Και τωρα τι?

Εισαι (ειμαι) αγοραφοβικο ατομο, δεν εχεις φιλους, δεν βγαινεις, δεν εχεις σχεση, βασικα μεγαλωσες ετσι αλλα λογω της αγοραφοβιας τιποτα απο αυτα δεν ειναι απλο
ψαχνεις το φυσιολογικο οταν οι φυσιολογικοι, πιο σωστα οι υγιεις ψαχνουν τα ονειρα τους
εσυ ομως παλευεις μια ζωη για αυτα που οι αλλοι εχουν δεδομενα δλδ να μην αγγχωνεσαι 24 ωρες το 24ωρο, να μην τρελλαθεις, να μην καταρευσεις στα δυσκολα, δεν το μπορεις ομως αλλο ολο αυτο νιωθεις καθημερινα οτι μενεις πολυ πισω σε ολα δεν ζεις δεν προχωρας επιβιωνεις οριακα
δεν βοηθησαν οι ειδικοι ουτε τα φαρμακα τι κανεις?
θες να κανεις κατι δεν παραιτησε αλλα δεν ξερεις τι...

επειδη και εγω περασα-περναω απο αυτη τη φαση εχω να πω το εξης..Αν πιστεψεις πως δεν συνερχεσαι το εχασες το παιχνιδι..Το καλυτερο ειναι να το παλευεις...αυτο εχω καταλαβει...Επαθα αγοραφοβια και ομως καταφερα να βρεθω σε ενα κτηριο με αλλα 1000 ατομα.φιλοσοφικη αθηνων..Αν δεν αντιμετωπιζεις αυτο που φοβασαι θα σε καταδιωκει παντα..αν δεν το περασεις να δεις πως δεν παθαινεις τιποτα δεν γινεται τιποτα../σε χιλιους ψυχολογους να πας αν δεν το πολεμησεις εσυ δεν γινεται...Τελος λιγη αναισθησια δεν βλαπτει..Δεν χρειαζεται να στεναχωριομαστε για ολα....θετικη σταση

Να καταλάβω ότι ο χρόνος που περνάει δεν αναπληρώνεται (αν και πάλι θέλω να πιστεύω ότι η φυλακή δεν γερνάει:p) και να πάρω τα άγχη και τις φοβίες μου στην πλάτη και να βαδίσω σε δρόμους που εγώ επιλέγω. Στην πράξη βέβαια το πράγμα ενδέχεται να σκαλώσει...

Ετσι ειναι..Μπορει πολλες φορες να πεσεις στη ζωη σου..Αλλα σημασια δεν εχει ποσσες φορες θα πεσεις αλλα ποσες θα σηκωθεις...Η ζωη δεν ειναι ευκολη για κανενα και ο καθενας αντιμετωπιζει τα δικα του προβληματα..Δεν ειναι κανενας ξεχωριστος,διαφορετικος ή κατι αλλο....Τελος αν κοιταξεις γυρω σου θα δεις ποσα πολλα ατομα περνανε το ιδιο...Να εχετε πιστη στον εαυτο σας,τιποτα αλλο:)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! WATER, ΘΑ \"ΠΕΣΟΥΜΕ\" ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟΣΕΣ ΘΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ. ΘΑ ΜΑΤΩΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟΣΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΑ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΟΥΜΕ. ΚΙ ΕΓΩ ΔΙΝΩ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ. ΒΑΛΕ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΕΙΣΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...ΑΠΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΓΧΟΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ. ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ; ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ.
ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ; ΕΓΩ ΣΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.

ευχαριστω για τις απαντησεις σας :)

Water μπορω να σε ρωτησω ποσο χρονων εισαι και ποσα χρονια εχεις το προβλημα αυτο?

32 να πω παντα? το οτι βλεπω χρονικα να στενευουν τα περιθωρια μη προχωρωντας αυτο τα τελευταια 5 χρονια πιο εντονα

Quote:

---

Originally posted by water
32 να πω παντα? το οτι βλεπω χρονικα να στενευουν τα περιθωρια μη προχωρωντας αυτο τα τελευταια 5 χρονια πιο εντονα

---

Πως εισαι δηλαδη αυτα τα 5 χρονια? Δουλευεις καπου? ή εισαι κλεισμενη στο σπίτι σου ολη μερα? Φιλους/ες εχεις ή μονο τους γονεις σου? Σε ρωταω για να καταλαβουμε πανω κατω την κατασταση σου.

δουλευω τα τελευταια 2 χρονια, οχι δεν υπαρχουν φιλοι.

δεν αλλαξε κατι τα 5 χρονια αυτα αλλαξε μονο οτι μεγαλωνω και νιωθω εντονοτερα οτι εχω καθηλωθει

Στη δουλεια σου δεν επεδιωξες να βρεις φιλους? Παλιά δεν ειχες? π.χ απο το σχολειο-Πανεπιστημιο? Ή επιδιωξες να μεινεις μονη?

sorry που σε ρωταω ολα αυτα αλλα θελω να δω ποσο πολυ \"μοιαζουμε\"...

