive or manic episodes is not warranted.[1] The disorder usually begins in early adulthood and rarely diagnosed in childhood (prior to age 13). Schizoaffective disorder is more common in women than in men. Despite the greater variety of symptoms, the illness course is more episodic and has an overall more favorable outcome (prognosis) than schizophrenia.
Καλό είναι να έχουμε μια επίγνωση εαυτού αλλά χωρίς να μας δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα (δηλαδή πάνω σε αυτό που ξέρουμε). ΠΧ. Στην δική μου περίπτωση \"τρελάθηκα\" εντελώς όταν πρωτοδιάβασα στις οδηγίες χρήσεως του φαρμάκου πως ενδεικνύεται για την σχιζοφρένεια...
Μου πήρε αρκετό καιρό να καταλάβω πως η επίγνωση ναι μεν βοηθάει αλλά δεν είναι η ολόκληρη λύση του προβλήματος. Παρομοίως δεν θα συνιστούσα στον οποιονδήποτε να πάρει το θέμα τόσο σοβαρά όπως έχω κάνει και εγώ κατα καιρούς χωρίς αυτό να σημαίνει πως διακρίνω τέτοια προσκόλληση σε εσένα.
Μπορεί ένας άνθρωπος να έχει ένα ψυχικό κουσούρι και δύο ψυχικά χαρίσματα. Σε αυτά να δώσεις την προσοχή σου..
Σε ευχαριστώ vince για την απάντηση σου. Συμφωνώ ότι η επίγνωση του προβλήματος δεν είναι το παν, όμως η ιστορία μου με ψυχωσικά επεισόδια με κάνει να ανησυχώ για το τί μου επιφυλάσσει το μέλλον και αν μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά, να δημιοργήσω οικογένεια κλπ. Η απόφαση που έχω πάρει ως τώρα είναι να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου, αλλά ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως θα ήταν σκόπιμο να μην κάνω μεγάλα ανοίγματα (όπως η δημιουργία οικογένειας )για να αποφύγω τυχόν οδυνηρές συνέπειες σε περίπτωση υποτροπής.
Το θέμα οικογένεια με απασχολεί και εμένα...
Δηλαδή ποιος ο λόγος να κάνω παιδιά τα οποία κάποια στιγμή μπορεί να μάθουν οτι έχουν έναν τρελό πατέρα?
vince σε θεωρεις τρελο?
αν ναι, πώς το εννοεις εσυ το τρελος?
Δεν με θεωρώ τρελό με την κυριολεκτική έννοια, τουλάχιστον όχι πάντα..όμως δεν μπορώ να υποστηρίξω πως δεν πέρασα κάποιες αναποδιές που με σημάδεψαν..
Το \"τρελός\" το έθεσα ως κοινωνική αλήθεια στον προβληματισμό μου. Ακόμα έχει να κάνει και με τον τρόπο με τον οποίο ζώ (πχ. παίρνω αντιψυχωσικά φάρμακα - το γεγονός αυτό απο μόνο του υποδηλώνει κάποια ψυχική ασθένεια). Νομίζω πάντως πως κακώς χρησιμοποίησα την λέξη τρελός...
Την ερώτηση μου την έθεσα με βάση το μεγάλωμα των παιδιών..ποιός μου εξασφαλίζει οτι δεν θα ξανααρρωστήσω και οτι τα παιδιά δεν θα δουν τον πατέρα τους σε άσχημη κατάσταση? Βέβαια θα μου πεις και ποιός δεν αρρωσταίνει...
Σοφία μου έθεσες ερωτήματα που δεν είναι καθόλου εύκολα να απαντηθούν...η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες και υπάρχουν μέρες που αντιμετωπίζω κάθε είδους δυσκολία. Πιστεύω πως σε σχέση με την προ ετών κατάσταση μου αντιμετωπίζω αυτές τις δυσκολίες πιο αποτελεσματικά και πιο ανθεκτικά. Παρόλα αυτά υπάρχουν στιγμές που αμφιβάλλω για πολλά απο όσα νοούνται ως δεδομένα...
