Originally Posted by
Saga
Καλησπέρα σας και συγχαρητηρια για την εκπληκτική δουλειά που κάνετε εδώ.
Ήθελα να σας αναφέρω κάτι που με απασχολεί αρκετά, από πολύ μικρή ηλικία (περίπου 7 - 10 ετών) θυμάμαι να με τρομοκρατεί η ιδέα του θανάτου, ξαφνικά μπορεί να σκεφτόμουν το θάνατο, να χανόμουν από εκεί που βρίσκομαι και να πανικοβάλομαι. Τα αισθήματα που μου προκαλούσε πάντα ίδια, απόγνωση, φόβο γιατί αισθανόμουν μοναξιά και πως χάνω τους δικούς μου, πως δεν ξέρω τι γίνεται μετα, θυμάμαι να με λούζει κρύος ιδρώτας και να κλαίω. Το έκρυβα επιμελώς και δεν το είχα συζητήσει ποτέ αν και η μητέρα μου εβλεπε ότι κάτι με αναστάτωνε αλλά δεν τις έλεγα τίποτα. Για αρκετά χρόνια το είχα ξεπεράσει και δεν το σκεφτόμουν καθόλου, αλλά τελευταία έχει κυριαρχήσει πάλι στο μυαλό μου και με φοβίζει πάλι. Βιώνω το θάνατο πολύ συχνά λόγω της δουλειάς μου (νοσηλεύτρια) και ενώ στη δουλειά δεν με ενοχλεί με φοβίζει για εμένα και την οικογένειά μου, μου φέρνει μια απόγνωση που με παραλύει. Σε αυτή την περίοδο φυσικά εχω αρχίσει και να τρώω πολύ χωρίς να το ελέγχω, ενώ με κάνει να αισθάνομαι καλά στην αρχή μετά με γεμίζει τύψεις. Η αλήθεια είναι ότι γενικά η διάθεση μου είναι επίσης πεσμένη, καμία ιδέα???
Σας ευχαριστώ πολύ!