Και γω αισθανομαι οτι εφτασα 27 πλεον και εχω χασει τοσο χρονο απο τη ζωη μου... Οχι οτι γερασα βεβαια αλλα βλεπω τι εχουν κανει αλλοι στην ηλικια μου και με ριχνει πολυ ολο αυτό.

winston, μπορεις να χασεις μια ζωη συγκρινοντας.....μήπως να αξιοποιουσες τον χρονο αυτο βλεποντας πώς εσυ θα μπορουσες να κανεις κατι που θα θελες ή κατι που σου λειπει?:)

Quote:

---

Originally posted by Sofia
winston, μπορεις να χασεις μια ζωη συγκρινοντας.....μήπως να αξιοποιουσες τον χρονο αυτο βλεποντας πώς εσυ θα μπορουσες να κανεις κατι που θα θελες ή κατι που σου λειπει?:)

---

Αν μπορουσα να το κανω αυτο δεν θα μουνα εδω...

και γω συνεχως συγκρινομαι

νιωθω συνεχως πως καπου αλλου ειναι το παρτι

καποιοι αλλοι ξερουν πως να ζησουν ενω εγω οχι


μια ζωη ανεπαρκης και αχρηστη

μια ζωη ανεραστη

( δεν εννοω γκομενικως )


τι κριμα

καθολου δεν γνωριζω πως αλλαζει αυτο

η απλα το χεις μια ζωη

.....

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ. ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΧΕΤΙΚΗ...
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΧ ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΩ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ Ή ΝΑ ΠΑΩ ΗΡΕΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ.. ΜΑΚΑΡΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ. ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΩ (ΕΤΣΙ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΩ, ΓΙΑΤΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ)
ΦΙΛΟΥΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΩ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ-ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΕΝΟΣ ΧΕΡΙΟΥ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ, ΠΟΛΛΟΙ ΛΑΚΙΣΑΝ. ΗΤΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΩ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ, ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΑΠΟ ΔΗΘΕΝ \"ΦΙΛΙΕΣ\"

stress συμωνω και θα μπορουσα να εχω γραψει εγω αυτα που εγραψες! μαλλον κουραστηκα και πρεπει απλα ν απαρω δυναμη για να συνεχισω.. ετσι σκεφτομαι και γω μονο που αρχισα τελευταια να συγκρινω τον εαυτο μου το πως νιωθω με τον καθενα και με το πως δειχνει (και γω μια χαρα δειχνω) αυτο αρχισε να με ριχνει..

παιδια,

η παρακατω προταση απο την Stress ειναι το ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ :

\"για μενα προοδος ειναι να απολαυσω εναν καφε η να παω ηρεμα στην δουλεια μου \"

ΜΠΡΑΒΟ ρε stress, ειλικρινα αυτο το τοσο απλο το τοσο αυτονοητο ειναι για μας πραγματικα μεγαλειωδες !!!!!
μπορει σε αλλους να ειναι κοινοτυπο, ουτε να μπορουν να καταλαβουν την αξια αυτων των καταστασεων ομως εμεις εδω μεσα ξερουμε πολυ καλα ποσο αξια εχει να μπορεις να κανεις αυτα τα τοοοοοσο απλα πραγματα ησυχα και ηρεμα.

Quote:

---

Originally posted by water
εσυ ομως παλευεις μια ζωη για αυτα που οι αλλοι εχουν δεδομενα δλδ να μην αγγχωνεσαι 24 ωρες το 24ωρο, να μην τρελλαθεις, να μην καταρευσεις στα δυσκολα, δεν το μπορεις ομως αλλο ολο αυτο νιωθεις καθημερινα οτι μενεις πολυ πισω σε ολα δεν ζεις δεν προχωρας επιβιωνεις οριακα
δεν βοηθησαν οι ειδικοι ουτε τα φαρμακα τι κανεις?
θες να κανεις κατι δεν παραιτησε αλλα δεν ξερεις τι...

---

water καταλαβαίνω πως νιώθεις.
Μερικές φορές ο χρόνος είναι ο χειρότερος εχθρός...Όταν βλέπουμε το πρόβλημά μας σχεδόν να ριζώνει στη ζωή μας έρχεται η απελπισία και η σκέψη τι θα γίνει?θα τελειώσει?έτσι θα είμαι για πάντα?δεν υπάρχει διέξοδος....λόγια κούρασης,απελπισίας μιας ΄χρόνιας΄ κατάστασης.
Παρόλα αυτά,πλέον πιστεύω πως στις μέρες μας οι πιο πολλές ψυχικές παθήσεις-αν όχι όλες αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά με την κατάλληλη θεραπεία.
Εκεί πιστεύω πρέπει να εστιάσεις.Τι θεραπεία ακολούθησες τόσα χρόνια?είσαι ευχαριστημένη με τους ειδικούς?
Παρατηρώ τον τελευταίο καιρό,συμπεριλαμβανομένου και τον εαυτό μου πως πολλοί τυραννιόμαστε χωρίς λόγο.Απλά και μόνο επειδή δεν ακολουθούμε μια σωστή θεραπεία.
Σου εύχομαι δύναμη και πιστεύω πως υπάρχει λύση κι ας καθυστέρησε λίγο.....να΄σαι καλά:)

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΣΕΙΤΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ! ΤΟ ΕΘΕΣΕΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ: ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ...ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΠΟΛΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ. ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!

http://i.imgur.com/yzYT2uI.png