Vince ένα άτομο που έχει εμφανίσει κάποια στιγμή ψυχωτικό επεισόδιο μπορεί να είναι πολύ καλύτερος πατέρας από κάποιον που δεν έχει νοσήσει ποτέ. Ιδανικά, καλό θα ήταν να έχουμε λευκό \"ψυχικό μητρώο\", , αλλά αυτοί είμαστε και ενδεχομένως η προσπάθεια που θα κάνουμε για τη δημιουργία μιας οικογένειας να είναι πιο σημαντική από το ενδεχόμενο να ξαναπεράσουμε μία άσχημη φάση στη ζωή μας. Άλλωστε θέλω να πιστεύω πως όσο μεγαλώνουμε αναπτύσσεται και η ικανότητα μας να περνάμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα ένα τυχόν επεισόδιο. Εσύ μου είπες προηγουμένως ότι πρέπει να βλέπουμε και τις θετικές πλευρές του εαυτού μας, αυτές λοιπόν πρέπει να αξιοποιήσουμε και να φτιάξουμε κάτι ωραίο στη ζωή μας. ( Τα λέω αυτά για να πείσω και εμένα :)
Δεν έχω κάτι να προσθέσω πέραν της αρέσκειας μου για τις σκέψεις που μοιράστηκες!Quote:
Originally posted by psilos
Vince ένα άτομο που έχει εμφανίσει κάποια στιγμή ψυχωτικό επεισόδιο μπορεί να είναι πολύ καλύτερος πατέρας από κάποιον που δεν έχει νοσήσει ποτέ. Ιδανικά, καλό θα ήταν να έχουμε λευκό \"ψυχικό μητρώο\", , αλλά αυτοί είμαστε και ενδεχομένως η προσπάθεια που θα κάνουμε για τη δημιουργία μιας οικογένειας να είναι πιο σημαντική από το ενδεχόμενο να ξαναπεράσουμε μία άσχημη φάση στη ζωή μας. Άλλωστε θέλω να πιστεύω πως όσο μεγαλώνουμε αναπτύσσεται και η ικανότητα μας να περνάμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα ένα τυχόν επεισόδιο. Εσύ μου είπες προηγουμένως ότι πρέπει να βλέπουμε και τις θετικές πλευρές του εαυτού μας, αυτές λοιπόν πρέπει να αξιοποιήσουμε και να φτιάξουμε κάτι ωραίο στη ζωή μας. ( Τα λέω αυτά για να πείσω και εμένα :)
Κανεις δεν ΜΑΣ διασφαλιζει τπτ. Απο την άλλη το οτι απο μονος σου σκεφτεσαι με ευθυνη το τί μπορει να συμβει στα παιδια σου, μεσω της επαφης σας και της καταστασης σου, μου δειχνει εναν ανθρωπο με συναισθηση της πραγματικοτητας. Αυτό δεν μου κανει \"τρελο\".Quote:
Originally posted by vince
Την ερώτηση μου την έθεσα με βάση το μεγάλωμα των παιδιών..ποιός μου εξασφαλίζει οτι δεν θα ξανααρρωστήσω και οτι τα παιδιά δεν θα δουν τον πατέρα τους σε άσχημη κατάσταση? Βέβαια θα μου πεις και ποιός δεν αρρωσταίνει...
Σοφία μου έθεσες ερωτήματα που δεν είναι καθόλου εύκολα να απαντηθούν...η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες και υπάρχουν μέρες που αντιμετωπίζω κάθε είδους δυσκολία. Πιστεύω πως σε σχέση με την προ ετών κατάσταση μου αντιμετωπίζω αυτές τις δυσκολίες πιο αποτελεσματικά και πιο ανθεκτικά. Παρόλα αυτά υπάρχουν στιγμές που αμφιβάλλω για πολλά απο όσα νοούνται ως δεδομένα...
Επισης, η αποδοχη καταστασεων ιδιως δυσκολων καταστασεων χρειαζεται μια υπευθυνοτητα,ρεαλισμο, ψυχραιμια, καθαρο μυαλο. Δεν ερχεται μονη της. Σαφως και ειναι μια δυσκολη κατασταση η ψυχωση. Το οτι ομως εχεις προχωρησει ειναι μια πραγματικοτητα. Απο οσα λες, απο οσα γραφεις...
Καπου ειχα διαβασει κ μ αρεσε πολυ : η αμφιβολια ειναι η αξιοπρεπεια της σκεψης. Θα θελα να προσθεσω: με μετρο:)
Συμφωνώ ..δυστυχώς όμως δεν ζυγίζουν όλοι την σχετικότητα της σκέψης.Quote:
Originally posted by Sofia
Καπου ειχα διαβασει κ μ αρεσε πολυ : η αμφιβολια ειναι η αξιοπρεπεια της σκεψης. Θα θελα να προσθεσω: με μετρο:)
εννοεις το που πρεπει να σταματαει καθε φορα η αμφιβολια αυτη?
Εννοώ πως πολλές φορές σκεφτόμαστε αυτόματα! Δες και αυτό http://en.wiktionary.org/wiki/tacit -> Done or made in silence; implied, but not expressed. Έτσι, μπορούμε να πούμε πως η γνώση δεν είναι πάντα ορατή αλλά αόρατη, προδικασμένα νοητή σε ατομικό όμως επίπεδο. Ένα είδος αόρατης γνώσης είναι και η εμπειρική γνώση. Ένας κολυμβητής μαθαίνει μέσα απο την επανάληψη και την συχνότητα της άσκησης. Ο ίδιος κολυμβητής δεν μπορεί να μεταδώσει την ικανότητα του απλά και μόνο με το να πει σε κάποιον άλλο κολυμβητή τι να κάνει. Η σχετικότητα της σκέψης που ανέφερα έχει να κάνει με το πως θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα για μας ενώ για κάποιους άλλους δεν είναι.
tacit!!!!
εξαιρετικο! συμφωνω....το προδικασμενα νοητο σε ατομικο επιπεδο εχει να κανει κ με τα βιωματα μας κ τον ψυχισμο μας, τις ικανοτητες μας νομιζω. Με αφορμη αυτο να πώ, πώς τα βιωματα μπορει να μην μεταδιδονται, ομως μπορει να μεταδοθει το συναισθημα, οι λεξεις, τα λογια. Και οι πραξεις μπορουν να εχουν αντικτυπο. και ακομα πώς το νοητο, δεν μενει στασιμο.
Σε οτι αφορα αυτο που εγραφα παραπανω για αμφισβήτηση κ όριο, εννοουσα πώς το οριο της μπορει να μεταβαλλεται συνεχως. Αναλογα με την εμπιστοσυνη που εχουμε καθε στιγμη στον εαυτο μας.
Κ κάτι τελευταιο: δεν θεωρω πώς η γνωση ειναι αντιστροφως αναλογη της αμφισβήτησης απαραιτητα.
Παραθέτω τα παραπάνω σε ενίσχυση της βεβαιότητας μου πως ο διάλογος μπορεί να αποβεί συνεργικός και επομένως διδακτικός για τον κάθε ένα.Quote:
Originally posted by Sofia
το νοητο, δεν μενει στασιμο.
το οριο της μπορει να μεταβαλλεται συνεχως. Αναλογα με την εμπιστοσυνη που εχουμε καθε στιγμη στον εαυτο μας.
Κ κάτι τελευταιο: δεν θεωρω πώς η γνωση ειναι αντιστροφως αναλογη της αμφισβήτησης απαραιτητα.
Πρόσφατα έβλεπα τα video ενός τύπου με το nick \"doctorofmindmd\" στο youtube που είναι ένας αστειούλης αμερικανός ψυχίατρος με τρελό look και φωνή σαν του jocker από το dark knight να μιλάει για διάφορα ψυχοπαθαλογικά θέματα (έχει άπειρα video βασικά και κάποια είναι ενδιαφέροντα). Σε ένα από αυτά συζητάει την διαφορά μεταξύ της διπολικής και της σχιζοσυναισθηματικής διαταραχής κάνοντας την παρομοίωση με το τι κρύβει κάθε σακούλα (του διπολικού και του σχιζοσυναισθηαμτικού ασθενή) αυτό είναι το video
http://www.youtube.com/watch?v=IysB8wPipsM